"Και πώς ξεκινάς τώρα; Κάθε αρχή και δύσκολη ε; Ναι κάπως έτσι είναι. Αμήχανα....". Με τέτοιες απορίες ξεκινούσα αυτό εδώ το blogoσπιτο. Και το ημερολόγιο έγραφε 4 Μαρτίου 2010...
Επτά χρόνια μετά (ελπίζοντας όχι κατά το επτά χρόνια φαγούρα κτλ κτλ), η ερώτηση επανέρχεται. Έλειψα πολύ, το ξέρω και το ξέρεις. Έγιναν πολλά. Άλλα που γνωρίζουμε και εσύ και εγώ (γύρω στη χώρα, τριγύρω στον πλανήτη), άλλα που ξέρει ο καθένας μας, χώρια.
Και τώρα; Πώς συνεχίζεις; Το ερώτημα παραμένει όπως βλέπεις, εξελιγμένο...
Επτά χρόνια μετά πάντως, και παρά την απουσία από εδώ, (και το τίμημα της να χάσω μπλογκο-φιλους και αγαπημένες λέξεις/ γραφές/ σκέψεις) και παρά τα διαολομηχανήματα που λέγονται φεισμπούκι, τουιτεράδικον, ιντερνέτι γενικότερα...
...τα blogόσπιτα -θα συνεχίσω να το λέω και να το πιστεύω- είναι αξία κλασσική. Πολλές φορές (ναι, ευτυχώς) και Ανεκτίμητη, όπως λέει και η διαφήμιση...
Και τώρα; Συνεχίζουμε τώρα. Συνεχίζουμε να Περπατάμε, να Χαμογελάμε (κόντρα πάντα στα ζόρια μας), να Μιλάμε, να Ακούμε, να Γράφουμε, να Μοιραζόμαστε.
Είμαι εδώ. Και ας ελπίσουμε να μην ξαναλείψω. Θα μου ευχηθείς χρόνια πολλά? Κερνάω τριαντάφυλλα και αγκάλη ανοιχτή...
*η φωτογραφία η κεντρική, από το αγαπημένο The flower shop της γειτονιάς μου...
Χρόνια πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Μάρτη. Καλό Μήνα.
Με υγεία και αγάπη κοντά μας.
Να'μαστε καλά φωτογραφάκι μου, να ανταμώνουμε, όπως, όποτε, όπου ;)
ΔιαγραφήΗσουν παντα πολυ τρυφερη και οικεια εδω μεσα βολτιτσα μου, σου παει το blog.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλο μηνα ανοιξιατικο και φιλια πολλα
Όλο αυτό τον καιρό που έλειπες, έκανα τοκ-τοκ κατά εποχές και προς μεγάλη μου έκπληξη το σχόλιο μου, ούτε καν εμφανιζόταν... για να δούμε τώρα αν θα εμφανιστεί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά και να έχεις έναν υπέροχο μήνα!
ΑΦιλάκια πάντα καρδιάς! <3
Βολτούλα μουυυυυ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο, μα πόσο χαίρομαι που είσαι ξανά εδώ.
Χρόνια πολλά και καλό μήνα.
Επιτέλους, θα σε βλέπουμε και πάλι.
Φιλί μεγάλο.
Και εγώ ελπίζω να ξαναβρούν οι βόλτες μου εδώ την ανάσα τους Μελαχρινάκι μου! Φιλί πίσω σε σένανε
ΔιαγραφήΜπορεί να άργησα πολύ, αργώ πολύ εδώ και καιρό, αλλά αγαπώ πολύ τα αγαπημένα μπλοκόσπιτα.... και το δικό μου κι ας το χω παραμελλημένο. Δύσκολα περνούν οι μέρες και όλο αγάντα λέω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα βρισκόμαστε όσο μπορούμε. Να είσαι καλά βολτίτσα μου και χρόνια πολλά σε σένα και ό,τι αγαπάς!
Και εγώ έτσι νιώθω νησιωτάκι μου. Αργούμε, αλλά δεν λησμονούμε. Και η αγάπη μένει ;) Και μου λείπει και μένα να διαβάζω αγαπημένες λέξεις/ σκέψεις σε μπλογκόσπιτα σαν το δικό σου. Να βρισκόμαστε όμως. Έτσι παλεύεται καλύτερα το 'αχ'... ;)
Διαγραφή