Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014

ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ...

Τα θυμάσαι κάτι μικρά σκίτσα με δύο φατσούλες, κορίτσι-αγόρι, που έγραφαν 'Αγάπη είναι'...και απο κάτω απαντούσαν με χίλια δύο διαφορετικά πράγαμτα κάθε φορά στη φράση/ ερώτημα? 
Αυτά μου ήρθαν στο νου το απόγευμα καθώς έκοβα βόλτες στην παραλία του 'νησιού', όταν μπροστά μου βρέθηκε αυτό το ζευγάρι. 

Άραγε είναι παντρεμένοι χρόνια, εραστές της τρίτης νιότης, απλά σύντροφοι? Ό,τι και αν είναι κοίτα αυτή τη στιγμή! Αυτή έχει ξαπλώσει στο παγκάκι, με το κεφάλι της στα πόδια του. Και αυτός εκεί, σαν φύλακας να κοιτάζει δεξιά αριστερά, να της ψιθυρίζει. Αγάπη είναι... ένα πλάγιασμα πάνω σου, άγγιγμα, στήριγμα, προστασία.

Χμμμ...Θα μπορούσε να διαβαστεί και αλλιώς η ιστορία τους. Αυτή έχει γείρει πάνω του, σαν να θέλει να του πει 'είμαι εδώ'. Και αυτός απλά να ...αδιαφορεί. Μα πάλι... 
Αγάπη είναι... να κάνεις ότι αδιαφορείς και όμως να είσαι εδώ. Πλάι μου... Γιατί κάνεις ότι αδιαφορείς. Δεν νιώθεις όμως και έτσι, μέσα στο είναι σου, στη στάση του σώματος σου, στο βλέμμα που όλα τα μαρτυρά... 

Αγάπη είναι... Είναι?... Μια κάποια υποψία...   

11 σχόλια:

  1. Τα "αγάπη είναι" τα θυμάμαι κι εγώ. Πολύ γλυκά θα ήθελα να είχα κρατήσει λίγα :-)
    Δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να μην αποζητά αγάπη. Ταυτόχρονα όμως την διώχνει και δύσκολα την προσφέρει. Στις μεγάλες ηλικίες συναντά κανείς την πιο ειλικρινής μορφή της..

    Καλημέρα Βολτίτσα από το νησί ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εκεί είναι η ουσία νησιωτάκι μου. Στο πόσο την διώχνει και πόσο την προσφέρει κανείς. Και όσο μεγαλώνει λειαίνει τις γωνίες και αποδέχεται. Όποιος θέλει να την ζήσει εντέλει...
      Καλημερούδια σου ;)

      Διαγραφή
  2. και βεβαια ειναι αγαπη.. αφου μεσα σε ολα μπερδεματα της ζωης αυτο ειναι που ξεχωριζει ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γλυκυτατες αυτες οι εικονες!
    Καλή μας εβδομάδα
    Φιλια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγάπη είναι... Που είναι;
    Αν σήμερα γράφαμε κάτι παρόμοιο, μάλλον κάτι τέτοιο θα κυριαρχούσε στις γραφές ως επί των πλείστων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. :) Μα πώς να μην τα θυμάται κανείς;;

    Τώρα για το συγκεκριμένο, θα πρόσθετα στα τρυφερά δικά σου:
    "Αγάπη είναι μετά από πολλά χρόνια να αφήνεσαι με κλειστά τα μάτια στον άλλο και να γέρνεις το κεφάλι πάνω του να ξαποστάσεις , κι εκείνος αυτό να το θεωρεί αυτονόητο"

    Καλό βραδάκι βολτούλα
    άντε, με χαμογέλασες πάλι:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι τόσο που σε χαμογέλασα ;)
      Αυτό είναι αγάπη. Ένα χαμόγελο

      Διαγραφή
  6. Ακριβώς γιατί ο άνδρας μου και η ίδια, δεν απέχουμε πολύ απ΄ το παραπάνω ζεύγος, είμαι στη θέση να μπω στη θέση της γυναίκας...
    Μια γυναίκα που "γέρνει" ν' αναπαυτεί στα γόνατα ενός άνδρα, για μένα δείχνει πολλά...
    Πρώτο και σπουδαιότερο, έχει στη ζωή της που να "γύρει" και αυτό στην εποχή μας σπανίζει, λίγα ζευγάρια φτάνουν σε προχωρημένη ηλικία και έχουν αυτή την άνεση, που βγάζει φροντίδα... μη ξεχνάμε και το μπαστουνάκι του παππού (!) ποιος τον φροντίζει, ποιος τον κρατά να μη γλιστρήσει;
    Τώρα θέλω να γράψω για κάτι που μ' έχει σοκάρει, έμαθα πως στα παγκάκια στην Αθήνα, βάλανε διαχωριστικά για μη ξαπλώνουν οι άστεγοι...ΑΙΣΧΟΣ!

    ΑΦιλάκια και καλό Φθινόπωρο, από σήμερα επισήμως! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή