Είναι μεγάλη η γειτονιά μας/ κι έχει πολλά παράξενα ονόματα/
όμως το φως δεν το γνωρίζει/
Δεν ξέρει καν το φως/ απο σημαίες και λάβαρα
Το φως μιλάει τη δική του γλώσσα/ και τη μιλάει καλύτερα/
όταν αστράφτει στα μάτια των παιδιών/
και αυτή την Άνοιξη/ καθώς ξεκίνησε γυμνό/ για τη μοναχική πορεία στο άγνωστο/
μου φάνηκε στα μάτια των παιδιών/ πως δάκρυσε το φως
Τόλης Νικηφόρου, απο τη συλλογή "Γαλάζιο βαθύ σαν αντίο" (1999)
*Κατέφθασε η Άνοιξη και επισήμως. Μαζί της και τα ποιήματα...
(21/3 Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης)
Τον Έρωτα και την Άνοιξη, νομίζω πως μόνο η ποίηση ξέρει να υμνεί και είναι να μη δακρύζει το φως στα μάτια των παιδιών ή όσων έχουν ακόμα καρδιά μικρού παιδιού;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι απλά όμορφο ποίημα βολτίτσα μου!
ΑΦιλάκια και να έχεις μια πανέμορφη βδομάδα! :)
Και τι απλό, όμορφο σχόλιο!?
ΔιαγραφήΚαλή συνέχεια Στεφανία μου
Καλή άνοιξη ας έχουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυκολοδιάβατη εύχομαι φωτογραφάκι μου. Αν μπορεί να συμβεί...
Διαγραφή"μου φάνηκε στα μάτια των παιδιών / πως δάκρυσε το φως"
ΑπάντησηΔιαγραφή(Και όχι, δεν διάλεξε τυχαία να είναι άνοιξη ο καιρός του ποιητή μας!)
Τι όμορφο ποίημα και τι όμορφα που υποδέχτηκες την άνοιξη! Καλή συνέχεια της!έχτηκες!
Καλή συνέχεια μας ;)
ΔιαγραφήΤο τελευταίο ενάμισι χρόνο δεν μπορώ να "νιώσω" καμία εποχή.. Και μου έχει λείψει η μαγεία από κάθε εποχή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρουλοφιλακια!
Απλά δες πέρα απο εκεί που βλέπεις...Θα δεις ;)
Διαγραφή"..δάκρυσε το φως.."
ΑπάντησηΔιαγραφήτι ωραία έκφραση!!!
όμορφο ποίημα!!!
φωτογραφία ωραία,ανοιξιάτικη!!!
Καλημέρα όλη μέρα βολτίτσα!!!
Καλές βόλτες σε όλους!!!
Να'σαι καλά Κατερινάκι. Καλή συνέχεια
Διαγραφή