Μην τρελαίνεις άλλο ψυχή και μυαλό με το φευγιό...Θες να φύγεις απο τον τόπο αυτό, απο την αποπνικτική ατμόσφαιρα, απο ανθρώπους που σε πληγώνουν, απο τον...εαυτό σου. Κάτσε και συλλογίσου...Η φυγή είναι πάντα η νίκη όποιου ανθρώπου ή κατάστασης θέλει να σε αναγκάσει να φύγεις. Θα κάνεις το χατήρι? Έτσι απλά?
Ολοένα και περισσσότεροι λένε "θα φύγω". Είτε απο την Ελλάδα, είτε απο τις σχέσεις τους, είτε απο τις αγαπημένες τους ενασχολήσεις (βλέπε μπλογκ και...αναχωρήσεις...).
Μα, το φευγιό απο όσα (σε) ασχημαίνουν χρειάζεται. Όχι απο όσα είναι όμορφα και οι μεταλλαγμένες συνθήκες (και δίποδα) παλεύουν να ασχημύνουν. Θα τους ανοίξουμε, έτσι απλά, το δρόμο?
Απο πείσμα, αρνήσου...Πάμε παρακάτω. Με πείσμα... "και ας μη μου'χεις χαρίσει ποτέ ένα χάδι ως τώρα, πάντα εδώ θα γυρνώ"...και κάπου, σύντομα, θα βρούμε νερό μέσα στην έρημο...θα δεις...Αρκεί να μείνεις σε σένα. Αρκεί να μείνουμε μαζί ;)
για μια στιγμη νομισα πως εσυ θελεις να φυγεις και μαγκωθηκα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήνα σου πω τι νομιζω; θελεις να φυγεις γιατι ακομη και τα καλυτερα να περνας ερχεται στιγμη που σε πνιγουν.. αλλα ολοι επιστρεφουν στην ευχαριστη ρουτινα που τους δημιουργει ενα κουκουλι ασφαλειας.. ισως να επιστρεφουν με αλλοι μορφη καποιοι αλλα το κανουν
βεβαια παντα υπαρχουν κι αυτοι που εχουν δει το bloging σαν ''ας το κανουμε μωρε κι αυτο, πλακα εχει''
αυτοι βολτιτσα μου δε ξαναγυρνουν και καλα κανουν και φευγουν τι λες;
για το πεισμα για το οποιο μιλας θα συμφωνησω με ολη μου τη ψυχη..
*αυτο το ουζακι νερωσε και ζεσταθηκε πια.. ουφφφ.. τι λες να βαλουμε καινουργιο στα ποτηρια ε;)
**μεγαλη βδομαδα δεν ηταν περσι που ειχε ανεβει επανω το ρουντελακι;)
Ναι, υπάρχουν στιγμές που οι τάσεις φυγής είναι μεγαλύτερες απο αυτές του "μένω". Μα κάνει τη διαφορά το λίγο με το πολύ. Το ένα μικρό διάλειμμα με το αόριστο...Για το blogging όσοι δεν το βλέπουν ως μια λειτουργία ψυχής, δικαίωμα τους. Μα όσοι πάλι το βλέπουν έτσι και φεύγουν, κρίμα δεν είναι? Μου λείπει πάντα το μαζί φεγγάρι μου...Αυτό αναζητώ μανιωδώς...
Διαγραφή*καινούριο ουζάκι επιβάλλεται...απο βδομάδα...;)
**νομίζω ναι, μεγάλη εβδομάδα είχε έρθει η μικρή. Και έχει μείνει ακόμη η υπόσχεση για καφέ στη στοά...;)
σε μισό χρόνο θα φύγω, μα όχι λόγω κρίσης, θα έφευγα ούτως ή άλλως λόγω ανυπαρξίας δουλειών στον τομέα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήποτέ δε με πείραζε να φύγω. πλέον με πειράζει, για όλα όσα αναφέρεις. και πες όμως οτι κάθομαι. κι όλοι όσοι σκοπεύανε να μην.
και; δεν είναι καθόλου λίγα τα δίποδα που αναφέρεις, δε νιώθω πως είμαστε αρκετοί για να τα βάλουμε μαζί τους...
Δεν είμαστε και λίγοι. Και αν δεν πιστέψουμε εμείς στο "πολύ" μας, θα το δούνε οι άλλοι?? Μα απο εμάς για εμάς γίνονται όλα. Πίστη χρειάζεται Νέστορα μου. Όσο και αν μας απελπίζει η καθημερινότητα, χωρίς αυτήν δεν γίνεται τίποτα. Πίστη και πείσμα. Όχι πάντως παραίτηση...
ΔιαγραφήΚανείς δεν τα ονειρεύτηκε έτσι. Αλλά τι να κάνουν οι άνθρωπο; Είναι βλέπεις το φευγιό απ΄όσα σε πονάνε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε θλίβει κι εμένα αλλά σε μιαν άκρη του μυαλού μου υπάρχει σαν πιθανότητα. Κι αν δε φύγω εγώ, τα παιδιά μου θα φύγουν. Και προσπαθώ να μην το σκέφτομαι. Να ελπίζω. Κάτι θα αλλάξει, δε μπορεί...
Κάτι θα αλλάξουμε όλοι μαζί, όπως λες...
Την καλησπέρα μου :)
Υπάρχουν σίγουρα καταστάσεις που σε ξεπερνάνε. Σε αναγκάζουν. Εγώ σκέφτομαι πάντα εκείνη τη στιγμή που λες "δεν πάει άλλο" μήπως έχει και άλλο που απλά αρνείσαι να βιώσεις. Που δεν θες να το δεις...Είναι και αυτή μία πλευρά του πράγματος...
Διαγραφήαρκεί να μένει ή να φεύγει κανείς επειδή αυτό θέλει και επειδή έτσι ίσως και να γίνει ευτυχισμένος.
ΑπάντησηΔιαγραφήαν είναι να φεύγεις από πείσμα για να βρεις την ευτυχία σου, τότε καλό δρόμο.
Δεν διαφωνώ πειραχτήρι μου. Απλά όπως έλεγα και στο φεγγάρι πάντα σκέφτομαι το συλλογικό. Για τον εαυτό του ο καθένας επιλέγει το καλύτερο. Μα στο σύνολο ο ένας χρειάζεται τον άλλο, δεν νομίζεις?
ΔιαγραφήΘαρρώ πως κάποιοι φεύγουν μόνο κ μόνο γιατί δεν μπορούν να αντέξουν αντικειμενικά το κόστος επιβίωσης... και ξέρεις δεν είναι ότι φεύγεις κατ' ανάγκην για μιαν άλλη πατρίδα. Μπορεί να φεύγεις μέσα στην ίδια σου την πόλη, μέσα στην ίδια σου τη χώρα μόνο και μόνο επειδή δεν έχεις δουλειά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜερικούς μήνες πριν το σκεφτόμουν, τώρα πια έκανα το πρώτο βήμα, γύρισα στο πατρικό.... κι έπεται μιαν νέα αρχή σε λίγους μήνες με την ελπίδα πως όλα αυριο θα είναι καλύτερα!
Το μόνο που δεν μας έκοψαν ακόμη είναι τα όνειρα, συνεχίζουμε λοιπόν!
Δεν εύχομαι καλό Πάσχα από τώρα!
*πόσο μου αρέσει το έργο τέχνης που κοσμεί την κεφαλίδα του μπλογκ, πως θα μπορούσα να το έβρισκα?
Κοίτα τι ξετρύπωσα
http://www.youtube.com/watch?v=XBW-UEbOfyQ
Φιλί κ μεγάλη αγκαλιά
Στα χρωστώ κ τα δυο, με "κράτησες" όταν ήμουν έτοιμος να φύγω!
Όλα αύριο θα είναι...αλλιώς. Καλύτερα δεν ξέρω. Θα το δείξουν οι στιγμές του μέλλοντος. Μα και πάλι, γιατί να μη σκεφτόμαστε το καλύτερο και να ευχόμαστε γι'αυτό? Ναι, όλα μπορούν να γίνουν καλύτερα. Το συλλογικό όνειρο θα ήθελα να βρούμε. Αυτό που έχει κοινή αφετηρία. Υπάρχει?
Διαγραφή*το έργο το'χεις...;)
κράτα με και εσύ...ξέρεις...;))
εδω θα μεινω, δε παω πουθενα, αυτα που μου ανηκουν θα τα παρω πισω
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν θα μας διωξουν αυτοι
αυτοι θα φυγουν
Να, ένα τέτοιο πείσμα το αγαπώ πολύ. Δίνει δύναμη...;)
ΔιαγραφήΔεν έχω πλέον απαντήσεις, αισθάνομαι αρκετά περίεργα χαμένη. Δε ξέρω ειλικρινά. Μόλις πριν λίγο ήμουν στο Σύνταγμα, το τραγικό περιστατικό που έγινε εκεί πριν λίγες μέρες, ίσως δε χωράει ο νους το τι μπορεί να σηματοδοτεί κ να σημαίνει. Σίγουρα δεν είμαστε σε καθόλου καλό δρόμο ως χώρα. Και εμείς ως νέοι σε ακόμη πιο σκληρό και χαμένοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαμένοι στη μετάφραση...Έτσι ακριβώς. Σκέφτομαι απλά, πώς το τέλος εποχής χρειάζεται να το βιώσουμε δημιουργικά πλέον. Ο τρόμος απο την αλλαγή μας έχει μουδιάσει. Φτάνει...Πάμε παρακάτω για αλλαγές απο εμάς για εμάς...
ΔιαγραφήΓιατί ανήκω εδώ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα λέει όλα...
Θα μυρίζω τις πασχαλιές και τις νερατζιές!
Η πιο όμορφη χώρα είναι η χώρα μας!
Δε θα ξαναφύγω..!!!
χαχαχα...Με τέτοιες ευωδιές που μεθάνε πού να πας?? ;)
ΔιαγραφήΚαλά τα λες αλλά προς το παρόν ψάχνω το πείσμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάπου εκεί μέσα σου θα είναι, δεν μπορεί...Μη το χάσεις και αυτό σαν το...επεισόδιο ;)
ΔιαγραφήΚαλημερούδια