Μα και ο ουρανός μας κορόιδεψε. Σκοτεινός και φορτωμένος νεροσταγόνες, ούτε που μαρτυρούσε την παρουσία της. Το ίδιο και ο αγέρας. Ψυχρός. Σαν να προσπαθούσε να αποφύγει τα χάδια της.
Και όμως αυτή ήρθε. Όφειλε να'ρθει. Δεν θα άλλαζε το ετήσιο ταξίδι της επειδή οι άνθρωποι πάσχουν απο...να δεις πώς της το είπε ένας κότσυφας...Α, ναι απο ...'κρίση'.
Ιδέα δεν έχει τι είναι αυτό. Και φυσικά δεν έχει και καμιά λαχτάρα να μάθει. Αυτή ήρθε να φωλιάσει σε αγκαλιές, σε κάθε μικρή γωνιά και σχισμή, σε κάθε λουλούδι, σε κάθε αναπνοή. Ήρθε αποφασισμένη.
"Φέτος, θα σε γοητεύσω περισσότερο απο ποτέ. Εκεί που δεν θα το περιμένεις...", υποσχέθηκε. Και προς στιγμή μια μικρή λάμψη απλώθηκε στο σύμπαν. Σαν μικρή αστραπή, που όση χαρά κουβαλά σε πλάσματα διψασμένα, άλλη τόση ανησυχία προκαλεί σε πλάσματα βασανισμένα...
*τι μπορεί να σου κάνει μια Άνοιξη ε? Να 'κυνηγάς' τις λέξεις και τούτες να σε κοροϊδεύουν...
Ηρθε η Ανοιξη βολτούλα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρίς να το καταλάβουμε......
Μέσα σε τόσες σκοτούρες είχαμε ξεχάσει πως η εποχές αλλάζουν!
Με κρίση, χωρίς κρίση πήραμε την κάτω βόλτα.....
Μεγαλώνουν οι μέρες.....θα έρθει και το καλοκαιράκι....
Καλό μήνα, φιλάκια πολλά:))
Όλα κυλάνε μικρή μου, με ή χωρίς εμάς. Το ξέρουμε καλά. Είναι εξαίσιο όμως να σταματάς κάποια στιγμή το μέσα χαλασμό σου για να 'γευτείς' τις ευωδιές της αλλαγής γύρω. Αλλιώς κινδυνεύουμε να χάσουμε παντελώς την...όσφρηση ;)
Διαγραφήκαμια βροχή καμια συννεφιά δεν μπορεί να νικήσει την ανοιξη
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα αφού από πίσω τους βρίσκεται. Κρυφτό παίζει, σαν παιδί...;)
Διαγραφή