Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

ΣΑΝ ΦΛΑΣΑΚΙ...

Πολύχρωμο τοπίο. Σερπαντίνες, μασκαρεμένοι, γέλια, τσιφτετέλια. Ξέσπασμα. Μια πόλη ολόκληρη ψησταριά. Για ακόμη μια φορά. 
Περπατάω ανάμεσα τους. Και πάλι όμως...Μια υπόκωφη θλίψη. Εκεί παρούσα. Έχει στυλώσει τα πόδια της γερά μέσα μου και δε φεύγει με τίποτα. 
"Γύρνα πίσω", μου υπενθυμίζω συνέχεια, για να με κρατήσω στο εδώ σύμπαν. Να μου απαγορέψω να υποκύψω στις σκέψεις για το τι γίνεται παραδίπλα, παραπέρα. Να μου απαγορέψω να ξεσπάσω... σε δάκρυα. 
Ναι, η ζωή δεν είναι άσπρο-μαύρο. Έχει άπειρα χρώματα. Ασύλληπτα. Την ίδια ώρα που εσύ γελάς ο άλλος κλαίει και τούμπαλιν. Την ίδια ώρα που γεννιέσαι ο άλλος 'φεύγει' και τούμπαλιν. Και όλα συνεχίζονται... Όλα... Θες δε θες. 
Μα το βλέμμα της σκέψης είναι σπουδαίο. Είναι σπουδαίο να μη ξεχνάς όλες τις πλευρές της ζωής. Έτσι, σαν...φλασάκι...


*σκέψεις επηρεασμένες απο την απώλεια ενός 'δικού' μας. Και ας μην τον γνωρίζαμε οι περισσότεροι...

4 σχόλια:

  1. "Το φλασάκι", το τραγούδι που έγραψε το στίχο ο Σάκης με τη μουσική του Μαχαιρίτσα, είναι το τραγούδι που κάθε φορά που το άκουγα, μελαγχολούσα τώρα έχω διπλό λόγο να θλίβομαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βάλε τραγούδια που γουστάρεις να ακούς...Διώχνουν τη λύπη ;)

      Διαγραφή