Εδώ και καιρό τα σχοινιά που κινούσαν τα άκρα της είχαν μπερδευτεί. Ένα κουβάρι έγιναν και άκρη δεν έβγαινε. Μόνη λύση: να κοπούν.
Πήρα το ψαλίδι και έκοψα τα νήματα. Και αυτό το ξύλινο ανθρωπάκι, η μαριονέτα που στεκόταν πλάι μου νύχτα μέρα, ελευθερώθηκε. Λυτρώθηκε απο τα ψέμματα που μεγαλώνουν τη μύτη της, απο τα νήματα που κινούσαν τη 'ζωή' της.
Για μια τόσο δα στιγμή είδα στο πρόσωπο της ένα χαμόγελο ανθρώπινο. Σαν να ζωντάνεψε.
Έμοιαζε να ξύπνησε απο ένα λήθαργο χρόνων, σαν τη κοιμωμένη πριγκήπισα όταν δέχτηκε ένα αληθινό φιλί...
Πήρα το ψαλίδι και έκοψα τα νήματα. Και αυτό το ξύλινο ανθρωπάκι, η μαριονέτα που στεκόταν πλάι μου νύχτα μέρα, ελευθερώθηκε. Λυτρώθηκε απο τα ψέμματα που μεγαλώνουν τη μύτη της, απο τα νήματα που κινούσαν τη 'ζωή' της.
Για μια τόσο δα στιγμή είδα στο πρόσωπο της ένα χαμόγελο ανθρώπινο. Σαν να ζωντάνεψε.
Έμοιαζε να ξύπνησε απο ένα λήθαργο χρόνων, σαν τη κοιμωμένη πριγκήπισα όταν δέχτηκε ένα αληθινό φιλί...
Γιατί κάποιοι να είναι έρμαια των λογισμών των άλλων;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚόψε και όποια κλωστή σου στερεί την ελευθερία σου!
Φιλώ σε!
Πολλοί δυστυχώς είναι έτσι! Και λοβοτομή δε γίνεται. Ο καθείς διαλέγει την...ελευθερία του ;)
ΔιαγραφήΥπέροχο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦχαριστώ σε ;)
ΔιαγραφήΜακάρι όλοι να λύναμε τα δικά μας σχοινιά, και κυρίως βέβαια οι πολιτικές μαριονέτες... Καλή εβδομάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυρίως οι πολίτες θα πω μάτια μου, γιατί όσο περνάει ο καιρός εκεί βλέπω την αγάπη προς τα "σκοινιά"...Δυστυχώς.
ΔιαγραφήΑνανεωση μυριζει :) Χαιρομαι που βρηκε τη δυναμη η μαριονετα σου. Το πιο δυσκολο βημα ειναι η αποφαση....μετα κολυμπας :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλη εβδομαδα!!
Μα πραγματικά το πιο δύσκολο είναι η απόφαση! Απλά και όταν το πάρεις απόφαση αναρωτιέσαι γιατί περίμενες τόσο. Κάποιος λόγος ίσως να υπήρχε. Ίσως...;)
Διαγραφήμακάρι να μπορουσα κια εγω , ειναι κατι νήματα σα πετονεζες δε τα βλέπεις και δε κοβονται εύκολα
ΑπάντησηΔιαγραφήβοηθα με.
Να ΔΕΙΣ χρειάζεται μάτια μου. Να δεις ΕΣΕΝΑ, αυτά που ζεις, αυτά που θέλεις και χρειάζεσαι για να ΖΗΣΕΙΣ. Όταν μπούνε σε μια σειρά και όταν το σύμπαν κλείσει κύκλους (και πίστεψε με το κάνει εξαιρετικά και ας αργεί πολλές φορές), τότε ανοίγεις τα μάτια, βλέπεις, λυτρώνεσαι...Όλα κυλάνε ;)
Διαγραφή*να μου φροντίζεσαι...
Θέλουν το χρόνο τους αλλά συμβαίνει.
ΑπάντησηΔιαγραφή:))
Καλό και δημιουργικό φθινόπωρο Βολτίτσα!
Το κάθετι έχει τη δική του πορεία...;)
ΔιαγραφήΚαλή χρονιά να'χουμε
Πολύ ωραία σκέψη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως να που και οι μαριονέτες μόλις ελευθερωθούν από τα μπερδεμένα σκοινιά που τις κινούν, θέλουν κάποιο στήριγμα να τις κρατήσει όρθιες, κάποιο μέσο για να κινηθούν... Άραγε μόνο στα παραμύθια μπορεί κάποιος να δώσει στην ξύλινη κούκλα ψυχή;
Καλό βράδυ:)
Αν απελευθερωθεί κάποιος απο τα σκοινιά του έχει την εξαιρετική ευκαιρία να πάρει τη ζωή του στα χέρια του. Δεν είναι εύκολο όταν έχει μάθει να τον "κινούν", αλλά αλλιώς δεν θα ΖΗΣΕΙ. Πίστεψε με, ακόμη και αυτή η μαριονέτα ζει χωρίς βοήθεια πια...;)
ΔιαγραφήΤο ίδιο έπαθα κι εγώ με μια μαριονέτα κλόουν... δεν μπορούσα να "παίξω" άλλο μαζί της, γιατί τα σκοινάκια της είχαν μπερδευτεί και όσο προσπαθούσα να τα ξεμπερδέψω τόσο αυτά μπερδεύονταν χειρότερα, έτι και εγώ τα έκοψα, την ξεσκόνισα καλά καλά και την κάθισα σε μια γωνίτσα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυφ! ωραία αίσθηση η ελευθερία!!!
ΑΦιλάκια και καλή μας νύχτα!
Εξαιρετικά...;)
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά