"Έτσι όπως αρχίσαμε έτσι και τελειώνει
δικά σου όλα τα δάκρυα δικοί μου όλοι οι δρόμοι
μακάρι να με κράταγαν τα μάτια σου να μείνω
συγχώρα με που αυτό που θες δε μπόρεσα να γίνω..."
*είναι κάτι βράδια γεμάτα με καημούς, καπνούς, αλκοόλ στο αίμα. Βράδια γεμάτα με "γιατί", "άραγε", και με πολλά "πάμε γι'άλλα"....Αυτό το τελευταίο το λες ξανά και ξανά, μέχρι να το πιστέψεις... (ο Κότσιρας με τη ζεμπεκιά του φταίει για όλα, να ξέρεις...)
δικά σου όλα τα δάκρυα δικοί μου όλοι οι δρόμοι
μακάρι να με κράταγαν τα μάτια σου να μείνω
συγχώρα με που αυτό που θες δε μπόρεσα να γίνω..."
*είναι κάτι βράδια γεμάτα με καημούς, καπνούς, αλκοόλ στο αίμα. Βράδια γεμάτα με "γιατί", "άραγε", και με πολλά "πάμε γι'άλλα"....Αυτό το τελευταίο το λες ξανά και ξανά, μέχρι να το πιστέψεις... (ο Κότσιρας με τη ζεμπεκιά του φταίει για όλα, να ξέρεις...)
συμφωνώ σε όλα..και με το άσμα....να σαι καλά
ΑπάντησηΔιαγραφή;)
Διαγραφήακομη κι αυτα τα βραδια δεν ειναι πολυ ομορφα; ετσι μ αυτη την ατμοσφαιρα τους που κρυβει μια μικρη θλιψη;
ΑπάντησηΔιαγραφήκαφεδακι ποτε θα πιουμε; ε; ε;
φιλακι;
Ναι, είναι. Έχουν και αυτά τη γοητεία τους. Χρειάζονται να ξεδίνει η ψυχή...;)
Διαγραφή*σύντομα...πολύ σύντομα...
Aαααχ,αυτό,αυτό αυτό ακριβώς όμως... :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλώ σε :)
Καταλαβαίνεις μικρή μου. Καταλαβαίνεις καλά...;)
Διαγραφή