Παρασκευή 12 Απριλίου 2013

ΠΑΡΕ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ, ΠΑΙΡΝΩ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ...

"Έτσι όπως αρχίσαμε έτσι και τελειώνει
δικά σου όλα τα δάκρυα δικοί μου όλοι οι δρόμοι
μακάρι να με κράταγαν τα μάτια σου να μείνω
συγχώρα με που αυτό που θες δε μπόρεσα να γίνω..."

*είναι κάτι βράδια γεμάτα με καημούς, καπνούς, αλκοόλ στο αίμα. Βράδια γεμάτα με "γιατί", "άραγε",  και με πολλά "πάμε γι'άλλα"....Αυτό το τελευταίο το λες ξανά και ξανά, μέχρι να το πιστέψεις... (ο Κότσιρας με τη ζεμπεκιά του φταίει για όλα, να ξέρεις...)

6 σχόλια:

  1. συμφωνώ σε όλα..και με το άσμα....να σαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ακομη κι αυτα τα βραδια δεν ειναι πολυ ομορφα; ετσι μ αυτη την ατμοσφαιρα τους που κρυβει μια μικρη θλιψη;

    καφεδακι ποτε θα πιουμε; ε; ε;

    φιλακι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, είναι. Έχουν και αυτά τη γοητεία τους. Χρειάζονται να ξεδίνει η ψυχή...;)
      *σύντομα...πολύ σύντομα...

      Διαγραφή
  3. Aαααχ,αυτό,αυτό αυτό ακριβώς όμως... :)
    Φιλώ σε :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή