"Αν δεν τολμήσουμε να κάνουμε βαθιά τομή στη ζωή μας, δεν θα φτάσουμε ποτέ στον πυρήνα του εαυτού μας. Όταν είσαι στο μονοπάτι του φόβου, αποφεύγεις τις ευθύνες, καταλήγεις να είσαι γεμάτος υποχρεώσεις και νιώθεις πληγωμένος όταν οι άλλοι δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες σου. Η αγάπη από την άλλη είναι απολύτως υπεύθυνη και δε δημιουργεί υποχρεώσεις, γεννά ευγένεια και γίνεται από ευχαρίστηση. Μιλά με τη γλώσσα της αλήθειας, ενώ ο φόβος με τα ψέμματα γιατί φοβάται την απόρριψη...Έτσι δημιουργεί σχέσεις κόλασης"...
*"Κάθετη έξοδος" Πασχάλης Λαμπαρδής, εκδ. Πατάκη, βραβείο αναγνωστών του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου για το 2012. Η γραφή του δεν είναι στις προτιμήσεις μου. Ωστόσο η πλοκή του βιβλίου με τα πολλά πρόσωπα, την μυστηριώδη ατμόσφαιρα, την ψυχοθεραπεία μέσω των ηρώων του βιβλίου, σε κρατά σε μια εγρήγορση χωρίς ιδιαίτερες 'κοιλιές'. Υπάρχουν δε πολλές φράσεις που κρατάς στο σημείο όπου ο πρωταγωνιστής δέχεται μια ευεργετική ψυχανάλυση απο την αιώνια αγαπημένη του. Φράσεις-κλειδιά για να βρει το μίτο που θα τον βγάλει απο τον λαβύρινθο και θα τον απαλλάξει απο αγκυλώσεις, ώστε να εκφράζει όσα αισθάνεται, όταν τα αισθάνεται, προτού γίνουν αποκηρυγμένα...
ενδιαφερον φαίνεται το βιβλίο! καλα ο δεληβοριας ειναι ερωτας
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει κάτι απο ψυχολογία με αστυνομικό θρίλερ. Συμπαθητικό...
ΔιαγραφήΑυτό το σκ ξεκίνησα να διαβάζω (και σήμερα τελειώνω) το Ίσλα Μποα, του Χρήστου Αστερίου, εξαιρετικό, μου άρεσε πάρα πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά και μένα μου άρεσε πολύ! Καλοστημένο, το διαβάζεις απνευστί...;)
Διαγραφήη πρωτη παραγραφος ειναι εκπληκτικα αληθινη!
ΑπάντησηΔιαγραφήπροσυπογραφω!
κουρασμενα φιλια :)
Έτσι έχουν τα πράγματα. Απλά ξεχνάμε να τα 'διαβάζουμε' καθαρά...;)
Διαγραφή*ελπίζω ξεκούραστη κούραση να'ναι...;))