Κάπως έτσι σου θυμίζουν τα παλιά εκδηλώσεις όπως αυτή που οργανώνουν την Τετάρτη 18 του μήνα οι Vinyl Lovers of Thessaloniki στο καφε-μπαρ Θερμαϊκός (Λ. Νίκης 21). Ένα δισκοπάζαρο απο τις 11 το πρωί έως αργά το βράδυ με χιλιάδες βινύλια απο όλα τα μουσικά είδη. Το θέμα είναι ότι δεν έχεις πλέον και πικ απ για να παίξεις ένα βινύλιο μα απο την άλλη κάθε δίσκος αποτελεί και ένα μικρό έργο τέχνης που αξίζει να έχεις.
Να σαν αυτό που βλέπεις στη φωτό. Εκεί γύρισε ο νους μου. Σε έναν δίσκο-κατάλογο μιας ταβέρνας στη Δράμα, αλλά έργο τέχνης δεν αποτελεί και αυτός? Εγώ είχα ενθουσιαστεί όταν τον είδα. "Τα σουξέ της κυρα Λένας" λέγεται το μαγαζί, δίσκο λοιπόν βγάζει στο τραπέζι....;)
Μεράκι. Αυτό λείπει απο το σήμερα, συστατικό λειψό στο αύριο. Και είναι ένα υλικό που δεν έχει να κάνει με χρήματα. Μόνο με την ψυχή συνδιαλέγεται. Σήμερα μοιάζει όλα να γίνονται αυτοματοποιημένα, με στόχο το κέρδος και μόνο, χωρίς έγνοια αν θα έχουν ποιότητα, ουσία, πάθος. Λείπει πολύ το πάθος. Έχει πέσει σε χειμερία νάρκη. Ίσως όταν το ξαναξυπνήσουμε να φτιάξουμε νέα έργα τέχνης...
Οπως τα λες. Μας λειπει η διαθεση, το μερακι. Αυτο που βαζουμε την ψυχη μας σ'αυτο που κανουμε και μπορουμε να γεννησουμε θαυματα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακαρι να βρεθει η εμπνευση φιλεναδα. Κατι να μας παρακινησει. Ετσι στεγνα, ειναι δυσκολο:)
καλημερααα
χχμμμ νομιζω πως διαθεση για νεα εργα τεχνης υπαρχει.. αποδοχη δεν υπαρχει..
ΑπάντησηΔιαγραφήο καταναλωτης ειναι που αποζητα το επιφανειακο, το φτηνο
καλημερα βολτιτσα μου :)
Μεράκι; Πάθος; Τι πράγματα είναι αυτά; Μόνο σκυμμένα κεφάλια τώρα. :-ρ
ΑπάντησηΔιαγραφήευτυχως που σαυτη τ κριση ο ελληνας δε χανει μερακι του
ΑπάντησηΔιαγραφήπολυ μαρεσουν αυτες οι ιδεες
Δεν έχεις ιδέα πόσο λυπάμαι που είμαι σε άλλον τόπο και θα το χάσω. Δεν πειράζει όμως θα στείλω φίλους. Καλά που υπάρχουν κι αυτοί. Καλά που υπάρχεις κι εσύ, να κόβεις βόλτες στην πόλη μας και να μας ανοίγεις το μυαλό και το μάτια. Σε φιλώ. Καλό βράδυ.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Dee Dee
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα γεννήσουμε θαύματα...Ακριβώς έτσι. Αν ξέραμε τη δύναμη μας...Και αυτή με έμπνευση και θέληση τρέφεται. Μια έμπνευση που μπορεί να'ναι διαφορετική για τον καθένα Σαλονικιά μου. Σημασία όμως έχει να την κρατά ενεργή και όχι να την αφήνει να περνάει απλά μπρος στα μάτια του...
@❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω είναι κρίκοι αλληλένδετοι. Ο καταναλωτής επιθυμεί κάτι, εσύ το προσφέρεις ακολουθώντας τις επιταγές του, αλλά εσύ μαθαίνεις και στον καταναλωτή κάτι που δεν το ήξερε ή δεν του έδινε την πρέπουσα σημασία. Οπότε όλοι έχουν το μερίδιο τους. Όπως και να'χει το φτηνό και επιφανειακό δεν έχει διάρκεια. Αυτό είναι δεδομένο. Οπότε ευκαιρία ειδικά σήμερα να ανθίσει το ουσιώδες...Μια λάμψη στα μάτια χρειάζεται φεγγάρι μου...;)
@Χαμένο Επεισόδιο
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυπς...Είπα κακές λέξεις ε??? Χμμμ...Μάλλον θα τις επαναλαμβάνω μπας και τις εμπεδώσουμε...χιχι....;))
@ασωτος γιος
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν το χάνει μεν, ελαττώθηκε δε άσωτε μου...Πού θα πάει, θα το ξαναβρούμε όμως... Θα έρθει και το καλοκαίρι...;)
@και πράσινα άλογα
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι'αυτό υπάρχει ένα κενό στο νησί μου??? Μα που βρήκες καλύτερα δηλαδή...??? ;))
Θα'ρθουν και άλλα ωραία μην μου ανησυχείς...
*να σου πω και ευχαριστώ για την πρόσκληση στο μπλογκοπαίχνιδο μα τα...βαριέμαι μωρέ αυτά κομματάκι...πειράζει??
Χαχα! Στη Σάμο βρίσκομαι. Καλύτερα δεν είναι αλλά είναι ήρεμα και μου ταιριάζει. Ο "άνθρωπος μου" μου πήρε από το παζαράκι beatles, fleetwood mac και doors που του ζήτησα.
Διαγραφή*Καθόλου δεν πειράζει. Να είσαι καλά.
Εξαιρετικές επιλογές...Και υπέροχο να'σαι σε νησί χειμώνα. Να περνάς έμορφα εύχομαι...;))
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ.
ΔιαγραφήΈχω αγαπήσει τον ουρανό εδώ πέρα...
Να είσαι καλά :)Καλό βράδυ.
Ω, τι χεράκι είναι αυτό;;;... :)
ΑπάντησηΔιαγραφή@Theorema
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν αναφέρεσαι στο χεράκι που κρατάει 'τα σουξέ της κυρά Λένας', του Αλέξη είναι με Κρητικό αέρα στα ακροδάχτυλα (για να το συνδέσω και με τα δάχτυλα που σιγομουρμουράνε στο κείμενο σου...;))
Κάτι χειρότερο. Όχι μόνο μας λείπει, αλλά και όπου υπάρχει, δεν εκτιμάται. Είμαστε ένας λαός γεμάτος με φθόνο. Αντί να χαρούμε και να προχωρήσουμε, θα "φάμε" τον διπλανό του και θα χλευάσουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛείπει το πάθος σε κάθε επίπεδο. Σε κάθε επίπεδο σχέσεων. Μα και που διαφαίνεται σήμερα τόσο πλέον καθαρά είναι θετικό.
@Roadartist
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι έχουν τα πράγματα όπως τα περιγράφεις. Όποιος έχει μεράκι και αγάπη γι'αυτό που κάνει θεωρείται και ηλίθιος για να το πω κομψά...Και αυτή την ανθρωποφαγία, αχ και να'ξερες πόσο έντονα την βιώνω τελευταία...Αλλά φωτογραφάκι μου, είπαμε. Εμείς ανήκουμε σ'αυτή τη μερίδα ανθρώπων που θέλει να διακρίνει χρώματα μέσα στο γκρίζο. Οπότε όσο και αν επιμένουν να μας "φάνε" δεν θα το πετύχουν ;))
Λείπει βολτίτσα μου το "μεράκι" της ζωής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ διάθεση να "ζήσουμε" δεν έχει κανένα κοινό σημείο με την "επιβίωση" του καιρού μας και όχι μόνο τώρα, στης "κρίσης" τα χρόνια, αλλά και πιο πριν, στα χρόνια της "ευδαιμονίας", και τότε επιβιώναμε με "λούστρο" .. δεν ζούσαμε
Μπορεί με το στραπάτσο που φάγαμε, επιτέλους, να αναζητήσουμε ως τελευταίο καταφύγιο το "μεράκι".
θα δείξει
φιλιά πολλά
@meggie
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντοτε υπήρχαν οι μεν και οι δε Μέγκι μου. Σήμερα όμως επιβάλλεται να ξαναβρούμε το μεράκι και αυτοί που το είχαμε και αφήσαμε να μας το "παγώσουν". Είναι όχι απλά καταφύγιο, κινητήριος δύναμη για δημιουργία...
*μη ξαναχαθείς πολύ...Στο υπενθυμίζω ;)
Νομίζω ότι εκείνο που συμβαίνει είναι πως ο κόσμος ζει φοβισμένος αυτές τις καταιγιστικές εξελίξεις. Σκέφτεται ο άλλος, "έχει κι άλλο ίσαμε τον πάτο;"... μόνο όταν βεβαιωθούμε πως πατώσαμε θα αρχίσει πάλι να σκέφτεται ο καθένας με γνώμονα τη φαντασία κ το αληθινό μεράκι... έτσι λέω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην ξεχνάς πως ζήσαμε έντονα μιαν περίοδο που σίγουρα δεν ήμασταν ο εαυτός μας... προσπαθούσαμε να μοιάσουμε κάπου...που???
Σε φιλώ
*πως μου αρέσει ο ήχος από τα βινύλια...
@Seirios
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ και αυτός ο πάτος...πάτο δεν έχει...