Σκέφτομαι μερικές φορές ότι η γη μοιάζει με χιονόμπαλα. Σαν να την κρατάει και να την κουνά πέρα δώθε ένα αόρατο χέρι...Σαν να μετακινούνται πάνω στο τράνταγμα, να κατρακυλούν απο το ένα σημείο στο άλλο, καταστάσεις, Ιστορίες και ιστορίες, συνθήκες, γεγονότα. Μετακινούνται μαζί όμως και συναισθήματα, σχέσεις, απόψεις, συμπεριφορές...Μέσα και έξω κόσμος σε μια αέναη αλλαγή εποχών. Χειμώνας σκεπτικός, άνοιξη χαμογελαστή, καλοκαίρι γελαστό, φθινόπωρο θλιμμένο...Έτσι ή αλλιώς, λίγο ίδιοι, λίγο διαφορετικοί, ανταμώνουμε κάπου, κάπως, ξανά και ξανά. Και εξάλλου, αυτό δεν είναι κέρδος μεγάλο στο πέρασμα μας απο αυτό το σφαιρικό σύμπαν?
συγχώρεσε την εμμονή μου αλλά το σύμπαν είναι ελλειπτικό :) και τη έλλειψη τη δημιουργεί η έλξη. (τι να κάνω έχω και γω τις εμμονές μου)
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλησπέρα σας!!
Αυτό το αόρατο χέρι, ανάθεμά το, ας σταματήσει γιατί ζαλίστηκα θέλω να κατέβω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ μεγάλο το κέρδος όχι μόνο για μας αλλά και για τους γύρω μας.
Καλό ξημέρωμα.
Αν το σύμπαν (έχει) είχε σχήμα νομίζω θα έμοιαζε στην έλλειψη, μια στιγμή οι ζωές μας έρχονται κοντά κι έπειτα συνεχίζεται η ατέρμονη πορεία προς το μέγιστο, απομακρυνόμαστε ίσαμε την επόμενη νέα πάντα συνάντηση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα ποια αόρατος δύναμη κινεί τα νήματα δε το ξέρω...
Όμορφη μέρα!
Φιλώ σε
* Ξέρεις πόση αδυναμία έχω σε αυτές τις κρυστάλλινες σφαίρες "χιονόμπαλες" που απεικονίζει το βίντεο;;;
Κέρδος είναι και η παραμικρή ματιά που ρίχνουμε γύρω μας όταν ξυπνάμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια καλημεριστική χιονόμπαλα ξεκίνησε τη διαδρομή της από τις Βρυξέλλες προς τη Σαλόνικα.
Προσοχή! :)
Δε το είχε σκεφτεί έτσι... ποτέ! :) Tι όμορφα μαγική η φωτογραφία που έχεις στο πάνω μέρος του blog?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ πάλι θέλω να χιονίσει και να ρίξω μια πραγματική χιονόμπαλα να γουστάρω!!! :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ χιονόμπαλα αποτελείται από νερό, άρα όλα είναι ρευστά. Έτσι κι εμείς οι άνθρωποι έχουμε συναισθήματα που μπορεί να αλλάζουν από μέρα σε μέρα, από ώρα σε ώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφη σκέψη κι απ' την πλευρά λοιπόν της λογικής και από αυτή του συναισθήματος...
''Έτσι ή αλλιώς, λίγο ίδιοι, λίγο διαφορετικοί, ανταμώνουμε κάπου, κάπως, ξανά και ξανά.''
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει πολύ αυτό...
Το βίντεο φανταστικό!
Οι σκέψεις σου με έβαλαν σε σκέψεις.....
Πολύ όμορφο :) :)
@SoDurck
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρακαλώ, ο χώρος προσφέρεται και για τις εμμονές μας...;) Για όλα φταίει η έλξη λοιπόν...Αλλλήτισσα...;)
@και πράσινα άλογα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι που θα πας νομίζεις?? Έχεις βρει καλύτερα?? (αμα βρεις πες, ε...) ;))
@Seirios
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή και οι δύο μας έχουμε αδυναμία στις χιονόμπαλες, επιμένω να πιστεύω στη σφαιρικότητα του σύμπαντος με καθαρά ποιητική, ρομαντική διάθεση φυσικά και όχι βάση της αστροφυσικής πραγματικότητας...;)
@Theorema
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις έφτασε!! Μπήκε ορμητική στο δωμάτιο και παρέσυρε τα πάντα σε ένα καλημέρα...(και ας είναι βράδυ...;))
*κέρδος ανεκτίμητο...
@Roadartist
ΑπάντησηΔιαγραφήΦωτεινή ε? Γι'αυτό τη διάλεξα. Να δώσει λίγο χρώμα...Καλό βραδάκι ;)
@Tommy
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαχα...Μαζί σου και εγώ...Και που'σαι, επειδή αθετήσαμε ένα ραντεβού (ε, θυμάμαι καλά?), αν χιονίσει έρχεσαι κατευθείαν εδώ...ακούς?? ;))
@αυτή που ήταν κάποτε
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι η δική σου σκέψη μου άρεσε. Νερό, άρα ρευστότητα...Ανάλαφρη και βασανιστική συνάμα...
@magikifoni
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να'ναι σκέψεις λυτρωτικές αυτές που σκέφτηκες...;)
Κι αν σπάσει η χιονόμπαλα; Μια ολιγωρία του αόρατου χεριού και θα σκορπίσουμε από πλανήτη σε πλανήτη. Κι άντε να βρει ξανά ηρεμία ο μικρός πρίγκιπας.
ΑπάντησηΔιαγραφή@sterianizali
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω να ελπίζω ότι θα μας μαζέψει με την απόχη του! Και ας ξαναμπεί σε μπελάδες... ;)