"6 Δεκεμβρίου του 1990 ο Παύλος πέρασε στην άλλη όχθη, έπειτα απο "αδέσποτες" μέρες.
6 Δεκεμβρίου του 2008, 0 Αλέξης πέρασε στην άλλη όχθη απο αδέσποτες σφαίρες.
6 Δεκεμβρίου 2010, οι μέρες αδέσποτες και πάλι και οι "σφαίρες" τρόμου και αβεβαιότητας αλωνίζουν. Μήπως είναι η ώρα να πούμε αντίο σε όσα πνίξανε την ψυχή?"...
Αυτά στα έγραφα πέρισυ τέτοια μέρα. Και ξαναδιaβάζοντας τα σκέφτομαι τι άλλαξε εδώ και ένα χρόνο? Οι μέρες παραμένουν αδέσποτες, οι "σφαίρες" τρόμου και αβεβαιότητας συνεχίζουν να αλωνίζουν και αντίο δεν έχουμε πει ακόμη...Φλου όλα φίλε μου...
*ο αι-Νικόλας να βάλει το χέρι του να γαληνέψει η θάλασσα ;)
Μερικές φορές είναι ωραίο να τα αφήνεις όλα φλου. Όταν ξυπνάς όμως απ' το όνειρο, τι κάνεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα.
Eνας "άγιος" θα μας σώσει... Καλησπέρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε άγιος, ούτε τίποτα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΆμα εμείς συνεχίζουμε να κοιμόμαστε τον ύπνο του "αδίκου".... καλά να πάθουμε. Αυτό μας αξίζει.
Σκληρό...? Δε νομίζω!
Ουτε Αγιοι ,ουτε δαιμονες μπορουν να μας δωσουν λυση....
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα κλνουμε μια ευχη του χρονου τετοια μερα να μιλαμε μοναχα για αυτους που λειπουν και για αδεσποτες μερες ,τα υπολοιπα να ειναι μια κακη αναμνηση...
Τίποτα δεν εχει αλλάξει... δυστυχώς..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι παράξενο το αίσθημα του Deja vu... κάπου το έχω ζήσει ξανά αυτό... το αίσθημα που μου άφησε η ανάρτησή σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Π. Σιδηρόπουλος κι οι μουσικές του έχουν ταυτιστεί μέσα μου, με την εφηβεία μου. Ευαίσθητος, σκληρός...αληθινός!
Και ξέρεις τι είναι αξιοσημείωτο; Ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα...
Για σένα (για μένα)
http://www.youtube.com/watch?v=VkgTgKBYRe0
Μεγάλη αγκαλιά σε παίρνω!
Φιλώ στο μέτωπο σου δίνω!
φλού-δες απομείναμε
ΑπάντησηΔιαγραφήτουλάχιστον να τύλιγε η μία την άλλη ..
σαν κρεμμυδάκια να σφιχταγκαλιαζόμαστε ..
να έσωζε ο ένας τον άλλον ..
@και πρασινα αλογα
ΑπάντησηΔιαγραφήΞανακοιμάσαι γρήγορα γρήγορα για να μη χάσεις τη φλου εικόνα...χαχαχα. Χωρίς πλάκα, η ουσία νομίζω βρίσκεται στον τρόπο, στο μέτρο. Ναι, είναι ωραία να μην είναι όλα απολύτως προγραμματισμένα και οργανωμένα. Αλλά και η απόλυτη αταξία την οποία βιώνουμε πιο έντονα απο ποτέ είναι το άλλο άκρο.
@roadartist
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας απο μηχανής θεός...Στη σύγχρονη Ελλάδα ούτε αυτός δεν υπάρχει ;)
@Tommy
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό με το ότι παίρνουμε ό,τι μας αξίζει πολλές φορές με βάζει σε σκέψεις. Εν προκειμένω βιώνουμε και καταστάσεις που δεν μας αξίζουν θα έλεγα. Πληρώνουμε τα σπασμένα για άλλους. Αλλά ναι, είναι και στο δικό μας χέρι να πάψουμε να το ανεχόμαστε. Καλημέρααα....
@Evil Chef
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια ανάμνηση. Ναι...Φοβάμαι όμως ότι ο Έλληνας με την κοντή μνήμη θα ξεχάσει αυτές τις αναμνήσεις, ως μαθήματα ζωής εννοώ. Ως διδάγματα για μη επανάληψη της...βλακείας.
@mastermeeple
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν να μη πέρασε μια μέρα μοιάζει...
@Seirios
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις πέρισυ το ξαναζήσαμε Σείριε μου. Η ίδια εικόνα ξανά και ξανά, σαν να έχει κολλήσει στην οθόνη. Φιλιά και αγκαλιά μεγάλη
@meggie
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικό σχόλιο! Φλου-δες ε? Εξαιρετικό...;))
Θα συμφωνησω κι εγω με τον "σκληρο" Τομμυ :):):)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχουμε αυτο το μαγικο προνομιο να εκνευριζομαστε στον καναπε μας και να γινομαστε κι εμεις γουρουνια λιγα δευτερολεπτα μετα !
Καλο απογευματακι :)
@Dee Dee
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ανθρώπινη φύση τα διαθέτει όλα. Καλά και άσχημα. Απο εκεί και πέρα, οι επιλογές του καθενός ορίζουν το δρόμο του.
και όμως αυτοί έμειναν στην αιωνιοτητα ο καθένας για δικούς του λόγους.....τα άλλα αυτά που ειναι εδώ μένουν αμετακίνητα...δυστυχώς
ΑπάντησηΔιαγραφήνα σαι καλά όμορφη ανάρτηση
@homemade
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας περιμένουν να τα μετακινήσουμε νομίζω...;)
Καλώς πέρασες και να ξανάρθεις...
Καλά έκανες και το ξαναδημοσίευσες. Για να καταλάβουμε πόσο τραγικά επαναλαμβανόμαστε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ βολτίτσα μου..
@Margo
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικά τραγικά νησιώτισσα μου. Μα κάτι θα αλλάξουμε στο τέλος, δε μπορεί...;))
Καληνύχτα σου