Ο "Ηρακλής μαινόμενος" του Ευρυπίδη, μέσα απο τη σκηνοθετική ματιά του Μιχαήλ Μαρμαρινού είναι μια παράσταση του Εθνικού Θεάτρου που σε πάει απο το χθες κατευθείαν στο σήμερα. Διαθέτει μια εξαιρετική μετάφραση (Γιώργος Μπλάνας σε συνεργασία με το Μαρμαρινό), μια διακριτική μουσική (Δημήτρης Καμαρωτός) και κυρίως έναν ΥΠΕΡΟΧΟ Χορό με κορυφαίο το Βογιατζή. Ηλικιωμένοι πλάι σε νέους, εμπειρία πλάι στη φρεσκάδα, σοφία πλάι στο όνειρο. Συγκινείσαι να βλέπεις πώς η παλιά γενιά των ιδανικών και των οραμάτων, βλέπει τους τυρράνους να ισοπεδώνουν τα πάντα, να αφανίζουν τη νέα γενιά, αλλά μένουν πλάι στους νέους. Όλοι μαζί μια δύναμη, σε μια Ελλάδα που ελπίζει να…αναστηθεί. Να βγει και αυτή απο τον Άδη όπως κάνει ο Ηρακλής. Να γλυτώσει απο τη "μανία των θεών" όπως παθαίνει ο ημίθεος, να μη φτάσει στην αυτοκαταστροφή της...
“Η Ελπίδα δε βρίσκεται στην Ιστορία. Βρίσκεται στην Αφήγηση”, λέει ο Μαρμαρινός και αυτήν την αφήγηση έχει σε πρώτο πλάνο. Η παράσταση θυμίζει ηχογράφηση θεάτρου για το ραδιόφωνο. Μια άλλη πρόταση. Υποκριτική και χορός (Κωνσταντίνος Ρήγος) αντάμα ενώ απουσιάζουν οι συνηθισμένες κορυφώσεις ενός δράματος. Οι ηθοποιοί σχεδόν δεν αγγίζονται, δεν κοιτιούνται. Δεν σε ξενίζει, πραγματικά. Είναι μια άλλη απόδοση, με σεβασμό όμως πάνω απ΄όλα, στον Ευρυπίδη. Εξαιρετικές οι ερμηνείες του Νίκου Καραθάνου, του Μηνά Χατζησάββα, του Γιώργου Γάλλου, της Στεφανίας Γουλιώτη και της Θεοδώρας Τζήμου, αρκετά αδύναμες έως…αδιάφορες της Καριοφυλλιάς Καραμπέτη και του Θοδωρή Αθερίδη.
Αν πετύχεις την παράσταση δες την. Θα με θυμηθείς. Έχει κάτι απο...τόλμη και αισιοδοξία ακόμη και μέσα στο χειρότερο σκοτάδι...
*Θα τη βρεις...29/8: Πάτρα, Ρωμαϊκό Ωδείο, 2/9: Βριλήσσια, θέατρο “Αλίκη Βουγιουκλάκη”, 5/9: Πειραιάς, “Βεάκειο”, 7/9: Παπάγου, “Κηποθέατρο”, 9/9: Αττικό Άλσος, 11/9: Ελευσίνα, Παλαιό Ελαιουργείο, 14/9: Ηλιούπολη, θέατρο Αλσους, 16/9: Αιγάλεω, θέατρο “Αλέξης Μινωτής”, 18/9: Γαλάτσι, Άλσος Βεϊκου, 22/9: Λάρισα, “Αλκαζάρ”, 25/9: Νέα Σμύρνη, Άλσος
να πω κάτι. όταν κόβεις βόλτες συνήθως συναντάς κόσμο. τότε αντί για τσάρκες θα ήταν καλύτερο να 'γραφες συναντήσεις, ανταμώματα ή κάτι τέτοιο. αυτά τα ΄λέω εγώ που στο δικό μου μπλογκ δε μου 'ρχεται τίποτα να βάλω και το χω έτσι όπως είναι, τέλος πάντων.
ΑπάντησηΔιαγραφήνα πω και καλό βράδυ.
@Summertime Blues
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρα απο τον τίτλο, πολλές φορές, ίσως τις περισσότερες γράφω για ανταμώματα. Αλλά μία βόλτα μπορεί να'ναι και μοναχική μερικές φορές ε? Απλά τη μοιράζεσαι μετά εδώ για να αποκτήσει παρέα ;)
*δεν είναι κακό το μπλογκ σου. Περνάω βόλτα και απο εκεί. Μοναχικά, είδες?
Καλημερούδια
Αρχίσανε οι κουλτούρες ε? Σεπτέμβρης γαρ :P Καλημέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήλατρεύω το πρώτο στίχο.
ΑπάντησηΔιαγραφήύμνος στην αδιάκοπη ελπίδα
και ισχύει.
Μου έλειψε μια καλή θεατρική παράσταση! Σε ευχαριστώ για το μοίρασμα ... καλημέρα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν, τυχαία έπεσα πάνω σου, από σχόλιο που έκανες στη roadartist και τώρα θέλω να σε ευχαριστήσω για την παράσταση που προτείνεις και για τα σχόλιά σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα πάω να τη δω, πρώτα ο Θεός και θα σου πω και γω τη γνώμη μου.
Τρελαίνομαι για ωραίο θέατρο και για Ευριπίδη, επίσης.
Πραγματικά σε ευχαριστώ.
@moutro
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμ, τι να κάνουμε αγαπητέ μου? Άλλοι κουλτουριάζονται και άλλοι πίνουν μπύρες...;))
@ταξιδιώτης
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς αυτό. Και αισθάνομαι ότι σ'αυτή τη φράση είναι συμπυκνωμένο και όλο το έργο. Τόσο απο το χθες, τόσο σήμερα...
@roadartist
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σου άρεσε πιστεύω. Αν την πετύχεις και τη δεις θέλω τις εικόνες σου
@Flora
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριμένω σχόλια λοιπόν ;)
*καλώς πέρασες...