Σου τυχαίνει μερικές φορές να κοιτάζεις όσα ζεις, σαν να είναι ταινία; Ναι, σίγουρα σου έχει τύχει, δεν μπορεί. Πες μου, πώς ήταν; Πώς ένιωσες;
Αυτό το συναίσθημα ότι όλα κυλάνε με σένα αλλά χωρίς εσένα, ότι μερικές στιγμές αποκτούν μεγαλειώδη δύναμη και προκαλούν δέος; Ξέρεις, σαν αυτό που νιώθει ένα παιδί κοιτώντας ένα πανύψηλο κτίριο, ή έναν άνθρωπο 'γίγαντα' (στα μάτια του πάντα)... Ένιωσες σαν να έχει σταματήσει ο χρόνος ή μάλλον, όχι.. Όχι, καλύτερα ας πώ, σαν να ΜΗΝ υπάρχει χρόνος; Ανύπαρκτος απο πάντα;...
Σου τυχαίνει να κοιτάζεις μερικές φορές όσα ζεις, σαν μια ταινία. Σαν να παίζεις στην ταινία. Σαν να είσαι η ταινία. Αλλά δεν είσαι εσύ, ε? Σαν να βυθίζεσαι, ναι, αλλά τι παράξενο... Αναπνέεις και κάτω απο το νερό τελικά...
Σου τυχαίνει να κοιτάζεις μερικές φορές όσα ζεις, σαν μια ταινία. Σαν να παίζεις στην ταινία. Σαν να είσαι η ταινία. Αλλά δεν είσαι εσύ, ε? Σαν να βυθίζεσαι, ναι, αλλά τι παράξενο... Αναπνέεις και κάτω απο το νερό τελικά...
Και άλλοτε πάλι, σαν να λες, δεν μπορεί, θα ξυπνήσω, είναι ταινία αυτό που ζω. Ανοίγεις τα μάτια όμως και είσαι μέσα στο νερό. Χωρίς οξυγόνο...
*μου έλειψες, να το ξέρεις. Σε σένα το λέω. Και σε σένα, σε σένα, σε σένα ....
**η φωτογραφία από την ταινία "Leaving Las Vegas"... Αγαπημένη... Και φυσικά στο εξώφυλλο του blog σκηνή απο το φιλμ "Σινεμά ο Παράδεισος" (αυτή και αν δεν είναι αγαπημένη)
καλημερα βολτιτσα
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλαξες, αλλαξαμε, αγαπαμε, νοσταλγουμε και καπως ετσι η ζωη μας παει, και καπως ετσι με ολο αυτο τον ωραιο τροπο που περιγραφεις επιβιωνουμε
καμμια φορα μας φαινεται σαν ονειρο, και μηπως δεν ειναι;
κι αλλες φορες βουταμε με ολες μας τις αισθησεις
οι δυο ταινιες που αναφερεις μου εκαν κλικ, θα ηθελα πολυ καποια στιγμη να τις δω
δεν ξερω αν μας λειπει εκεινο το συγκεκριμενο ατομο, θα ελεγα γενικοτερα πως μας λειπουν εκεινες οι στιγμες, εκεινα τα συναισθηματα κι εκεινο το κομματι του χρονου..
ωστοσο κι εμενα μου λειπεις.. σε φιλω :)
Να τις δεις τις ταινίες. Θα καταλάβεις ακριβώς ίσως, αυτά τα συναισθήματα που προσπαθώ να γράψω
ΔιαγραφήΜου έλειψες βολτίτσα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο έχω νοιώσει κι εγώ.
Σα να βλέπεις τη ζωή σου(μ' εσένα μαζί) αλλά από απόσταση....γίνεται(;)
Κάτι σαν όνειρο...ή εφιάλτη μάλλον.
Να παρακολουθείς αλλά να μην μπορείς να επέμβεις.
Να κυλάει η ζωή και να είσαι παρούσα και απούσα συγχρόνως.
Πολλά πολλά φιλάκια:))
Πάνω κάτω και πλαγίως, όπως θα μας έλεγε μια άλλη ταινία...
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά Σερενάτα μου ;)
Όταν το παθαίνω αυτό νιώθω ένα μούδιασμα να εξαπλώνεται σιγά σιγά σε όλο μου το σώμα, αλλά σβήνει μετά από λίγο. Δεν κρατάει πολύ δυστυχώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα!
χμμμ... Δυστυχώς ή ευτυχώς? Ανάμεικτο πολλές φορές το συναισθημα
ΔιαγραφήΚαλό μήνα επίσης (ένα μήνα αργότερα βέβαια)...
Αν μου έχει τύχει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλές φορές και μάλιστα τελευταία μου έτυχε νυχτιάτικα,την ώρα που βγαίνουν τα φαντάσματα και…..πέφτει το σάκχαρο στα πατώματα και εγώ είπα να το σηκώσω κάνοντας νυχτερινή επιδρομή στο ψυγείο όπου κείτονταν με περίσσεια αναίδεια μια σοκολάτα.
Πριν προλάβω να την κατασπαράξω βρέθηκε μπροστά μου….το φάντασμα(sorry,η κολόνα του σπιτιού) και με ρώτησε τι κάνω νυχτιάτικα μπροστά από το ψυγείο.
Εγώ του είπα…..δεν είναι αυτό που νομίζεις αγάπη μου.
Είναι…… ταινία,και η κολόνα με έστειλε άρον,άρον στον Γιάλομ καθότι ο Φρόιντ έφυγε νωρίς και εκείνος μου είπε ότι έχω καραμπινάτη… ΑΠΟΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΗ δηλαδή μια διαταραχή της αντίληψης με κυρίαρχο το αίσθημα ότι ο εαυτός σου δεν είναι αληθινός, ότι είναι αποκολλημένος από το σώμα του.
Ακόμη με ρώτησε αν πάσχω από διπολική διαταραχή,κατάθλιψη,επιληψία και πολλές άλλες ασθένειες.
Μόνο για προστάτη δεν με ρώτησε!
Είστε άσχετος κύριε Γιάλομ,του φώναξα εγώ!
Εγώ δεν έχω πρόβλημα αποκόλλησης από την κορμάρα μου αλλά πρόβλημα αποκόλλησης από το….. ψυγείο.
Αυτά,έτσι για να σκάσει το χειλάκι μας αλλά αναμεταξύ μας τώρα,αν αυτή η ΑΠΟΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΗ κατσικωθεί για τα καλά εντός μας δηλαδή παρατηρούμε μονίμως τον εαυτό μας "απ' έξω" είναι καραμπινάτη διαταραχή αντίληψης.
Τις φιλούρες μου
χαχα...Εξαίσια είσαι, εξαίσια ;)
ΔιαγραφήΌταν κοιτάζω πίσω (το αποφεύγω) αλλά συμβαίνει, μοιάζει η ζωή μου με ταινία τρόμου και πόνου, κάτι σαν θρίλερ... και αυτό πριν κάτι χρόνια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα όνειρα μου όμως (όταν κοιμάμαι) αναγνωρίζω αυτά που περιγράφεις και βασικά τα όνειρα μου είναι διδακτικά, είναι σαν κάποιος στο ύπνο μου να με καθοδηγεί με πολύ αγάπη... πχ έβλεπα πως κολυμπούσα κάτω απ΄το νερό και το νερό ήταν πολύ θολό και κάποιος μου είπε, "συνέχισε να κολυμπάς στα θολά και το νερό θα καθαρίσει μόνο του"!
Οι φωτογραφία που έβαλες είναι εξαιρετική και είναι από πολύ αγαπημένη μου ταινία!
Να είσαι καλά βολτίτσα μου και να συνεχίσουμε να τα λέμε με ανοιχτές τις καρδιές μας!
ΑΦιλάκια καρδιάς και μόνο! <3
Τι όμορφο να σε καθοδηγεί κάτι/ κάποιος τρυφερά. 'συνέχισε να κολυμπάς στα θολά και το νερό θα καθαρίσει'... μακάρι ...
ΔιαγραφήΦιλώ σε
Και εμάς μας έλειψες... Άντε ξανάρχισε τις βολτίτσες σου εδώ, όσο κ αν κοστίζουν σε χρόνο... ξέρω μωρέ και εγώ αμφιταλαντεύομαι. Τι ωραία εικόνα αρχική! Φιλιά :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ροή φταίει φωτογραφάκι μου. Η ροή των ουσιωδών, ανούσιων πραγμάτων... (όλα μαζί δηλαδή κυλάνε μέσα στο τσερβέλο)....
Διαγραφή