Θα το επαναλάβω και εδώ (όπως το έγραψα σ'αυτό το διαολόπραμα που λέγεται facebook) για να το εμπεδώσω...
"Καλά που υπάρχει και η θάλασσα να μαζεύει τη θλίψη..."
Και πραγματικά, χωράει στα νερά της τόση θλίψη, τόσων ανθρώπων, ο καθένας με το δικό του κομματάκι?
Μήπως βουλιάζει και κατακάθεται στο βυθό?... Άραγε?
*η φωτό του Panos Kappas
οχι η θλιψη γινεται μικρα κυματα αθορυβα του καλοκαιριου
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι σκάνε μετά στο Αιγαίο με δύναμη ε? χεχε...Έμορφη σκέψη άσωτε μου ;)
ΔιαγραφήΞέρεις την απάντηση την έδωσε ο Χρήστος Οικονόμου στο βιβλίο του "Το καλό θα έρθει από την θάλασσα"... εκείνο το καλό δεν ήρθε ποτέ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατάλλα καλημέρα
καλό σαβ/κο. :)
Μα η θάλασσα κινείται συνεχώς. Γι'αυτό πάντα θα περιμένεις μήπως έρθει απο εκεί...Ποτέ δεν ξέρεις. Δεν μπορείς να ξέρεις. Σωστά? ;)
ΔιαγραφήΝομίζω, η θλίψη πέφτει στη θάλασσα και μετά εξατμίζεται και γίνεται σύννεφο κι ύστερα βροχή και βρίσκει πάλι τους ανθρώπους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυτυχώς που το βάλατε κι εδώ, γιατί δεν έχω faceook!
Κύκλος λοιπόν, αέναος μέσα στο χωροχρόνο...Χμμμ... Ας είναι... ;)
ΔιαγραφήΑ! το έχω αισθανθεί αυτό που γράφεις για τη θλίψη, όταν περπατώ κοντά στη θάλασσα ή ατενίζω τον ορίζοντα σε κάποια παραλία, η θλίψη εξαφανίζεται... μη ξεχνάμε όμως πως η θλίψη, δεν είναι δική μου και δική σου, είναι η θλίψη όλης της ανθρωπότητας που εμείς (οι ευαίσθητοι!) ρουφάμε! ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω fb και ένας απ' τους λόγους που το αντιπαθώ, (σφόδρα!) είναι γιατί θεωρώ πως είναι η φωλιά της θλίψης (όπως του κούκου!)...
ΑΦιλάκια χαμογελαστά και να έχουμε ένα χαλαρό και ξεκούραστο Πάσχα! :)
Κοίτα τώρα που έθεσες μια σημαντική πλευρά... "η θλίψη όλης της ανθρωπότητας που εμείς οι ευαίσθητοι ρουφάμε"...Μα ναι... Και πώς να την αρνηθείς (γιατί θες να τη νιώσεις, να μοιραστείς) και πώς να την αποδιώξεις...? Δε γίνεται...Καλώς ή κακώς
Διαγραφή*για το φ/μπ έχω να δηλώσω αγαπημένη- καθώς ήμουν κάθετα αντίθετη για χρόνια- ότι κινείται όπως το κινείς. Στη δουλειά πχ εμένα μου έχει λύσει τα χέρια. Απο εκεί και πέρα ο καθείς και οι χειρισμοί του ;)
Τώρα εμένα αυτό που έγραψες μου έφερε στο νου αυτό το τραγούδι.. πολυαγαπημένο :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?v=rkermyl_JKw
Χαρμολύπη νησιωτάκι μου...Χαρμολύπη
Διαγραφή"Τα δάκρυα μέσα στο βυθό δεν έχουν νόημα" λέει ένα τραγούδι της Μποφίλιου ... :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως... Μα μερικές φορές σε βοηθάνε να 'καμουφλάρεις' τον πόνο σου...
ΔιαγραφήΑγκαλιά να με πάρεις θάλασσά μου εσύ
ΑπάντησηΔιαγραφήτη μπορώ την αρμύρα και ας είμαι πληγή.
Γίνε δρόμος και μοίρα θάλασσά μου και πες
τι σημαίνουν οι λέξεις αλλά κι οι σιωπές.
Αν με ζητήσει κανείς
δεν υπάρχω εγώ γίναμε ένα να πεις.
Μέσα σου χάθηκα πια
απ’ το λίγο που ζω ας πνιγώ στα βαθιά.
Αν με ζητήσει κανείς
θάλασσα σώσε με κάτι να βρεις να τους πεις.
Μέσα στα κύματά σου να με κρύβεις εδώ
από ψέμα κι ανθρώπους πλημμυρίζω καημό.
... Και ο Χατζηγιάννης στην παρέα μας...χεχε...Έμορφο τραγούδι, έμορφο...Φχαριστώ σε
Διαγραφή