Κυριακή 2 Ιουνίου 2013

THE END...(?)

Καπνοί και σκοτάδι πάλι γύρω μας. Ασφυξία...Τέλος δεν έχει αυτή η ταινία...Όχι σύντομα. Και το χειρότερο, δεν μπορείς να προβλέψεις ποιό θα είναι το τέλος. Είναι ένα φιλμ με δράση, αίμα, σκοτεινή πλοκή, αδιέξοδα συναισθήματα και εδώ και εκεί ξέφωτα πλημμυρισμένα στο φως...Χωρίς τέλος όμως. Και ξέρεις, πεθύμησα μια ταινία με τέλος, καλό ή κακό, δεν έχει σημασία...Απλά να γνωρίζω...
Έλα να χωθούμε σε ένα θερινό σινεμά (και ας ψιλοβρέχει πάνω μας, δεν πειράζει). Στο βάθος θα ακούγεται αυτή η μελωδία και θα τραγουδάμε μαζί με τον Παυλίδη: 
"θα είμαστε καταζητούμενοι, ερωτευμένοι και πολύ χαρούμενοι, Μπόνι και Κλάιντ έστω για μια βραδιά"....

*το τραγούδι μοιάζει συναισθηματικό, είναι όμως- έτσι πιστεύω-πολιτικό...Για το φιλμ της ζωής μας σήμερα...

18 σχόλια:

  1. Πολιτικό τραγούδι, συμφωνώ!
    Και το Μπόνι και Κλάιντ από τα αγαπημένα μου...
    Φιλάκια βολτούλα μου:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ωραιο τραγουδακι.. εχεις ταλεντο στις επιλογες :)

    δεν μας αφηνουν να ζησουμε συμφωνω αλλα κι οταν μας αφηναν ζουσαμε;
    παντα θα μας γοητευουν οι ζωες των αλλων κι αν προκειται να παιζονται οι ιστοριες στη μεγαλη οθονη τοτε μεγαλωνει και το παραμυθι

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, πάντα μας γοητεύουν οι ζωές των άλλων. Και έχουμε δύναμη να ζήσουμε και τη δική μας ζωή κυρίως, μας αφήνουν δε μας αφήνουν. Εξάλλου, ό,τι δεν μπορείς να αποφύγεις, το γυρνάς τούμπα. Το πιστεύω ότι γίνεται. Το ΘΕΛΩ είναι το θέμα...
      *μου έλειψες ρει...

      Διαγραφή
  3. καλή επιλογή άσματος...για το θερινό σινεμά....αγαπημένη μου έξοδος.....να σαι καλά καλή εβδομάδα για αυριο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. χτες τοβραδακι το ακουγα το σιντί ολο αυτό
    ειναι αγαπημένο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μπορουμε να βαζουμε τιτλους τελους σε μικρα κεφαλαια ζωης. Το τελος ευχομαι να αργησει πολυ ακομη :) Να ανοιγουμε και να κλεινουμε κυκλους ζωης. Καποιες φορες να αναμασαμε τα ιδια μεχρι να μπορεσουμε να προχωρησουμε μπροστα. Τις περισσοτερες να κοιταμε πισω με χαμογελο και εκεινη την αισθηση της ανακουφισης. "Ωραια τα ζω τα χρονια μου" να σκεφτομαστε καποιες Κυριακες και να εχουν τη γευση απο βουτυρο σε ζεστο ψωμι, οπως εγραψε και η φεγγαρενια στο δικο της μπλογκ :)

    Καλη εβδομαδα και καλο μηνα Σαλονικια μου... το θερινο σινεμα ειναι must, να πας συντομα ευχομαι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μ'αρεσε ο συνδυασμός σαλονικιά μου. Να, σαν γεύση απο βούτυρο σε ζεστό ψωμί...

      Διαγραφή
  6. Αύριο θα πάω σε καλοκαιρινό σινεμά την μαμά μου (85 χρονών)... μήπως και αυτό μοιάζει με πολιτική πράξη ζωής;
    Και σε ποιον δεν αρέσει το χάπι-εντ, ας το δημιουργήσουμε λοιπόν!
    ΑΦιλάκια βολτίτσα μου! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωωωω, αναμφίβολα είναι πολιτική πράξη ζωής Στεφανάκι μου. Είναι αυτό το "δημιουργούμε" που λες. Όλα τα άλλα...

      Διαγραφή
  7. Πόσο συμφωνώ. Ένα τέλος για να υπάρξει και μια αρχή. Αυτό το ατελειώτο σκοτάδι και ο πάτος που ποτέ δεν τον φτάνουμε, είναι όντως το χειρότερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα αφηνόμαστε. Υποταγή παντού. Υποταγή και τρόμος, ακόμη...Και είναι τόσο πλάι μας το φως! Να το ξέραμε μόνο...

      Διαγραφή
  8. Απαντήσεις
    1. Το ξέρω μικρή μου. Και εγώ εσένα. Και σε νοιάζομαι να ξέρεις...

      Διαγραφή
  9. Η Πέμπτη πάντα θα ειναι η σωστη μερα,
    κι εγω η λαθος παρεα
    γιατι θα'θελα παντα ο ηρωας να σωζει την καλη του
    κι οχι να φοβαται
    το "μετά τι;" ,
    η λαθος παρεα
    γιατι η ζωη είναι το τώρα του καθενα
    και το σινεμά η απαραίτητη υπενθύμιση
    Οπως πάντα υπέροχη ανάρτηση κι ακομη πιο μοναδικό το τραγούδι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μια χαρά παρέα η παρέα σου, γεμάτη θετική αύρα και κινηματογραφική γοητεία...;)

      Διαγραφή