Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

ΑΝΤΕΧΩ, ΑΝΤΕΧΕΙΣ...ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ (?)

Θα πάρω μια χούφτα κεράσια... Θα τα ζουλήξω να βάψω κόκκινα τα χέρια μου και όποιον ανταμώσω που θα μου ξαναγκρινιάξει για όσα ζούμε, αλλά την ίδια ώρα ούτε απο τον καναπέ του σηκώνεται γιατί "ωχ αδερφέ, δε βαριέσαι" αλλά βάζει και ζυγαριές "εγώ έτσι, ο άλλος αλλιώς, άρα καλά να πάθει κτλ κτλ", θα ορμήσω με φόρα να του βάψω τα χείλια, τα μάτια, τα χέρια, και την καρδιά μήπως και ξαναβρεί χρώμα η ζωή του. 

Μήπως και ξαναθυμηθεί ποτέ (αν ποτέ θυμόταν), ότι εάν σ'αυτό το σύντομο πέρασμα της ζωής δεν μάθεις (το λιγότερο που μπορείς και οφείλεις να μάθεις) ότι το να τρως τα σωθικά σου κάθε μέρα με χαιρεκακία, εκδικητικότητα, αφορισμούς και δε συμμαζεύεται, μόνο ΑΝΘΡΩΠΟ δε σε κάνει, ε, δε θα καταλάβεις τίποτα απο τη ζωή που περνά και χάνεται...

Τώρα, μετά απο 11 μέρες συζητήσεων επι συζητήσεων και σκέψεων ατελείωτων με αφορμή το 'χουντικό' ΜΑΥΡΟ της ΕΡΤ και όσα ακολούθησαν και ακολουθούν, ξέρω (δυστυχώς)... Δεν θα συμφωνήσουμε ποτέ ΟΛΟΙ. Δεν θα βρεθούμε ποτέ ΟΛΟΙ στον ίδιο δρόμο, δεν θα φορέσουμε ποτέ ΟΛΟΙ τα ίδια παπούτσια για να καταλάβουμε ότι ο δρόμος είναι κακοτράχαλος. Και το ΟΛΟΙ μη βιαστείς να το κατηγορήσεις για ονειροπόλο. Για μια μαζική αντίδραση μιλάω. Για μια συλλογικότητα στο 80-90% τουλάχιστον (πάντα θα μένει ένα ποσοστό εκτός...).  

Βεβαιώθηκα όμως και για κάτι άλλο, ξέρεις. Θα συνεχίσω να αναζητάω τους 'τρελούς' που περιγράφει και ο Τζακ Κέρουακ "Στο Δρόμο". Αυτούς που "είναι τρελοί για ζωή, τρελοί για κουβέντα, τρελοί να σωθούν, που θέλουν να τα χαρούν όλα μέσα σε μία και μόνη στιγμή, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε ένα κοινότοπο πράγμα, αλλά που καίγονται όμοιοι με τις κίτρινες μυθικές φωτιές των ρωμαϊκών πυρσών, εκπυρσοκροτώντας σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα άστρα και στη μέση βλέπουμε το μπλε φως του πυρήνα τους να σκάει..."...
Ναι...Γι'αυτούς που υπάρχουν εκεί έξω (και δεν είναι λίγοι), που βάφουν τα χείλη τους με κεράσια για να φιλήσουν μόνο, πετώντας τα κουκούτσια στο σύμπαν, αξίζει να αντέχω...Αξίζει να αντέχουμε... 

26 σχόλια:

  1. Δεν έχω φάει ούτε ένα κεράσι ακόμα φέτος...

    Φιλάκια βολτούλα μου:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. και χειλια και φιλια κοκκινα κερασια και καρπουζί
    σε λατρευω γιατι οποτε σε διαβασζω ειναι σα να το εγραψα εγω αλλα καλυτερο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. τι συμβαίνει δεν ξέρω....μάλλον το χειρότερο βλέπουν όσοι εργάζονται η έχουν κάποια ασχολία εισόδημα .....τι περνούν όσοι ειναι ανεργοι και βυθίζονται ακόμη περισσότερο στον καναπέ.....να σου πω όμως και το άλλο τρείς φορές πήγαμε στις συγκεντρώσεις και με άγριες διαθέσεις στις δύο τις αρπάξαμε..συν δακρυγόνα την μια ηταν τα κομματα και έπρεπε να διαλέξεις κόμμα χρώμα για να κάτσεις.....ισως νομίζω ε...να σαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι ένα μεγάλο θέμα αυτό που αναφέρεις, μια πραγματικότητα που σκιάζει την ουσία και τις προσπάθειες όσων θέλουμε να είμαστε εκεί, παρόντες σε κάθε συλλογικό δόσιμο. Αλλά απο την άλλη, ξέρεις ότι το όπλο τους ενάντια μας είναι ο ΦΟΒΟΣ και το δικό μας εναντίον τους το ΘΑΡΡΟΣ...Οπότε, διαλέγει και παίρνει κανείς. Ακόμη και αν ξεπερνά τα όρια του

      Διαγραφή
  4. καλημέρα όλη μέρα, βολτίτσα!
    τι ωραία που τα λες!
    Αξίζει να αντέχουμε!
    η ζωή είναι ωραία...
    φιλια!

    Κατερίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και όπως έλεγε ένα σύνθημα "η ζωή είναι μαγκιά"...Κόντρα σε τόσους ψευτόμαγκες που έχουν κατακλύσει το τοπίο ;)

      Διαγραφή
  5. αφού έφερα μερικά κεράσια..
    συμφωνώ
    βλέπεις μίζερους και παραιτημένους
    βλέπεις ακόμα περισσότερους αδιάφορους και αραγμένους γιατί (να ναι καλά ο μπαμπάς και η μαμά) δεν τους εχει αγγίξει ακόμα
    και εμείς, τρελαινόμαστε και νιώθουμε και μόνοι
    μα δεν είμαστε.είμαστε πολλοί.Πείσμα!
    καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ που μου υπενθυμίζεις τη δύναμη αυτής της λέξης. Πείσμα, ναι. Και θάρρος και χαμόγελο...
      *πέτα τα κουκούτσια στο σύμπαν, να φυτρώσουν κερασιές στον ουρανό...;)

      Διαγραφή
  6. δεν αντεχουμε, αντεχουν!!
    καλο απογευμα!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αντέχουν γιατί τους επιτρέπουμε να αντέχουν. Πώς είναι δυνατόν ένα σώμα να είναι πιο αδύναμο απο την κεφαλή? Γίνεται?...

      Διαγραφή
  7. Θα μου αρεσε κι εμενα να εβλεπα την πλειοψηφια να συμφωνει για κατι. Να γινονται ομορφδες διαφωνιες και μεσα απο αυτες να μαθαινουν οσοι βρισκονται σε διαλογο. Να μαθουμε να ακουμε και την αλλη αποψη.

    Καλο μεσημερακι σαλονικια μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτή η ταλαίπωρη η άλλη άποψη...Έχει καταντήσει να διώκεται και να τιμωρείται. Βέβαια, είναι άλλο πράγμα το έχω διαφορετική άποψη και άλλο το ότι η άποψη μου είναι ότι 'τα τσουβαλιάζω όλα' ή 'να καείτε εσείς και εγώ να είμαι καλά'...Να τα διαχωρίζουμε, ε?

      Διαγραφή
    2. Κι αυτα αλλη αποψη λεγονται :) Σε τετοια περιπτωση εγω αποχωρω απο τη συζητηση. Η βλακεια δεν νιεται με τιποτα λεμε :)

      χχχ

      Διαγραφή
    3. Μα μια "άποψη" που δεν μπορείς καν να την στηρίξεις με επιχειρήματα φτάνει να είναι και πέρα απο την βλακεία. Μια απόλυτα εγωιστική ματιά είναι θαρρώ και τίποτα άλλο.

      Διαγραφή
  8. Ας έχουμε διαφορετικές απόψεις, να είμαστε όμως ενωμένοι γίνεται; Να ζούμε αρμονικά μέσα στην διαφορετικότητά μας γίνεται; Αντέχουμε γιατί δεν γίνεται αλλιώς αλλά πολλές οι κατραπακιές και απ' ότι φαίνεται τελειωμό δεν έχουν..

    Καλό ξημέρωμα Βολτίτσα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι αυτό που έλεγα και στη Dee dee νησιωτάκι μου. Η διαφορετικότητα (όπως σε τόσα έτσι και στο νου), διώκεται. Και αν αυτό δεν είναι φασισμός, δεν ξέρω τι άλλο είναι...Λεπτές ισορροπίες, λεπτές αντοχές, αλλά και λεπτά νεύρα πλέον. Μήπως είναι ώρα να θυμώσουμε λίγο? Λέω τώρα εγώ...

      Διαγραφή
  9. Μήπως αν τη ρίξουμε στη τρελή θα γλυτώσουμε απ΄τον παραλογισμό;
    Πάντως τα νεύρα μου έχουν σαφέστατα τσακιστεί...
    Θέλει πολύ εσωτερικό θάρρος για να μη μας πάρει από κάτω... αλλά για μια άλλη φορά, πως δεν θα τους κάνουμε τη χάρη, έτσι δεν είναι;
    ΑΦιλάκια τρυφερά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άλλη μια φορά αντοχή...Η ανοχή όμως μ'απασχολεί. Αυτή για άλλη μια φορά πώς και δεν εξαντλείται απορώ...

      Διαγραφή
  10. Εγώ πάντως αυτό με τα κεράσια πολύ θα ήθελα να το δω! Και ας μου τα φέρεις στη μούρη, θα σε πασπαλίσω μετά με καρπουζι, καλά θα περάσουμε είμαι σίγουρη.

    Αχ βολτίτσα μου παίρνω λίγο από τη δύναμη σου γιατι μου λείπει αυτές τις μέρες...

    Ψιτ φυσικά και αντέχουμε, αντέχουμε γιατί μπορούμε.

    φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάτια μου σε σένα θα τα φέρω στη μούρη? Εσύ είσαι απο αυτούς που αντιστέκονται και δίνεις έμπνευση! Σε σένα θα φέρω κουπάκι γεμάτο με κόκκινες κερασομπαλίτσες να τις γευτούμε εναλλάξ με καρπουζάκι!
      *το νου σου...πείσμα! ;)

      Διαγραφή
  11. Αντεχω... εσύ;
    Καλό μας μήνα... και θα χρειαστούμε πολλές αντοχές!
    ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αντέχω ακόμη μάτια μου, αντέχωωωωω, όπως τραγουδά και ο Μπίλλυ! ;)
      Καλημέρες

      Διαγραφή
  12. Ειχα πολυ καιρο να ερθω απο εδω.Δεν ξεχνώ ποτέ τους μπλοκόφιλους και ετσι περνάω σήμερα για ν αφησω πολλές ευχες για εναν ομορφο μηνα.Καλο καλοκαιρι να περάσεις * • ♫ ♫ ♫ • *** • ♫ ♫ ♫ • ***

    ΑπάντησηΔιαγραφή