Πέμπτη 4 Απριλίου 2013

ΤΙ ΠΑΘΟΣ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟ...


Υπήρχε μια εποχή που η  Θεσσαλονίκη (και όχι μόνο βέβαια) είχε χωματόδρομους, φτωχογειτονιές και οι νοικοκυραίοι με τους περιθωριακούς ζούσαν αντάμα, στην ίδια αυλή...Αυτή την εποχή ξεδιπλώνουν εννέα φιγούρες με συνδετικό κρίκο στις ιστορίες τους τον Αριστείδη Παγκρατίδη. Το "Δράκο του Σέιχ Σου" όπως του κόλλησαν την ταμπέλα οι μπάτσοι και τον έστειλαν άρον άρον στο απόσπασμα. 

Αυτό που πονάει βγαίνοντας απο το Βασιλικό Θέατρο, είναι η σκέψη ότι η ανθρωποφαγία, η υποκρισία και η θυσία των αμνών για να μην 'μολυνθούν' τα λαμόγια, παραμένουν ενεργά 'παράσιτα' απο το 1950 έως σήμερα. Ίδιες καταστάσεις με άλλα ρούχα. Πιο λαμπερά, για να τυφλώνουν περισσότερο το βλέμμα...

Παραστάσεις όπως "Ο γύρος του θανάτου" (ανεβαίνει για πρώτη φορά στο σανίδι απο το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, βασισμένη στο βιβλίο του Θωμά Κοροβίνη και σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη), όχι απλά σε ταρακουνάνε. Σου ανοίγουν διάπλατα μάτια και ψυχή...

*οι μουσικές (ζωντανά επι σκηνής απο τον Παναγιώτη Μπάρλα) και τα τραγούδια μιας άλλης εποχής σε διασκευή είναι μία ακόμη εξαιρετική ψηφίδα του έργου... 

8 σχόλια:

  1. Φαίνεται ενδιαφέρουσα-γροθιά στο στομάχι παράσταση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι πραγματικά. Μια γροθιά που σου υπενθυμίζει ότι -δυστυχώς!!- η ζωή, η Ιστορία, τα ανθρώπινα λάθη και πάθη- όπως θέλει ας τα πει ο καθείς- επαναλαμβάνονται αέναα...

      Διαγραφή
  2. Καλημέρα! Έρχομαι από τον άσωτο γιο!
    Πολύ μου αρέσει εδώ, αν θες έλα κι από το μπλογκοχώρι μου κι εσύ!

    http://pistos-petra.blogspot.gr/

    Θα χαρώ να τα πούμε κι από κει!
    Καλή σου μέρα και πάλι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τέτοιες εποχές, βολτούλα μου, έζησε και η Αθήνα και όλες οι πόλεις της Ελλάδας φαντάζομαι.
    Πρέπει να είναι πολύ ενδιαφέρουσες παραστάσεις.
    Είσαι τυχερή που γίνονται στην πόλη σου!
    Φιλάκια πολλά:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλη η Ελλάδα αναμφίβολα. Απλά όσο πιο μικρός ο τόπος, τόσο πιο 'συλλογικές' οι μνήμες

      Διαγραφή
  4. Το δικό μου πρόβλημα είναι πολύπλοκο...κάθε φορά που αναφέρεσαι στην όμορφη μας Θεσσαλονίκη, στεναχωριέμαι που δεν μπορώ να έρθω και ν' αγκαλιάσω τους φίλους μου... και είστε πολλοί, έτσι τα θεάματα μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα! σνιφ!
    ΑΦιλάκια βολτίτσα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χμμ...Είναι ένα θέμα αυτό...Μεγάλο. Αλλά αν ερχόσουν σίγουρα όλοι μας θα φροντίζαμε να σε πάμε στα καλύτερα...;)

      Διαγραφή