Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

ΧΑΡΑΥΓΗ...


"Αν δε σε βρουν χαράματα πώς θες ν'ακούς τα αηδόνια? Η αγάπη πέντε γράμματα μα τα διαβάζεις χρόνια..."
Έχεις ακούσει αλήθεια αηδόνια? Κοντά στο σπίτι μου υπάρχει ένα μεγάλο πάρκο. Έχει τύχει πολλές φορές να περάσω χαράματα απο εκεί. Με μάγεψαν. Σαν τις σειρήνες. Κολλημένη εκεί να ακούω μια μελωδία πρωτόγνωρη, αλλόκοσμη. Σαν να μου μιλούσε για όσα είναι πέρα απο εδώ. Άξιζε το ξενύχτι, είχε άλλο χρώμα το χάραμα μετά απο αυτή τη μελωδία. 
Εσκεμμένα ξαναπέρασα απο εκεί αρκετές φορές, για να λουστώ με αυτό το ιδιαίτερο χρώμα. Εσκεμμένα θέλησα να δω πέρα απο όσα φαίνονται, να νιώσω κάθε ήχο, κάθε νότα του, κάθε λέξη που κουβαλά. Συνειδητά. Μα, ναι, έπρεπε να ξενυχτήσω βλέπεις. Απλά να ξενυχτήσω. Να κρατήσω μάτια και καρδιά ανοιχτά, έως ότου... 
Πώς αλλιώς να ΖΗΣΕΙΣ τη στιγμή αν δεν την ακολουθήσεις? Δεν γίνεται...

17 σχόλια:

  1. μα τι σύμπτωση το ακουσα σημερα και τ Βάλα τερμα
    τελικα εμεις τα δυο ειμαστε απο τον ιδιο πλανήτη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Kρατάω αυτό : ''Πώς αλλιώς να ΖΗΣΕΙΣ τη στιγμή αν δεν την ακολουθήσεις? Δεν γίνεται...
    Έτσι ακριβώς!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όσο και αν θέλουμε μερικές φορές να πείσουμε τον εαυτό μας για το αντίθετο, το σύμπαν μας υπενθυμίζει ότι δεν γίνεται...

      Διαγραφή
  3. εε ναι.. δε γινεται.. θελει ξενυχτι η ζωη για να σου δωσει στιγμες θελει να σε βρει ξυπνιο και σε εγρηγορση..

    κρασακι;
    φιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε εγρήγορση, ακριβώς. Με παρέα και κρασάκι ακόμη καλύτερα δε το συζητώ? Να πάρουμε ένα μπουκάλι και να κάτσουμε κάτω απο τα δέντρα περιμένοντας τις μελωδίες? ;))

      Διαγραφή
  4. Τελευταία με έχω πιάσει να κοιμάμαι ώρες ατελείωτες. Από νωρίς και νωρίς ξυπνάω. Κάτι δεν κάνω καλά, το ξέρω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχα...Χρειάζεται και ένα μικρό διάλειμμα που και που. Για λίγο όμως. Ίσως μεγαλειοτάτη μου παίρνεις δυνάμεις για να πας παρακάτω, με ορμή...;)

      Διαγραφή
  5. Γεια!
    θα γίνεις μέλος στο μπλογκ μου;
    ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κάποτε, που ήμουν κι εγώ νέος και φοιτητής, άκουγα συχνά τα αηδόνια.
    Από τις πιο ωραίες μουσικές συμφωνίες...
    Το τραγουδάκι σου υπέροχο. Το ακούω συνέχεια από την πρώτη μέρα που "κυκλοφόρησε".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λες να σταματάει αυτή η επιθυμία με το πέρασμα της ηλικίας? Τότε νομίζω...καήκαμε. Παράδοση δεν θα είναι? Σαν μια κάποια υποταγή...
      Καλώς πέρασες...

      Διαγραφή
  7. Πώς αλλιώς να ΖΗΣΕΙΣ τη στιγμή αν δεν την ακολουθήσεις? Δεν γίνεται... :-(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και όπως λέει και το τραγούδι "δεύτερη ζωή δεν έχει...". Οπότε...;)

      Διαγραφή
  8. Γι αυτό δεν σε φοβάμαι εσένα ;-)

    Την άλλη φορά που θα στήσεις αυτί πάτα και ένα record για το μετά..

    Φωτεινή καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχα...σωστή! Θα λείπει η συγκίνηση και το δέος όμως...Μισά πράγματα...;)

      Διαγραφή