Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

STORMY WEATHER...


Μια μικρή καταιγίδα πέρασε πριν λίγο απο μπροστά. Μια αναποφάσιστη βροχή. Σιγομουρμούριζε "...keeps raining all the time...." 
Δεν έχει αποφασίσει ακόμη αν θα μείνει για καιρό. 
Έβαλε όμως κάτω απο το παλτό της, στο μέρος της καρδιάς, τα "αχ" μου. 
Τα αφήνω εκεί, στην αγκαλιά της, κάθε φορά. 
Να τα κάνει ό,τι θέλει...

"Αχ"...Λυτρωτικά. Μεγαλοδύναμα. Σαν αυτό που βγήκε απο μέσα μου βλέποντας για δεύτερη φορά την "Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου" με τη Νένα Μεντή να ρουφά το χωροχρόνο, να τσακίζεται πάνω του, να λευτερώνεται και να αποθεώνεται απο το κοινό (θέατρο Εγνατία). 
Ή σαν τον αναστεναγμό της Πανωραίας, της "Γυναίκας της Πάτρας" (θέατρο Αυλαία) που έγινε πόρνη εξαιτείας της... αγάπης. "Αυτή η πουτάνα η αγάπη. Μόνο αυτή με κατάφερε..." λέει η Ελένη Κοκκίδου... 

Και αναρωτιέμαι...
Τι χρώμα έχει η αγάπη όταν σκοτώνει? Πόσες καταιγίδες κουβαλάει? Με πόσα "αχ" λυτρώνεται?...Λυτρώνεται? 

8 σχόλια:

  1. Μην δίνεις σημασία σε περαστικές καταιγίδες όσα "αχ" κι αν κουβαλάνε πάνω στα σύννεφά τους.

    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. τι ωραια που παντρεψες την την καταιγιδα με την αγαπη. Λυτωνονται τα αχ της αγαπης; Ναι, σιγουρα ναι. Ο καθενας μας πρεπει να βρει τον δικο του προσωπικο δρομο γι'αυτη τη λυτρωση :)

    τι ομορφο ομορφο κομματι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάπου υπάρχει αυτός ο δρόμος για τον καθένα, έτσι είναι.
      Να μου περνάς έμορφα.

      Διαγραφή
  3. Εγώ πάλι θα έλεγα πως δεν λυτρώνεται η αγάπη... Γι αυτό κι είναι τα "αχ" της εκεί που εμφανίζονται κάθε που έχει καταιγίδα.

    Πώς το λέει ο Αλκίνοος σ' ένα τραγούδι του; "Μια σαΐτα που σε πονάει με το νοτιά"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μ'αρέσει η ποικιλία στις αποψεις. Ναι, υπάρχει λέει η dee dee, όχι δεν υπάρχει εσύ Νάσια μου. Ίσως εντέλει η πραγματικότητα να βρίσκεται κάπου στη μέση. Όπως για πάρα πολλά στοιχεία της ζωής μας.
      *με το βοριά να δεις πώς πονάνε οι σαϊτες εδώ στο νησί μου...;)

      Διαγραφή
  4. Λυτρώνεται με τον καιρό αλλά το "αχ" παραμένει τυλιγμένο με πίκρα κάπου εκει στα βάθη της καρδιάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άρα αλύτρωτη είναι ουσιαστικά...Αν δεν γλυκάνει το "αχ" πώς να απομαγευτεί η πίκρα? Καλημέρα σου...;)

      Διαγραφή