Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΙΚΡΟΜΗΚΑΔΙΚΟ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ...


Αυτή η ιστορία ζητάει μοίρασμα απο μέσα μου μέσα σου. 
Μια γυναίκα μόνη, με σχιζοφρένεια, είναι έγκλειστη σε ένα ίδρυμα. Σ'αυτό δουλεύει αγαπημένη φιγούρα μου. Η άγνωστη της ζητάει κάποια στιγμή να μάθει πώς τη λένε. "Ποιά είμαι?", ρωτάει συνέχεια. "Είσαι η Μαρία". "Και που είναι να μου το δείξεις; Πού είναι;", αγωνιά ψάχνοντας πάνω της να βρει ένα αποδεικτικό της ζωής που έζησε, της ζωής που συνεχίζει να ζει. Μια μέρα η φίλη γράφει σε ένα χαρτί το όνομα "Μαρία" και της το δίνει. Η Μαρία απο τότε κουβαλάει συνέχεια το πολύτιμο χαρτάκι. Την ταυτότητα της...Είναι ευτυχισμένη που μπορεί να αποδείξει την οντότητα της στο σύμπαν...
Σκέψου...Η ταυτότητα...Όχι το πλαστικοποιημένο έγγραφο. Η ταυτότητα που αποτελείται απο κύτταρα. Ποιός είσαι, τι αποδεικνύει αυτό που είσαι, τι αφήνεις πίσω για να θυμίζει ό,τι ήσουν, πώς το θυμάσαι εσύ, πώς το θυμούνται οι άλλοι, πώς αναγνωρίζεται το ΕΙΝΑΙ? Και αν θες να γυρίσεις πίσω, να σε θυμηθείς, ποιό δρόμο θα βρεις;... Ποιόν θα βρεις;... 

*μικρό παραλήρημα, σαν μικρομηκάδικη ταινία...
απο τη Δράμα με αγάπη... 

13 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. Είναι απο τις ιστορίες που προσφέρουν χαμόγελο και μελαγχολικό βλέμμα μαζί...

      Διαγραφή
  2. επιασες αυτο που σκεφτομαι τον τελευταιο καιρο!

    τ ρ ο μ α κ τ ι κ ο
    αλλα
    και
    τοσο
    π ρ α γ μ α τ ι κ ο

    και δε χρειαζεται καν το σκηνικο του ψυχιατρειου ;)

    ____________________

    μ αρεσει που σε βλεπω να περνας ομορφα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χμμ...να πω ότι δε σε καταλαβαίνω απόλυτα? Ψέμματα θα'ναι...
      Να μου φροντίζεσαι

      Διαγραφή
  3. Στη Δράμα είσαι; Αν κρίνω από τις φωτο της προηγούμενης ανάρτησης, πρέπει να είναι πανέμορφη. Έχεις βέβαια και πανέμορφο λόγο που πήγες. Να περάσεις υπέροχα, 'ζήλεια' ;)))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι πολύ όμορφη σε ορισμένες πλευρές της. Να έρθεις παρέα την επόμενη φορά. ;)

      Διαγραφή
  4. Γράφω, σβήνω προσπαθώντας να δώσω κάποια απάντηση στα ερωτήματά σου... Μάταια....

    Όλα είναι δρόμος, μάλλον! Καλές βόλτες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλα δρόμος, ακριβώς Νάσια μου. Άλλες φορές καλοστρωμένος και άλλος γεμάτος χαράδρες

      Διαγραφή
  5. Αν αφαιρέσουμε τις αναμνήσεις μας, τις εμπειρίες μας, τα πιστεύω μας, τις ιδέες μας, τι μένει;
    Τρομερό ερώτημα!
    Μήπως είμαστε όλα αυτά;
    Αν πάλι κοιτάξουμε με "φρέσκα" μάτια γύρω μας...στο τώρα, ίσως ανακαλύψουμε πως η Ζωή μπορεί να είναι, απλά όμορφη...
    Καλό μας βραδάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είμαστε όλα αυτά που ανέφερες μαζί. Γι'αυτό τρομάζει φριχτά η σκέψη να σκεπάσει λήθη το είναι μας. Η ζωή είναι πολύ όμορφη. Μα θαρρώ η μνήμη την κρατά σε κίνηση, σαν γρανάζι σε μηχανή.
      Καλημέρα σου...

      Διαγραφή