Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΝΟ ΣΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ...


Και απο εκεί που φυσούσε μανιασμένα, ο αγέρας κόπασε. Η ζέστη, σαν ξωτικό αλλοπαρμένο, ανεβαίνει συνεχώς μια ανεμόσκαλα και γελάει τρανταχτά. 
Μου ρίχνει στα μάτια εικόνες απο θάλασσα και άλλη θάλασσα, απο καλοκαιρινά φεστιβάλ με συναυλίες και θέατρα, απο περατζάδες στην παραλία ανάμεσα σε βιβλία και κύματα, απο ανταμώματα γεμάτα συζητήσεις για Τέχνη και πολιτική, για έρωτες και αυταπάτες, για παραμύθια και πραγματικότητες...Ανεβαίνει όλο και πιο πάνω και με προσκαλεί...Να την ακολουθήσω ή θα πλανηθώ λες? Αλλά πάλι...Είναι τόσο λίγο αυτό που φαντάζει άπειρο, οπότε γιατί να το χάσουμε? Ας πλανηθώ (και πάλι)...Θα την ακολουθήσω αλλά θα της τραγουδάω για να ξέρει...


"Βρίζω που λες το χρόνο μου που είναι όλο καρτέρια, που σε μιαν ανεμόσκαλα σπατάλησα τα χρόνια. Η μια της άκρη στο κενό, η άλλη απο τα ρέλια, η μια της άκρη στο βυθό, η άλλη ως τα αστέρια..."


*ραντεβού στη συναυλία Θανάση Παπακωνσταντίνου αύριο στη Μονή και λίγο αργότερα, προς 24 του μήνα αν θυμάμαι έρχεται και ο Γιάννης Χαρούλης με νέα τραγούδια (του Θανάση), ανάμεσα τους και αυτό που ακούς...

20 σχόλια:

  1. Έτσι κι αλλιώς και η ζωή μας μια πλάνη είναι;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και ναι και όχι. Εξαρτάται απο ποιά γωνιά τη βλέπεις. Σίγουρα πάντως απρόβλεπτη ακόμη και στις πιο προβλέψιμες στιγμές της...

      Διαγραφή
  2. πολυ ωραιο τραγουδι, δεν το ηξερα!! Δυστυχως δεν θα μπορεσω να παω στον Θ Παπακωνσταντινου. Ελπιζω να ερθει στο φραγμα τον Αυγουστο-Σεπτεμβρη να τον δω :)

    Να περνας υπεροχα παντα....μην παιδευεσαι να ξεχωρισεις την αληθεια απο την πλανη, παντα εκ των υστερων διαλυεται η ομιχλη για να δεις :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μέχρι να φτάσουμε στο εκ των υστέρων, ταίζουμε το μυαλό με απορίες...;)
      Θα ξανάρθει που θα πάει...μη μου ανησυχείς.

      Διαγραφή
  3. Απαντήσεις
    1. ;)))...φιλί μεγάλο έστειλα να περάσει τη θάλασσα και να'ρθει κατευθείαν στη φάτσα! Ήρθε???

      Διαγραφή
  4. Ωραίο τραγούδι, κι εγώ δεν το είχα ξανακούσει.
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι απο τα ωραία του cd, αν και κομματάκι βαρύ μου φάνηκε συνολικά...

      Διαγραφή
  5. Αγαπημένος ο χαρούλης. Να περνάς όμορφα, να χαίρεσαι τις συναυλίες, να χαίρεσαι την κάθε στιγμή όσο περισσότερο μπορείς :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όσο μπορούμε ή μάλλον όσο θέλουμε να μπορούμε όλοι μας...;)

      Διαγραφή
  6. Ωραίο τραγούδι δημιουργός και ερμηνευτής άψογα ταιριασμένοι!

    Οι πραγματικότητες είναι μακριά από την πολιτική... ευτυχώς;-)

    Όμορφα να περνάς βολτίτσα μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι νησιωτάκι μου? Η πολιτική δεν είναι προέκταση της ζωής μας? Δεν είναι κομμάτι της? Εμείς δεν της δίνουμε λόγο? Ε, με τέτοια φυτιλιάζω κατάλαβες? Με τον τρόμο μας. Αυτός δεν μπορεί να ταιριάξει με τη ΖΩΗ!

      Διαγραφή
  7. Απαντήσεις
    1. εεεε....να έρθεις τότες...;)))
      *αχ μωρέ μικρή μου, εξαφανίζεσαι πολύ!

      Διαγραφή
  8. Eίπα να περάσω να πω ένα γεια!!Χαμένος στην δική μου κρίση.Την μόνιμη.Σαν χειμωνανθός..σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Jo μου, όλα τα ωραία μπροστά σου είναι. Τα ζεις ήδη νομίζω. Κοίτα να "ανθίζεις" πιο πολλές φορές μέσα στις εποχές και τις στιγμές που κυλάνε...

      Διαγραφή
  9. αυτο δεν ειναι η ζωη μας; ενα καρτερι; το παρελθον υπαρχει στη μνημη, το παρον θα το θελαμε πολυ να εχει διαρκεια, αλλα ώσπου να πεις ''θαλασσα'' εφυγε το καλοκαιρι..

    τι μας μενει; ενα μελλον αβεβαιο μεν αλλα για να μην ειναι ανασφαλες το γεμιζουμε με ονειρα..

    και καθως αεροβατουμε αναμεσα σε πραγματικοτητα και φαντασια, ερχεται η κυκλοθυμικοτητα μας, που μας στελνει απο τη γη στον ουρανο και τουμπαλιν..

    :)
    :)

    φιλι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ένα ατελείωτο πήγαινε- έλα, με υποψία γνώσης λοιπόν...;))

      Διαγραφή
  10. Εδώ εξακολουθεί και ο αέρας φυσάει δαιμονισμένα...Για δες πως τα φέρνει η Ζωή και η "ανεμόσκαλα" στο βουνό της Αττικής μας έφερε καπνούς, η φωτιά όλη την μέρα, μας είχε περικυκλώσει γι ακόμα μια φορά, ευτυχώς το πρωί είχε απομακρυνθεί, μόνη της...
    Πόσα μπορούμε να ελέγξουμε άραγε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολλά τα ανεξέλεγκτα γύρω μας καλή μου. Είναι η αλήθεια αυτή. Εγώ θα ρωτούσα πόσα μπορούμε να αντέξουμε ακόμη? Αλλά και εδώ το "πολλά" θα ερχόταν ως απάντηση απο εκεί ψηλά νομίζω...

      Διαγραφή