Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

ΖΩΗ, ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ, ΣΥΝΕΧΕΙΑ...

Μιλούσα με τον Γιάννη Ζουγανέλη προχθές. Μιλούσαμε για τον Μητροπάνο. Η κουβέντα έπρεπε να συνεχιστεί με άλλο θέμα και πριν προλάβω να νιώσω αμήχανα μου έκανε τόσο ωραία "γέφυρα"... "Επειδή ερχόμαστε για να καταστραφούμε, είμαστε υποχρεωμένοι να το αντιλαμβανόμαστε εγκαίρως, για να είμαστε και άνθρωποι της προσφοράς". Συνεχίζουμε ήθελε να μου πει. Η ζωή συνεχίζεται όσο και αν φαίνεται αδύνατο πολλές φορές. Εξάλλου έχει άδικο ότι ερχόμαστε για να καταστραφούμε? Γεννιόμαστε τόσο μαγικά, ζούμε σε έναν πλανήτη μοναδικό, χαιρόμαστε, υποφέρουμε, γελάμε, κλαίμε, λυτρωνόμαστε, πονάμε...
Σαν αστέρια που λάμπουν πανέμορφα και μετά, μέσα σε μια στιγμή καταστρέφονται. Πεθαίνουν. Για να δώσουν σειρά σε άλλα και μετά σε άλλα και σε άλλα...
Σαν τα αστέρια που θα πέσουν στις 21 και 22 Απρίλη. Ανοιξιάτικα. "Λυρίδες" λέγονται καθώς προέρχονται απο το βόρειο αστερισμό της Λύρας και κυρίως απο τον αστέρα Βέγα (Άλφα Λύρας).
Λυρίδες με μακριές ουρές. Έτσι όπως θα σβύνουν θα αφήνουν φως για να θυμίζει ότι αυτό μόνο αξίζει να αφήσεις πίσω σου. Φως...Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είναι η πιο σπουδαία προσφορά...Σαν να φωλιάζεις νότες σε ηλίανθους...
*κάνε ευχή...ξέρεις...;))

22 σχόλια:

  1. μη με παρεξηγησεις αλλα αυτο που μου βγηκε να σου πω ειναι οτι σ αγαπαω πολυ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και απο πότε το "σ'αγαπάω" είναι παρεξηγήσιμο? Ένα μεγάλο φχαριστώ και ξέρεις ότι είναι αμοιβαίο...;)

      Διαγραφή
  2. Συγκλονιστικά μοναδικη η σημερινή σου αισιόδοξη εγγραφή.
    Επίτρεψέ μου να την αναδημοσιεύσω στο άλλο μου μπλογκ που αυτόν ακριβώς το ρολο έχει στη μπλογκόσφαιρα. Φιλοξενεί Ο,ΤΙ με αγγίζει

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. τι ομορφη αναρτηση και τι γλυκο σχολιο μου αφησες
    θα πεσουν αστερια? θα κανω ευχες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σε γλύκανε ;)
      Πολλές ευχές και ουσιαστικές άσωτε μου...

      Διαγραφή
  4. Πάντα εκτιμούσα το Ζουγανέλη, τον θεωρώ από τους πιο πνευματικούς ανθρώπους και καλλιτέχνες που έχει αυτή τη στιγμή η χώρα μας. Και πάντα με μια σοφή και σωστή κουβέντα.

    Έτσι, πρέπει να αφήσουμε κι εμείς το λιθαράκι μας στον κόσμο, να συνεχίσουμε ότι είναι να συνεχιστεί, και να ακολουθήσουμε την πορεία μας όποια αυτή κι αν είναι ^__^

    Καλημέρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μάλλον το ξέρουμε (πως θα καταστραφούμε)...να το δεχθούμε είναι δύσκολο..(κυρίως όταν δεν έχουμε ζήσει έστω για λίγο μαγικά στο ταξίδι της ζωής).

    Όμορφη ανάρτηση (σίγουρα με μακριά ουρά!)..

    Καλημέρα, κοριτσάκι (ετοίμασες τις ευχές σου;)!
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η ζωή είναι γλυκειά μικρή μου. Γι'αυτό η "καταστροφή" πονάει. Είναι όμως η μοναδική, αδιαμφισβήτητη αλήθεια
      *τις ετοίμασα και είμαι έτοιμη να τις εκτοξεύσω στο σύμπαν...ακολούθα και εσύ...;)

      Διαγραφή
  6. ζησε και αγαπα ειναι τα μονα κακα που πρεπει να κανεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φαντάζομαι εννοείς τα μόνα καλά...;)
      Η ουσία στην αγάπη βρίσκεται και στην προσπάθεια να εξελιχθούμε ως όντα (μέσα μας κυρίως)

      Διαγραφή
  7. Τι γλυκιά, γεμάτη αισιοδοξία ανάρτηση είναι τούτη Βολτίτσα μου!
    Βάλσαμο στην ψυχή...

    "Άμα παίζαμε το βίντεο της ζωής μας γρήγορα θα μέναμε εκστατικοί!
    Μπαίνεις για πρώτη φορά σπίτι σου, αγκαλιά στα χέρια, μόλις γεννιέσαι˙ Βγαίνεις μετά αγκαλιά στα χέρια, ή με το καρότσι˙ Μετά με τα παπούτσια σου τα πρώτα, μετά με ένα παιγνίδι στο χέρι κι ένα σκούφο μέχρι τα μάτια και τ’ άλλο χέρι στο χέρι των γονιών˙ Μετά κρατάς μια σάκα, μετά μόνο τα κλειδιά κι ένα πουλόβερ˙ «Που ήσουνα τόσες ώρες» , «Άσε με μάνα…»
    Κι από εκεί και μετά όλο και κάτι κρατάς… την πρώτη σου βαλίτσα για την εκδρομή, τον πρώτο σου έρωτα τον φέρνεις σπίτι όταν λείπουν οι δικοί σου, μετά κρατάς το παιδί σου εσύ και το φέρνεις˙ Μετά κρατάς τους δικούς σου που μεγάλωσαν και τους πας όπου θέλουν. Μετά κρατάς το στόμα σου κλειστό και λες λίγα˙ Μετά κρατάς τα έπιπλα για περπατήσεις…
    Όλα από μια πόρτα˙ περνάνε! Όλα περνάνε! Η ζωή η ίδια είναι ένα πέρασμα. «Περνάς καλά;», «Να περάσεις καλά!», «Περαστικά…». Περαστικός, «περαστικός ήμουν» έτσι πρέπει να λέει ο έρωτας όταν έρχεται και σε βρίσκει απροειδοποίητα κι εμείς του λέμε «περάστε!».


    "Τα σπίρτα"
    Λίνα Νικολακοπούλου"

    Αυτό ακριβώς σκέφτηκα σα διάβασα την ανάρτησή σου! Σε φιλώ διπλά και σε σφίγγω στην αγκαλιά μου!

    Χρόνια πολλά κ Χριστός Ανέστη!
    http://www.youtube.com/watch?v=UNxSA0EvgZs

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εξαιρετικό το "πέρασμα" σου...;))
      Αληθώς γλυκέ μου σείριε...

      Διαγραφή
  8. ΣΥΜΠΑΘΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΖΟΥΓΑΝΕΛΛΗ
    ΩΡΑΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ
    ΚΑΛΟ Σ/Κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω είναι απο τους καλλιτέχνες που συγκεντρώνουν την καθολική συμπάθεια...
      Καλό Σ/Κ και σε σένανε...;)

      Διαγραφή
  9. Απο τα πιο σαφή και πλούσια σε νόημα μηνύματα που έχω διαβάσει.Φράση να την έχεις σκοπό,πυξίδα στην ζωή σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τα πεφταστερια παντα μου θυμιζουν ενα καλοκαιρι του 93 στο χωριο μου και ενα καλοκαιρι πριν καμια πενταετια στην Σκοπελο.
    Η ζωη παντα συνεχιζεται, ακομη και κατω απο τις πιο αντιξοες συνθηκες. Και ειναι πολυ ομορφο αυτο που σου ειπε ο Ζουγανελης!! Θα το εχω στο μυαλο μου :)

    Καλο Σαββατοκυριακο σαλονικια μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θυμάμαι που τις έχεις ξαναναφέρει αυτές τις μνήμες. Ίσως ξέρεις, να βάζουν και αυτές το χεράκι τους για να συνεχίζουμε. Με έναν υπόγειο, ανεξερεύνητο τρόπο...;)
      Να περνάς έμορφα...

      Διαγραφή
  11. Δίκιο έχει. Αν αναλογιστούμε πόσο μικροί είμαστε μπροστά στο σύμπαν και πόσο διαφορετικά κυλά η ζωή αν δίνουμε, όλα αλλάζουν. Το κακό είναι πως το ξεχνάμε και νομίζουμε πως θα ζήσουμε αιώνια. Αντί αυτού γεμίζουμε με ανταγωνισμού, άγχη κλπ, δηλαδή φαντάσου να είμασταν γεμάτοι κ αθάνατοι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τότε μάλλον θα ήταν...tragic...που λέει και η διαφήμιση...χαχαχα ;)

      Διαγραφή