ΦΩΤΟΣΥΝΘΕΣΗ...

Με μια καρδιά κόκκινη που χτυπά σαν κρουστό σε χέρια έμπειρα, γυρνάω μέσα στο νησί...Περιδιαβαίνω στενάκια, λεωφόρους, ύψη και βάθη του τόπου. Ανταμώνω με φίλους, κάθομαι σε μια απο τις πολύβουες καφετέριες και φωτοσυνθέτω. Αφήνω την καρδιά να συνεχίζει το τραγούδι της, παραγγέλνω καφεδάκι, ανάβω τσιγάρο και οι ηλιαχτίδες εισχωρούν μέχρι τα βάθη του νου και της ψυχής. Φωτοσυνθέτω ελπίδα, χαμόγελο, ομορφιά...Για μία και μοναδική στιγμή δεν υπάρχει χρόνος, χώρος, τόπος, άνθρωποι, φασαρία...Υπάρχει μόνο μια απόλυτη σιγή γεμάτη με θάλασσα και φως. Τόση ομορφιά, που σου κόβει την ανάσα...Όταν επανέρχεσαι όλα έχουν άλλη μορφή. Πιο καθάρια...Πάνω μου η καρδιά συνεχίζει να μουρμουρίζει τραγούδια και να στέλνει φιλιά τυλιγμένα με μια φράση "όλα είναι αλλιώς αν τα δεις αλλιώς". Αυτό το τόσο μικρό πέρασμα απο το σύμπαν μην το αδικήσεις με ένα μόνο βλέμμα. Φρόντισε να το απαλλάξεις απο αινίγματα. Φως δώστου. Σαν αυτό που έχει βγει εδώ και μέρες και ανασταίνει τον μέσα κόσμο, τυλίγει με ελπίδα τον έξω και μουρμουράει τραγούδια για βόλτες...;))

Καλή εβδομάδα, καλή σκέψη και διάθεση...