"Απογοητεύομαι σημαίνει σταματάω να ζω. Δηλαδή σταματάω να γοητεύω και να γοητεύομαι". Μου κόλλησε σφήνα μέσα μου αυτή η φράση που άκουσα να λέει σε μια τηλεοπτική εκπομπή ένας φιλόσοφος, απο αυτούς τους φωτισμένους ανθρώπους που κρέμεσαι απο τα χείλη τους. Έτσι κρεμάστηκα και εγώ απο τα δικά του ως που ξέχασα και το όνομα του...;)
Απο-γοητεύομαι λοιπόν. Αυτό το βάναυσο "απο" πώς λερώνει την ομορφιά της ζωής! Απομαγεύομαι, αποκαρδιώνομαι, αποσυντίθεμαι. Βρίσκει πρόσφορο έδαφος στα δύσκολα μονοπάτια και φυτρώνει σαν αγκάθι σε νου και ψυχή.
Αν όμως δεις αλλιώς τις εικόνες, τις καταστάσεις?, συζητούσαμε σε παρέα. Αν μέσα σε αυτό το τούνελ εστιάσεις με όλο σου το είναι στο φως του? Να ανακαλύψεις δηλαδή τη μαγεία της στιγμής, την σύνθεση της αρμονίας, την καρδιά σου την ίδια, καθάρια να διψάει για ζωή? Αν βάλεις μπρος αυτούς τους μοχλούς λειτουργίας σου και όχι τους σκουριασμένους? Έχεις κερδίσει αμέσως αμέσως την ομορφιά, την δημιουργικότητα, το πείσμα για παρακάτω...
Μέρες τώρα, πολλές, σκαλίζω μέσα μου να δω αυτό το φως. Να ξαναπάω παρακάτω. Και ξέρεις, καταλήγω τελικά σε μια σκέψη: αν κάποιος έχει νιώσει στο πετσί του τι σημαίνει "χάνω" (για ουσιαστική απώλεια σου μιλάω), τι έχει να φοβηθεί? Ξέρει καλά πως είναι κερδισμένος όποιος χαμογελάει μπροστά στη καρμανιόλα, γι'αυτό και συνεχίζει να τζογάρει στο όνειρο...
το πραγματικο χανω υποθετω αναφερεται σε μια ζωη, ή στο θεμα της υγειας, για μενα αυτα ειναι πανω απο οτιδηποτε..
ΑπάντησηΔιαγραφήοσο για την απογοητευση ολων μας θα σου πω τι πιστευω..
αν δε βλεπαμε το φως, θα ειχαμε ολοι ομαδικα αυτοκτονησει..
εμεις οι ανθρωποι χτιζουμε τοιχους απεναντι στα δυσκολα, κι ειναι η φυση μας τετοια που ειμαστε αισιοδοξοι ακομη και στην πιο μεγαλη τρικλοποδια
μη κοιτας που ειμαστε ''μιρλογκρινιαρηδες'' χχχ
@❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιρλογκρινιάρηδες?? Μ'άρεσε η λέξη, χαχαχα...Λες λοιπόν ότι το έχουμε στη φύση μας το "αμυντικό" στα δύσκολα ε?? Άρα χτίσε- χτίσε τον τοίχο, κάτι καλό θα βγει...;)
*η απώλεια έχει πολλές μορφές, αλλά πώς να το κάνουμε...μία είναι στην κορυφή της πυραμίδας...
Τραγουδι που λατρευω και με εκφραζει και τον τελευταιο καιρο δειχνει και σταση ζωης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ξερεις κατι ;
Ειδα διαφορα οταν αρχισα να μην φοβαμαι τοσο τους φοβους μου!
Υπαρχει φως αρκει να ξερεις που να το αναζητησεις και αισιοδοξω οτι κατι θα συμβει και θα διορθωνουν εν μερει τα πραματα!
@Evil Chef
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μη φοβάσαι τους φόβους...Αυτό είναι σπουδαίο κλειδί για να βρούμε το φως διαβολομαγειράκο μου. Μαζί σου και εγώ...;)
Έχω βιώσει αρκετές φορές την απώλεια, ίσως σε πεισμώνουν περισσότερο. Υγεία να έχουμε, φιλιά.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Roadartist
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου μαθαίνουν τη ζωή μικρή μου. Με άγριο τρόπο, αλλά όποιος θέλει και ψάχνει να μάθει, μαθαίνει πολλά...;)
Και μπροστά στην απώλεια, στεκόμαστε απλώς με χαμηλωμένα μάτια, σεμνά, και άξια. Και, όσο και όπου αυτό είναι εφικτό, δίνουμε μια υπόσχεση στον εαυτό μας: την επόμενη φορά θα τα κερδίσω όλα!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Theorema
ΑπάντησηΔιαγραφήΑξίζει τουλάχιστον να παλέψεις γι'αυτό. Έτσι νιώθεις ότι δεν έχεις πάψει να γοητεύεσαι απο τη ζωή, ακόμη και αν γνωρίζεις καλά ότι πολλές πολλές φορές είναι παντελώς άδικη...
Το απο- όπως και τα: ανα- κατα- δια- μετα- παρα- αντι- περι- υπο- υπερ-, είναι προ-θέσεις. Η ύπαρξή τους προυποθέτει "Θέση".
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο βίωμα της απογοήτευσης, προυποθέτει γοητεία. Φαντάζεσαι μια ζωή μόνο με βάθρα και θρόνους όπου βάζουμε όσους και ο,τι μας γοητεύει (ενίοτε και ερήμην τους); Χωρίς τη δυνατότητα να μπορείς να τα γκρεμίσεις όλα και να κοιτάς τα κομμάτια τους; (κι ας τους ζητάς μετά το λόγο που τόλμησαν και έγιναν κομμάτια, όταν τους γκρέμιζες);
Όσο για το φόβο, να πω κάτι που μοιάζει με τσιτάτο αλλά δεν είναι; Οτι η γνώση είναι το μόνο όπλο. Και όταν λέω γνώση δεν εννοώ πληροφορία. Γιατί - για μένα - γνώση είναι η πληροφορία που βίωσε κάποιος. Είναι μέρος της διαφοράς μυαλού και νόησης.
Σταματάω όμως γιατί τα θέματα αυτά είναι τόσο προκλητικά που θα μπορούσα να γράφω ώρες και ήδη έχω κάνει κατάχρηση χώρου και χρόνου.
Σας ευχαριστώ :)
Καλημέρα!
@SoDurck
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά και το άσπρο προϋποθέτει το μαύρο. Πόσο μονότονη θα ήταν η ζωή χωρίς τις δύο όψεις? Χωρίς αυτή την άλλη πλευρά που αξίζει να αναζητά κανείς όταν όλα τριγύρω μοιάζουν μονότονα και αδιέξοδα. Και μέσα σ'αυτή την αναζήτηση εμπεριέχεται και η βιωματική γνώση, συμφωνώ απολύτως. Απλώς, είναι φορές φορές που η ζωή πάει να σε ξεγελάσει και να βάλει στο βάθρο ό,τι διαθέτει με "απο". Και τότε θέλει μεγάλη δύναμη να την εμποδίσεις...
*καμία κατάχρηση! Γοητευτικότατες οι σκέψεις σου...Φχαριστώ...;)
Η ευχαρίστηση δική μου :)
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=rn_YodiJO6k&ob=av2e
ΑπάντησηΔιαγραφή@και πρασινα αλογα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά τα λένε οι "κόκκινες καυτές πιπεριές"! ;)
Και ποιος δεν εχει νιωσει ουσιαστικη απωλεια;;Υγεια να εχουμε να παμε παρακατω περισσοτερο δυνατοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιχα πολυ καιρο να περασω απο εδω καιεπανορθωνω :)) αφηνοντας πολλες ευχες για μια καλη εβδομαδα.
..ο χαμένος παρέα να ΄χει κι ας μην τα πάρει όλα..!
ΑπάντησηΔιαγραφή(αγαπημένοι Αγγελάκας 3 στο Rock Wave του 2010!)
Καλή εβδομάδα από αύριο!
:-)
@JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπ, χάθηκες, όντως. Χαίρομαι που επέστρεψες ;))
@new-girl-on-the-blog
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν την παρέα δεν έχει. Το μεγαλύτερο 'κέρδισμα'...Καλή εβδομάδα κοριτσάκι ;)
Προτείνω να αφήσουμε πίσω τα απο- και να το ρίξουμε στα δια-. Στο δια- της διάδρασης, του διαλέγω, του διαμορφώνω, της διαύγειας, του διατίθεμαι. Ή στο συν-, της συνεργασίας, της συνεννόησης, του συνδράμω, του συναγωνίζομαι. Καλύτερα δεν είναι; :)
ΑπάντησηΔιαγραφή@Koueen
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο?? Σαν να μου προσφέρεις βασιλικό πολτό μοιάζει...;))
Καλό ξημέρωμα μικρή μου...
Τζογαδόροι στο όνειρο λοιπόν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς είναι κι έτσι;)
@Caesar
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλύτερα εκεί παρά αλλού...;)
Το απο-φεύγω, για μένα είναι το πρόβλημα...γιατί απο-φεύγουμε να δούμε την αλήθεια και έτσι καταλήγουμε να ζούμε σ' ένα κόσμο ψευδαισθήσεων, φόβων, προλήψεων και όλα τα σχετικά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ποιο παιχνίδι, ο χαμένος τα παίρνει όλα...να ένα καλό ερώτημα!
Καλό μας φωτεινό απογευματάκι! :)))
@Άιναφετς
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστή. Νομίζω λοιπόν ότι στο παιχνίδι της μη φυγής κερδίζεις. Εκεί που δεν απο-φεύγεις...;)
Έτσιιι...! Αν πιστεύεις πραγματικά σε κάτι ή και στην ίδια τη ζωή ακόμα, επικεντρώνεσαι στο λυτρωτικό φως, στην δικιά σου προσωπική Ιθάκη. Το θέμα είναι να μην καταπιαστείς από αυτά που ήδη έχασες και σταματήσεις κάπως έτσι το ταξίδι, μένοντας τελικά ξεκρέμαστος..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά, αν πιστεύεις και κάνεις και πολύ υπομονή.. έρχονται όλα, γιατί η ζωή θέλει για όλους το δίκιο!
Έτσι, πιστεύω..
Όμορφο, όμορφο κι αυτό!!