Είναι φορές που νομίζω ότι ένα χρώμα έχω μόνο. Γκρίζο, σχεδόν διάφανο, αυτό της ομίχλης. Ορισμένες φορές πάλι είμαι σίγουρη ότι έχω ντυθεί με ουράνιο τόξο. Ίσως όμως και να αλλάζει το χρώμα ανα λεπτό. Αν παλεύεις βλέπεις κάθε λεπτό να διατηρήσεις αισιοδοξία και χαμόγελο, κόντρα σε όσα σε πληγώνουν και σε τρομοκρατούν, αυτή η πάλη δεν μπορεί, θα πρέπει να 'γεννά' πολλά χρώματα ανα λεπτό.
Και αν ενώναμε τα χέρια μας τι χρώματα θα έβγαιναν? Μήπως δύο και παραπάνω αύρες μαζί αλλάζουν την ατμόσφαιρα μας? Είναι...μεταδοτικές? Εγώ θα έλεγα ναι.
Αλλά ξέρεις...ώρες ώρες με πιάνει μια απελπισία ότι μόνο εγώ και κάποιοι ακόμη...ρομαντικοί απαντάμε ναι. Τόσα τείχη μπροστά ειδικά τον τελευταίο καιρό...Ατελείωτα μοιάζουν. Και τέτοιες στιγμές η "παλέτα" θαρρείς και έχει μόνο μουντζούρες απο χρώματα μισοτελειωμένα...
Να μας δώσουν την αύρα τους! Αλλά να μας την δώσουν άνθρωποι χρωματιστοί, της καλοσύνης και της αισιοδοξίας. Κι ίσως έτσι όλοι μαζί να αφανίσουμε το μαύρο!
ΑπάντησηΔιαγραφήτιιι?? ποστ χωρίς τραγούδι? δε το δέχομαι
ΑπάντησηΔιαγραφή2 παραπάνω μαζι αλλάζουν πάντα κάτι
Πολύ πολύ πολύ ωραία ανάρτηση. Ναι θα πω κι εγώ κι ας καταδικαστώ να χαρακτηριστώ ρομαντικός, που ακούγεται μάλλον σαν βρισιά τώρα τελευταία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφη ανάρτηση. Μου άρεσε πάντα να θέλω να νιώσω την αύρα την δική μου και των άλλων. Στο ένωμα των χεριών η ακόμη και στο λίγο πριν το ένωμα, όταν νιώθεις κάτι να ζεσταίνει το κέντρο της παλάμης. Εκεί που θα πρέπει τα χρώματα να απογειώνονται είναι στην αγκαλιά, ειδικά με παιδί. Γι αυτό ας μη χάνουμε ευκαιρία. Ζεστές χειραψίες και σφιχτές αγκαλιές:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήμε βάζεις σε πειρασμό βολτίτσα μου ..
ΑπάντησηΔιαγραφήσε πειρασμό να σου γράψω τι αύρα με φυσάει όταν έρχομαι εδώ ..
εν ολίγοις
"αύρα" ανθρώπου που βουτάει σε όλα τα ανθρώπινα και ξεφυσάει θέληση να ζήσει ανάμεσα σε αγκαλιές και τα καλά και τα άσχημα.
την αγάπη μου
http://www.youtube.com/watch?v=LPn0KFlbqX8&ob=av2e
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ χαρά της ζωής είναι αυτές οι βόλτες σας.Κάνουν τον κόσμο τόσο καλύτερο!... Χαρίζουν τόση ελπίδα!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Νάσια
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό ακριβώς χρειαζόμαστε...Βέβαια, μερικές φορές υπάρχουν και "διαρροές". Εισβάλλει και αύρα αρνητική. Και εκεί μετράνε οι αντοχές και οι δυνάμεις του καθενός να τη διώξει ή να την αφήσει να φέρει μουντζούρες...
@ασωτος γιος
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα η ομαδική δύναμη φέρνει τα θαύματα. Παρέα. Μαζί...
*μερικές φορές θες τη σιωπή ασωτούλι μου. Απλά σιωπή...Αλλά θα επανέρθει η μελωδία...;)
@και πρασινα αλογα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτές οι ταμπέλες να'ξερες πόσο με πονάνε, με εξοργίζουν ώρες ώρες...Αλλά οκ. Ας μας βρίζουν λοιπόν, αν θεωρείται βρισιά...;)
@Margo
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ στιγμή που απογειώνονται τα χρώματα...Πρέπει να γίνεται γιορτή στην ατμόσφαιρα και ας μη το βλέπουμε...Το νιώθουμε όμως, ε?? ;))
@meggie
ΑπάντησηΔιαγραφήΜικρή μου...Απ΄ότι φαίνεται βρίσκω και άλλες ανάλογες αύρες, ανάλογη θέληση...Και έτσι δυναμώνουν τα χρώματα πάλι ;))
@Tommy
ΑπάντησηΔιαγραφήΑληθινά χρώματα Τόμμυ μου. Χωρίς νοθείες...
@Theorema
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εάν έτσι συμβαίνει, βρίσκουν και άλλες ελπίδες και ομορφιές και δυναμώνουν. Αλλιώς μόνες τους, τι νόημα να έχουν? Πόση αντοχή?..;)