Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

ΣΥΝΝΕΦΑ ΕΙΝΑΙ. ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ...

Βαρύς ουρανός. Ξαφνικό κρύο, χειμώνας πια. Μα το ξέρεις ότι μέσα απο τα σύννεφα, κάτω απο τη βροχή, πέρα απο τον ουρανό συνεχίζει να λάμπει και θα ξαναβγεί μπρος στα μάτια σου ήλιος. Σε ηλιοσκαλοπάτια θα πατήσεις για να ανέβεις και να προχωρήσεις. Θα'χεις μαζέψει τα κομμάτια σου και θα προχωρήσεις. Ξέρεις γιατί? Γιατί αξίζει η ζωή, αυτή η σταλίτσα, πολλά περισσότερα απο μια θλίψη. Αξίζει ο καθένας μας πολλά περισσότερα απο μια θλίψη...Πάμε μαζί. Και ένα πράγμα πέταξε απο πάνω μας. Το φόβο. Αυτός δεν χρειάζεται διόλου στο ταξίδι...Άχρηστος και πολύ κακός συμβουλάτορας...;)
*το κομμάτι του Μάνου Χατζιδάκι "Όταν έρχονται τα σύννεφα" συνόδευε κάποτε την έναρξη, τη λήξη και την προβολή κάθε ταινίας του Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Και αφού απόψε ολοκληρώνεται η 52η διοργάνωση, της ταιριάζει...

12 σχόλια:

  1. Αυτό το "πάμε μαζί" μου θυμίζει πλέον τον Γαπ.. μπρρρ.. :) :) Κατάλλα συνυπογράφω. Μακάρι εκτός από τον ήλιο στον ουρανό, να βγει και στις ζωές... Υπέροχος Μάνος Χατζιδάκις... ευχαριστούμε, καλό σκ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @Roadartist
    χαχαχα...Έλα ρε φωτογράφε μου! Σιγά μη του χαρίσουμε το δικό μας "μαζί"...Μπορεί να είναι η ίδια λέξη, αλλά το πώς προφέρεται και τι πίστη κουβαλάει μέσα της έχει σημασία. Και στο δικό μας "μαζί" υπάρχει πολύς ήλιος. Στο δικό του και σε όποιου άλλου ομοίου του (γιατί δεν είναι ο μόνος, μη το ξεχνάμε) μόνο σκοτάδι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πάμε μαζί, γιατί ο φόβος δεν κάνει τίποτε άλλο από το να μας κρατάει πίσω, κλεισμένους σε ντουλάπες μακριά από το ζεστό, πύρινο φως το ίδιο.

    Πάμε μαζί, συνοδοιπόροι...

    * Νομίζω ότι αυτό το κομμάτι, δε μπορώ να το ακούσω χωρίς να ακούσω όλο το δίσκο του χατζιδάκι μαζί! Το χαμόγελο της Τζοκόντα είναι από εκείνους τους δίσκους που τους ακούς απνευστί και παίρνει ανάσα, οξυγόνο!

    Φιλώ και χαιρετώ σε!
    http://www.youtube.com/watch?v=uic7ltFVAw4&feature=related

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΄Ο,τι πιο αισιόδοξο και χρειαζούμενο ...για τη σταλίτσα τη ζωή
    Πολύ καλό σου Σ/Κ!

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ε ναι, αλλιώς προφέρεται, είναι και τα συμφραζόμενα:-))
    Μου αρέσει που πάντα έχεις την ελπίδα άσβεστη. Έτσι μόνο αξίζει βολτίτσα μου..

    Πολλά φιλάκια:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. όσο θέλω θα καθήσω
    το χιονιά θα κατεβάσω
    θα μαυρίσω θα ασπρίσω
    με τα νεύρα σας θα παίξω
    και τον ήλιο θα σκιάσω
    αν κοτάτε βγήτε έξω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ναι ρε γαμωτι αξίζουμε πιο πολλά, κάτι περισσότερο από το φόβο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @Seirios
    Ακριβώς αυτό κάνει Σείριε μου.Και αν συνηθίσει κανείς στο σκοτάδι της ντουλάπας ξεχνάει ότι ακριβώς έξω απο εκεί υπάρχει φως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ
    Είναι πολύ πιο σύντομο το πέρασμα απο αυτό το σύμπαν απο όσο πιστεύουμε. Γι'αυτό χρειάζονται πράξεις και όχι λέξεις μόνο. Καλημερούδια σου...;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @Margo
    Δεν ειναι καθόλου εύκολη υπόθεση η άσβεστη ελπίδα μικρή μου. Το ξέρουμε καλά όσοι το παλεύουμε, ε?? ;)) Αλλά όπως είπες, έτσι μόνο αξίζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @Coco
    Φυσικά και κοτάμε!! Σιγά μη φοβηθούμε...χαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ασωτος γιος
    Ή αν προτιμάς, μόνο φόβο δεν αξίζουμε. Αυτός κάνει όλη τη ζημιά στην ψυχή μας...;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή