Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

ΕΠΑΦΗ...

Φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Νάουσας...Το πιο πολύβουο και ζωντανό που υπάρχει. Αιτία, το πλήθος της νεολαίας που συμμετέχει σ'αυτό και γεμίζει το χώρο, εθελοντές και κοινό. Βέβαια, σε μια αίθουσα γεμάτη παιδιά το να παρακολουθείς ταινίες δεν είναι το πιο εύκολο. Εσύ θες να δεις ταινίες και αυτά να κάνουν πλάκα, να φλερτάρουν, να κουτσομπολέψουν...Άσε δε αν υπάρχει και καμιά σκηνή στα φιλμ με φιλιά ή έρωτα! Εκεί αρχίζουν τα χειροκροτήματα και τα επιφωνήματα!! Χαριτωμένο απο τη μια, εκνευριστικό και ενοχλητικό απο την άλλη όταν γίνεται συνέχεια. Get connected λοιπόν, εντάξει, "συνδεόμαστε", ερχόμαστε πιο κοντά, αλλά η επαφή κάπου...χάνεται.
Απο την άλλη, η επικοινωνία γίνεται μαγική όταν σε μια τέτοια πανέμορφη, καταπράσινη πόλη ψάξεις να δεις και άλλα πράγματα. Αν είσαι λάτρης κρασιού και τσίπουρου, είσαι στον παράδεισο αφού είναι γεμάτη οινοποιία, τα οποία σε υποδέχονται ευχάριστα. Άλλα μεγαλύτερα, άλλα μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις. Σαν την οικογενειακή επιχείρηση του Δαλαμάρα την οποία επισκεπτόμαστε χρόνια, αλλά και την επιχείρηση του Πήγασου την οποία γνώρισα σ'αυτή μου την επίσκεψη. Μας πήγε ένας άγνωστος που έγινε φίλος. Χωμένο στο πουθενά, μέσα σε μια τεράστια έκταση αμπελιών, ένα σπίτι τυλιγμένο στον κισσό και παραδίπλα το οινοποιίο. Ο Δημήτρης και ο Μάρκος, οι δύο άντρες του σπιτιού, μας υποδέχτηκαν θαρρείς και γνωριζόμασταν χρόνια. Και εκεί αρχίσαν οι ξεναγήσεις στο χώρο, οι δοκιμές κρασιών και γράπας και δώστου μετά και τα απαραίτητα εξαίρετα φαγώσιμα για να μην πίνουμε ξεροσφύρι. Κουβέντα στην κουβέντα λυθήκαμε, γελάσαμε, συγκινηθήκαμε, τραγουδήσαμε. Μια πεντάωρη σχεδόν επίσκεψη, τελείωσε με φιλιά, αγκαλιές και υποσχέσεις να ξαναβρεθούμε. Πήγα συννεφιασμένη με σκέψεις για όσα γίνονται στον εργασιακό χώρο και έφυγα ανάλαφρη σαν πουλί...
Να ένα θαύμα σαν αυτά που λέγαμε. Ανθρώπινη επαφή. Καθάρια. Είτε για λίγο, είτε για πολύ, όταν τα βλέμματα, οι λέξεις και τα αγγίγματα είναι άδολα, σου προσφέρεται ένα μεγάλο δώρο...Τότε νιώθεις ότι το σύμπαν είναι μια σταλίτσα και εμείς τόσο κοντά, τόσο μακριά, μαζί...

14 σχόλια:

  1. Δεν υπάρχει τίποτα σημαντικότερο από αυτή την επαφή. Είναι ωραία πόλη η Νάουσα; Δεν έχω πάει ποτέ.. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Roadartist
    Απο τα πολύ ευλογημένα μέρη της Ελλάδας μικρή μου. Καταπράσινη, γεμάτη νερά, όμορφα σπίτια που παραμένουν- όπως τόσα και τόσα- αναξιοποίητα, ατελείωτους αμπελώνες, μηλιές, καστανιές, υπέροχο φαγητό και φυσικά κρασί ξινόμαυρο...Έχει τα πάντα, αλλά ρημάζει και αυτή λόγω ανεργίας και έλλειψης οράματος όπως συμβαίνει σε όλη την Ελλάδα...Να πας αν σε βγάλει ο δρόμος σου. Θα σου αρέσει πραγματικά. Θα βιώσεις μια εξαιρετική επαφή με φύση και ανθρώπους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS
    Επίσης Σκρουτζάκο μου. Μακάρι, μακάρι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Naperville Independent Film Festival. Wow, I love watching movies...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Dedot
    Actually the one I write for is Naousa's International Film Festival, but it's ok. For movies we're talking about ;))
    Excellent feeling to see a film and travel around the world through it...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πάντα μπέρδευα την Εδεσσα με την Νάουσα κι έτσι δεν ξέρω που ακριβώς έχω πάει!Πάνε και χρόνια..
    Εσύ τα περιγράφεις ωραία όμως και το έκανες ωραίο το ταξίδι.Το να πηγαίνεις με βάρος κάπου και να το αφήνεις εκεί όταν αποχωρείς, είναι ευλογία.Κάτι έκανες καλά κι εσύ, κάτι έγινε σωστά και απ' τους απέναντι.Αυτά τα δύο όταν βρεθούν σε σωστό χρόνο και τόπο γράφουν ιστορία..Πάντα τέτοια να έχεις.Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. "Πήγα συννεφιασμένη με σκέψεις για όσα γίνονται στον εργασιακό χώρο και έφυγα ανάλαφρη σαν πουλί..."
    Κάπως έτσι θα μπορούσε να περιγράψει κάποιος το μαγικό συστατικό της ζωής. Πως η απόλαυση είναι γύρω σου, είναι μέσα σου, είναι παντού αρκεί να απλώσεις το χεράκι σου. Καλημέρα ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @jo.
    χαχαχα, και εγώ μικρή τις μπέρδευα αυτές τις δύο πόλεις jo μου. Είναι τα νερά και το πράσινο που έχουν και οι δύο γι'αυτό. Η Νάουσα είναι αυτή που δεν έχει καταρράκτες. Και είναι εξίσου πανέμορφη. Και είναι επίσης πανέμορφα τέτοια ανταμώματα. Το όποιο βάρος φεύγει έστω για λίγο. Ναι, καλά το είπες, ο σωστός χρόνος και τόπος γράφουν ιστορία. Δεκτικότητα χρειάζεται. Και απο τις δύο πλευρές. ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @moutro
    Είναι παντού μούτρο μου, όντως. Με ένα χέρι όμως παλαμάκια δεν χτυπάς. Χρειάζεται δύο. Και δεν τα βρίσκεις εύκολα. Όταν όμως τα βρεις και τα αγκαλιάσεις, ε τότε ναι, συμβαίνει μαγεία...Καλημερούδια...;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αυτες οι συναντησεις ειναι εξαιρετικα δωρα ζωης :)
    Κι αυτα τα ταξιδακια σου ποσο τα ζηλευω δε λεγεται :):)

    Καλη εβδομαδα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @Dee Dee
    Πολλές φορές μικρή μου δεν χρειάζεται καν να μετακινηθείς. Είναι μπροστά μας τα δώρα και τα αφήνουμε κλειστά...;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ανθρωπινη επαφη και τεχνη με ψυχη, γιατι σαυτα τα φεστιβαλ βλεπεις και ενα σωρο μαλακιες αλλα βλεπεις και κατι ταινιακκια φοβερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @ασωτος γιος
    Μόνο? Απ'ολα έχει ο κήπος...Είναι γοητευτικό ωστόσο να βλέπεις τα πρώτα βήματα παιδιών που αύριο, ποιός ξέρει, μπορεί και να μεγαλουργήσουν...;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή