ΤΑΣΕΙΣ ΦΥΓΗΣ...

Το μυαλό στα ταξίδια, αλλά προς το παρόν εδώ μέσα ταξιδεύω. Το νησί μου αδειάζει τα ΠαρασκευοΣαββατοκύριακα. Σιγά σιγά θα αδειάσει και άλλο. Η Πανεπιστημιούπολη πάει διακοπές. Στο Λευκό Πύργο μόνο οι σκηνές και οι συνελεύσεις καλά κρατάνε. Οι ανακοινώσεις του νέου κυβερνητικού σχήματος, καίγονται κάτω απο τον ήλιο...
Παίρνω ανάσα. Μια βόλτα στη "Πριγκηπέσσα" να ακούσω τη Φωτεινή (Βελεσιώτου) σε αφιέρωμα στη Σωτηρία Μπέλλου. Ανταμώνουμε τυχαία με έναν αγαπημένο μου ηθοποιό. Αγκαλιές, γέλια, σαν δύο φίλοι που ξαναβρίσκονται μετά απο χρόνια. Και άλλη ανάσα. Συναυλία Θανάση Παπ. στο Μύλο. Τον ανταμώνω για λίγο, χαμογελαστός, ευδιάθετος. Το κουνούπι σύννεφο, ο χώρος ακατάλληλος για τέτοια συναυλία, ο ήχος κάπως. Μπα, υποτονικά τα πράγματα. Πάμε να ανταμώσουμε με την Έφη και τον Κώστα στο 1901. Ο Κοσμάς και ο Οδυσσέας μας ταξιδεύουν σε κρητικά τραγούδια. Πότε θα πάω άραγε Κρήτη?? Ένας καημός...Ταξίδια πάλι στα μάτια μου, αυτά που μου χάρισαν υπέροχες στιγμές. Σύρο, Πόρο, Πάρο, Νάξο, Σαντορίνη, Άνδρο, Σίφνο, Πήλιο...Όπου και αν σταθώ υπάρχει χαραγμένος ήλιος, θάλασσα, ομορφιές, παρέες, αγκαλιές....
Τάσεις φυγής πάλι. Μάλλον φταίει το φεγγάρι. Πάντα σεληνιάζομαι για μέρες αφού φύγει...Ταξιδεύει και αυτό...Θα το 'ξορκίσω' το αχ με Locomondο την Τετάρτη στη Μονή Λαζαριστών...Ρέγκε, πειραγμένα τραγούδια, βαρκούλες σε εικόνες καλοκαιριού...Σαν να παίρνεις οξυγόνο μετά απο μια μεγάλη βουτιά στα βαθειά...