Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011
"ΡΙΖΕΣ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ, ΦΥΛΛΑ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ..."
"...γυρεύω την πανσέληνο να πέσει στο πηγάδι, να κοιταχτώ, να θυμηθώ πώς ήμουνα παλιά. Να θυμηθώ, να ξεχαστώ, να γίνω ερυθρελάτη, οι ρίζες μου στον ουρανό, τα φύλλα στο κρεβάτι. Να βρω και εσάς αδέρφια μου, που'χετε ξεθυμάνει, τον φόβο και την ομορφιά να βάλουμε μαζί. Να πλύνουμε με το κρασί τα νυσταγμένα μάτια και ύστερα να σαλπάρουμε στη θάλασσα πεζοί. Και τα παρτάλια οι σκέψεις μας πειρατική σημαία. Όλα σταβά γινήκανε και όλα είναι ωραία..."
*Σιμούν: Θερμός, πολύ ισχυρός άνεμος της Αφρικής. Ο προάγγελος του είναι ένα μαύρο πυκνό σύννεφο στον ορίζοντα που πλησιάζει με ταχύτητα. Μόλις περάσει σκεπάζει τα πάντα με λεπτή σκόνη που φέρνει απο την έρημο.
**Ένα απο τα αγαπημένα μου κομμάτια απο τον "Ελάχιστο εαυτό" του Θανάση Παπακωνσταντίνου (το βίντεο είναι απο μια εξαιρετική βραδιά στον Αγιο Λαυρέντιο Πηλίου. Κάθε χρόνο λέω θα πάω εκεί και κάθε χρόνο το αφήνω για τον επόμενο...).
Πάω να τον ακούσω στο Πρίνσιπαλ να γεμίσει η ψυχή μου. Έλα... ;))
***χρειάζομαι τη θετική σου σκέψη να ξέρεις...Μην ξεχνάς να μου χαμογελάς...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Που να δεις στο Κισσό του Πηλίου που βγήκανε έξω και τραγουδήσανε στον πλάτανο με μιον, παγώσανε τα όργανα, παγώσαμε και μεις...Μεγάλη τρέλα λέμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πας βολτίτσα, είναι μαγευτικό το Πήλιο!
Είναι το σπίτι μου το δεύτερο!
φιλιά
καληνύχτα
Εξαιρετικό δίχως αμφιβολία....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα κυρία μου :)
ΣΟΥ ΣΤΕΛΝΩ ΠΟΛΥ ΘΕΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφήέχω μελετήσει όλους τους ανέμους - ο πιο φοβερός είναι ο γκίμπλι(ghibli).
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλα να περάσεις αδερφακι και...μη μασάς λίγο υπομονή θέλει και φαντασία.Πες οτι δε το ζείς εσύ αυτό το όνειρο αλλά είσαι θεατής.καλό?και μέχρι να ξυπνήσεις τα πράγματα θα έχουν αλλάξει.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Roundel
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου με πήγες τώρα...Κισσός, ράκόμελο στην πλατεία και φαγητό στα "Πέντε Φι"...Αγαπημένος τόπος το Πήλιο. Όταν τον πρωτογνώρισα τον ερωτεύτηκα με την πρώτη...Τυχερή που έζησες τέτοια βραδιά με τον Θανάση...
@Βαλκυρία
Το εξαιρετικό πάει στο τραγούδι ή στο Πήλιο?? ;)
@meanan
Να'ξερες πόσο πολύτιμες οι ευχές και η σκέψη σου...!! Σ'ευχαριστώ καλό μου...
@ολα θα πανε καλα...
Ο Λίβας που καίει τα σπαρτά δηλαδή ε?...Ασφυκτικός πράγματι...
@γιαννα
:)) Πόσο θα'θελα να'ναι έτσι Χόχο μου...Έχει δρόμο όμως. Θα τον βαδίσουμε παρέα. Με τέτοια αγάπη σαν τη δική σου τι να φοβηθώ??
Να μου φροντίζεσαι...
"Στο Πήλιο μέσα στις καστανιές το πουκάμισο του Κενταύρου
ΑπάντησηΔιαγραφήγλιστρούσε μέσα στα φύλλα για να τυλιχτεί στο κορμί μου
καθώς ανέβαινα την ανηφόρα κι η θάλασσα μ' ακολουθούσε
ανεβαίνοντας κι αυτή σαν τον υδράργυρο θερμομέτρου
ως που να βρούμε τα νερά του βουνού." έγραφε ο Γ.Σεφέρης ένα καλοκαίρι στο πανέμορφο Πήλιο, κι εμείς ακολουθούμε τα βήματά του και τις σκέψεις του, σ' αυτόν τον επίγειο παράδεισο όλες τις εποχές....
@Caesar
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκολουθούμε "ως που να βρούμε τα νερά του βουνού" Καίσαρα μου. Ωραίο απόσπασμα βρήκες ;)
Στο τραγούδι το Πήλιο για δικούς μου λόγους δεν το συμπαθώ ιδιαιτερα
ΑπάντησηΔιαγραφή