Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011

ΟΤΑΝ ΦΕΥΓΕΙΣ ΝΑ ΓΕΛΑΣ...


Κόβω βόλτες στο μπλογκονησί και η κατήφεια μπροστά μου, ξεπετάγεται συνέχεια με λέξεις που πονάνε, αγωνιούν, αναρωτιούνται τα "γιατί" και τα "πως"...
Κάπου εδώ και εκεί αισιόδοξες ματιές, σταγόνες απο φως, αλλά η δύναμη τους γιατί δεν κρατά για πολύ? Έχουμε αφήσει τον μέσα μας κόσμο ναρκωμένο...Και ακόμη και αν λέμε (για να τα ακούμε κιόλας) ότι αύριο όλα θα αλλάξουν, πώς θα γίνει αν δεν ξεπεράσουμε τους φόβους μας? Μόνο με υπέρβαση του απο εμάς για εμάς, απο εμάς για τους άλλους...
Ναι, ξέρω...Θεωρίες θα μου πεις. Ελπίζω στην πράξη όμως. Ανήκω σ'αυτούς που ακόμη ελπίζουν (καλώς ή κακώς). Έτσι ώστε όταν φεύγεις να μπορείς να γελάς...
"Και τι μπορώ να πώ γιά σένα που να'ναι εσύ/λέξεις με δέρμα και μαλλιά/ γραμματικές για την αφή/χέρια μπλεγμένα./Θέλω τη μέρα που θα φύγεις απ΄το πρωί να μου γελάς/κι όταν την πόρτα θα ανοίγεις να είναι σαν να μ'αγαπάς./Και πως μπορώ να σε θυμάμαι και να'σαι εσύ/τα γέλια σου σαν τα νερά/μια ήσυχη λέξη στ΄αυτί/και να νικάμε.
*Θέλω την μέρα πού θα φύγεις, από το άλμπουμ "Ο Άμλετ της σελήνης". Eρμηνεία Χρήστος Θηβαίος, μουσική/ενορχήστρωση Θάνος Μικρούτσικος, στίχοι Οδυσσέας Ιωάννου.
Με αφορμή άλλη μια βόλτα Θηβαίου- Μικρούτσικου στο νησί μου. Αγαπημένοι και οι δύο και αυτό το κομμάτι απο τα ΠΙΟ αγαπημένα μου δικά τους... Πάμε να τους δούμε, μη ξεχαστείς (21 Γενάρη στο Μύλο), αν δεν καταφέρουμε να πάμε Θανάση βέβαια στην Κατερίνη... (οι αγάπες, τι να κάνεις...).

11 σχόλια:

  1. πως ομως μπορεις να προσποιηθεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Aς χαρούμε την βόλτα όσο μπορούμε, γιατι δεν υπάρχει εισιτήριο επιστροφής...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν θα το πιστέψεις βολτίτσα μου αλλά πάντα γελάω ακόμα κι αν μέσα μου κλαίω.

    (κι εγώ μόνο στις πράξεις ελπίζω)

    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σε λάθος νησιά κυκλοφορείς χαχα
    Η αισιοδοξία είναι η ζωή μας αγαπητέ μου
    και μετά τη μαύρη μέρα ακολουθεί πάντα μια πολύχρωμη ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μας ναρκώσανε το έξω μας.. και προσπαθούμε να μη ναρκωθεί και το μέσα μας.. Αγώνας διαρκείας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τσαρκούλα μου αγαπημένη!!!

    Μάθε να χαμογελάς με τα βάσανά σου
    και δεν θα σου λείψουν ποτέ οι αφορμές...

    Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή μας,
    είναι να χαμογελά η καρδιά...
    και να βλέπουμε την φωτεινή της πλευρά!!!

    Σου στέλνω θετική ενέργεια..
    πολύ αγάπη
    και ενα γλυκό φιλίჱܓ♥ ჱܓ•●♥ ჱܓ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @❤
    Αν και είμαι εντελώς κατά κάθε προσποίησης, πολλές φορές πρέπει να σφίξεις τα δόντια και να το κάνεις. Ναι, θέλει αντοχή και αυτό. Αλλά ξέρεις τι πιστεύω? Ξεπερνώντας πολλά πράγματα μέσα μας, όλα παίρνουν άλλο δρόμο... (πάντα προς το καλό εννοώ...)

    @Lilium
    Αυτό είναι το μόνο σίγουρο...Μια φορά είναι το ταξίδι. Ανεπανάληπτο...

    @meggie
    Χαίρομαι που βρίσκω συνοδοιπόρους ;)))

    @Βαλκυρία
    Λες ε?? Χμμ...Μάλλον περνάω βόλτες τις μαύρες μέρες που λες. Είμαι όμως σίγουρη ότι θα ακολουθήσουν πολύχρωμες. Απλά ξέρεις, σημειώνω κάποια πράγματα για να ξεκουνηθούμε... (και εγώ μαζί βεβαίως...)

    @Roadartist
    Και πολύ μακρύς κατα πώς φαίνεται...Αλλά που θα πάει...Θα έχει κάπου ένα τέρμα...

    @mar9659
    Καλό μου, αυτό το χαμόγελο με τα βάσανα το έχω εξασκήσει εδώ και χρόνια!! Ναι, μ'αρέσει η θετική σου ενέργεια. Αυτήν ψάχνω σε όλους μας. Να'σαι καλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. long time no visiting your blog, how are you my friend, i hope everything is fine... :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @Dedot
    I'm fine my friend, hope the same for you.I visit your blog sometimes to enjoy those wonderfoul photos of yours. Keep on photographing...Hope you enjoy music here although you don't understand the words...
    Have a nice day...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. "τα γέλια σου σαν τα νερά
    μια ήσυχη λέξη στ' αυτί
    και να νικάμε"

    Ομορφοι στιχοι του Οδ. Ιωαννου που ηχούν ευχάριστα με τη μουσική του Μικρούτσικου, την ερμηνεία του Θηβαίου και, η ζωή δεν θέλει πολλά για να γίνει καλή μαζί μας:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή