Τον είχα δει στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (στην ΕΜΣ ακόμη τότε) τη χρονιά που πέθανε η Μελίνα. Είχαν ένα αφιέρωμα με αφίσες της. Στάθηκε μπροστά στην κάθε μια φωτό επι ώρα. Γύρισε και αντίκρυσα τα βουρκωμένα μάτια του...Ερχόταν ανελλιπώς στο Φεστιβάλ, κάθε χρόνο.
Την τελευταία φορά που τον είδα όμως ήταν στο πρόγραμμα που παρουσίαζαν (μια δεκαετία περίπου πριν) Τερζής- Μητροπάνος. Τραγούδησε ο Τερζής το "Άγαπη που'γινες δίκοπο μαχαίρι". Ο Φούντας, κουρασμένος και ήδη στα πρώτα βήματα του Αλτσχάιμερ, δεν το σκέφτηκε πολύ. Σηκώθηκε στη σκηνή και έριξε μια γυροβολιά. Ελάχιστη, αλλά εκρηκτική!
Ήταν απο τις μορφές που λάτρεψα. Με συνόδεψε καθώς μεγάλωνα ως μια λεβέντικη μορφή, απο μια γενιά ανδρών που δεν ξαναβγαίνει.... Ηθοποιός μοναδικός. Φιγούρα μυθική πλάι σε άλλες μυθικές (Μελίνα, Τζένη, Λαμπέτη, Δέσπω, Βανδής, Χορν...)....
Με πείραξε αυτή η είδηση....Συμβαίνει βλέπεις για ορισμένους γνωστούς- αγνώστους αγαπημένους (όπως και για δικούς μας ανθρώπους) να μην μπορείς να σκεφτείς ορισμένες γήινες συνθήκες, όπως το φευγιό...
Ωραία παρέα εκεί στα σύννεφα....
ηταν ο αλητης, ο κακος, της πιατσας κλπ
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ηταν απο τους ομορφους
μα ηταν αγαπημενος πολυ
ωραιο αφιερωμα!
Επιβλητική μορφή του παλιού ελληνικού κινηματογράφου & πρότυπο σε "σκληρούς" ρόλους. Πολλές οι ταινίες του, με σκηνές δράσης και έντασης, όπως στον "πυρετό στην άσφαλτο"
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό του ταξίδι, τον λάτρεψα και εγω το ίδιο όπως εσυ.Ενας - ενας απο τους παλιούς φεύγει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο για την ανάρτηση!!
Μεγαλώσαμε με τις ταινίες του!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιός μπορεί να ξεχάσει την ατάκά του
απο την ταινία της Στέλλας με την Μερκούρη
"Φύγε Στέλλα κρατάω μαχαίρι"
Πολύ λυπήθηκα για τον χαμό του!!
Στις ταινίες του μπορεί στις ποιό πολλές να ηταν
ο κακός,μα στην ζωή του ηταν ενας υπέροχος
και πολύ δοτικός άνθρωπος!!!
Ετυχε να τον γνωρίσω απο τον ενα μου αδελφό
που ήταν φίλοι!!
Καλό του ταξίδι!!! λοιπόν εκεί που πάει στην γωνιά των αγγέλλων!!
Ακριβώς όπως τα λες... ένας άγνωστος γνωστός που για κάποιο ανεξήγητο λόγο θέλουμε να "υπάρχει" κάπου, να είναι καλά κι ας μην τον βλέπουμε, ας μην τον ξέρουμε. Πάντα ερχόταν στη σκέψη μου πως ήταν πολύ Κύριος αυτός ο άνθρωπος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην γειτονιά των αγγέλων.Εκεί που είναι η θέση όλω των σιωπηλών ανθρώπων του κόσμου τούτου.Αντρας παλιάς κοπής.Σοβαρός, χωρίς το μικρόβιο της υπερβολής.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό του ταξίδι..
@❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι δεν ήταν όμορφος, αλλά το βλέμμα του στη "Στέλλα" πχ, ήταν το κάτι άλλο...
Χαίρομαι που σ'αρεσε.
@Caesar
Ακριβώς έτσι!
@vasiliki
Οι παλιοί τουλάχιστον έζησαν δέκα ζωές σε μία. Δεν είναι λίγο...
Σ'ευχαριστώ.
@mar9659
Και φαντάσου πόσο ως αστείο χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές αυτή η ατάκα με το μαχαίρι ε? Αθάνατη όμως. Τυχερή που τον γνώρισες...!
@Λευκή
Αυτή την αίσθηση έχω και εγώ. Πολύ Κύριος πράγματι...Καλώς πέρασες.
@jo
Η θέση όλων των σιωπηλών ε? Μ'αρεσε αυτό jo. Ωραία εικόνα να τους συνοδεύει...
ηταν λεβεντης αλλη ρατσα
ΑπάντησηΔιαγραφή@ασωτος γιος
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ ναι! Δυστυχώς δεν τη βρίσκεις σήμερα...
Απο τους σπουδαιότερους ηθοποιούς μας....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο το αφιέρωμά σου.
Καλό του ταξίδι....
@Lilium
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλη στόφα και ηθοποιών και ήθους...
Φχαριστώ σε...
Kalo tou taxidi....!
ΑπάντησηΔιαγραφήAlli genia, mia alli epoxi...
@roadartist
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελειώνει σιγά σιγά αυτή η εποχή...
"Σσστο διιαααολο...."
ΑπάντησηΔιαγραφή...και ματια που αστραφτουν.
Γυριζει την πλατη και με το ελαφρυ μποτζαρισμα του κορμιου χανεται στο βαθος...
Οι εποχες πλαθουν τους ανθρωπους.Με τη φιγουρα του να απομακρυνεται σβηνει η γενια των αξιων.Με κληρονομια τις μνημες αυτων καλουμαστε να πολεμησουμε την Μετριοτητα...
Σπυρος Σφηκας.
@Ανώνυμος
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς έτσι Σπύρο μου...Και ο αγώνας είναι δύσκολος!!