ΒΙΒΛΙΟ-ΒΟΛΤΕΣ...

*(στη φωτό, έργο του Ανδρέα Νικολάου).
Λοιπόν...Το είχα υποσχεθεί εδώ και καιρό στο feggari και τώρα ήρθε η ώρα για μια βόλτα στο βιβλιόκοσμο μου...Διάλεξε και πάρε...
*Ένας Οδυσσέας, συνειδητά αυτοεξόριστος σε ένα Κόκκινο Σπίτι επιτρέπει να εισβάλλει στη ζωή του η μελωδία. Μπλουζ το όνομα της, κουβαλά τις δικές της "εξορίες" και του υπενθυμίζει τι σημαίνει ζωή. Διαφορετικοί και οι δύο απο τους υπόλοιπους του χωριού, εκπροσωπούν στα μάτια των κατοίκων του άγνωστου τόπου, το Κακό. Τους διώχνουν με φωτιά. Δεν γνωρίζουν όμως ότι έτσι τους απελευθερώνουν απο τα βαρίδια του παρελθόντος τους. Αν σ'αρέσει η Φακίνου και οι ψυχαναλυτικές ιστορίες, θα βρεις ωραίες εικόνες εδώ.
("Οδυσσέας και Μπλουζ", Ευγενία Φακίνου, εκδ. Καστανιώτη)
*Η Βασιλική σε ένα μονόλογο παραληρηματικό, σε οδηγεί σε περίεργα μονοπάτια μέχρι να αποκαλυφθεί τι συμβαίνει. Ένοχη ή εγκατελλειμένη; Με λόγο που "απογυμνώνει" φοβίες και ανείπωτα, πιστεύει πώς όταν ραγίσει κάτι κολλάει. "Γιατί παρακαλώ να μη κολλάει; Όταν είναι για σένα πολύτιμο το ραγισμένο, κάνεις ό,τι μπορείς για να κολλήσει ξανά. Μένει το σημάδι βέβαια, αλλά και αυτό δεν βλάπτει. Ίσα ίσα τα σημάδια είναι για να μην ξεχνάμε, να προσέχουμε...". Και έτσι πορεύεται...Θα σε ξαφνιάσει το τέλος...
("Βασιλική", Βάσω Νικολοπούλου, εκδ. Πόλις)
*Η πραγματικότητα είναι τόσο μα τόσο διαφορετική για τον καθένα...Άλλη για τον ναυτικό, άλλη για τον στεριανό, άλλη για τον ηλικιωμένο, τον απόκληρο, το μετανάστη, τον τρελό, τον πολιτικό...Ωστόσο ένα είναι κοινό για όλους: "Η καταλυτική δύναμη εκείνου που τα χωνεύει όλα, που κάνει την εμπειρία παρελθόν και την εικόνα ανάμνηση. Του χρόνου".
("Τα φαινόμενα απατούν", Στέλιος Μάινας, εκδ. Καστανιώτη. Το πρώτο βιβλίο του γνωστού ηθοποιού με διηγήματα).
*Και να που η κρίση δεν αφήνει απ'εξω ούτε τον αστυνόμο Χαρίτο. Και δεν του φτάνει που ζει όπως όλοι μας τις περικοπές μισθών, συντάξεων, το ΔΝΤ και το κακό συναπάντημα, μέσα σε μια Αθήνα που δεν έχει δρόμο να διαβείς απο τις πορείες, τους μετανάστες κτλ, έχει να εξιχνιάσει και τις δολοφονίες απο έναν τύπο που αποκεφαλίζει τα θύματα του...Πολύ καλά δομημένη ιστορία στην κάθε λεπτομέρεια της. Έχει μάθει πια ο Μάρκαρης...
("Ληξιπρόθεσμα δάνεια", Πέτρος Μάρκαρης, εκδ. Γαβριηλίδης. Το πρώτο μιας "τριλογίας της κρίσεως" όπως τη χαρακτηρίζει ο συγγραφέας).
*Η νυχτερινή διασκέδαση τη δεκαετία του εξήντα και του σήμερα... Τότε ήταν τζόγος, γυναίκες, ποτό και χασίς. Τότε όμως υπήρχε ΜΟΥΣΙΚΗ, καθαρή και γεμάτη. Σήμερα μοιάζει να'ναι θολή, περίεργη...Ο Γιαννίκος που έζησε όσο κανείς τη νύχτα της Θεσσαλονίκης μέσα απο τα νυχτερινά κέντρα που δημιούργησε κάνει ένα εξαιρετικό ταξίδι στο τότε, μιλώντας για πρόσωπα και πράγματα έξω απο τα δόντια. Πολύ καλό το φωτογραφικό υλικό.
("Ένας βούρκος με γαρδένιες", Γιαννίκος, εκδ. Ιανός. Βιογραφία)
*Ένα είναι το σίγουρο... "Η ιστορία των ανθρώπων είναι η ιστορία της ασυννενοησίας με το Θεό. Εμείς δεν καταλαβαίνουμε εκείνον και εκείνος εμάς...". Ο Σαραμάγκου φέρνει τα πάνω κάτω στη Βίβλο. Καταλύτης το χιούμορ του, η ειρωνεία και ο σαρκασμός για ό,τι μπορεί να είναι αλλιώς αλλά ο ανθρώπινος νους το μεταφέρει κατά πώς τον βολεύει...Το λάτρεψα!!
("Κάιν", Ζοζέ Σαραμάγκου, εκδ. Καστανιώτη. Το τελευταίο βιβλίο του νομπελίστα πριν πεθάνει τον περασμένο Ιούνιο).