Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

ΤΩΡΑ...

"Όλα είναι ένα ψέμα, μια ανάσα, μια πνοή
Σαν λουλούδι κάποιο χέρι θα μας κόψει ένα πρωί"
Η ζωή μπορεί να είναι πολύ σκληρή...Ναι, απίστευτα σκληρή. Προσφυγιά, φτώχεια, θάνατος ...Μπορεί όμως να είναι και απίστευτα όμορφη. Έρωτας, δημιουργία, τσαχπινιά, γέλιο...Τα έχει όλα. Όταν έχεις περάσει απο κύματα και συμπληγάδες "δεν έχεις χρόνο να πενθείς το χτες, ούτε να σχεδιάζεις το αύριο. Το τώρα μετράει".
Το τώρα...Τόσο σπουδαίο, που αν το ήξερες, ακόμη και ένα βήμα πριν περάσεις στην άλλη όχθη θα μπορούσες να απολαύσεις αυτό που γουστάρεις πιο πολύ. Μια παρτίδα πόκα, σαν να μη τελειώνει τίποτα...Σαν να συνεχίζεται κάτι και εκεί, πέρα απο το χωροχρόνο....
Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου ένα τέτοιο πλάσμα ήταν...Εγωκεντρικό θα πεις, αλλά τόσο ασύλληπτο...Η Νένα Μεντή είναι η Ευτυχία. Μεταμορφώνεται...
Μη τη χάσεις άκουσε με...Πήγαινε στο "Εγνατία" και αφήσου σε μια υπέροχη ερμηνεία και σε νότες απο αθάνατα τραγούδια. Εκεί θα μάθεις απο τι πόνο φτιάχτηκε το "Δύο πόρτες έχει η ζωή", αλλά και για τα "Καβουράκια" και για το "Περασμένες μου αγάπες" και...και...και...ατελείωτα. Εγώ πάντως δεν έχω ξαναδεί τέτοιο θαυμασμό απο κοινό! Όλοι όρθιοι επι πόσα λεπτά να χειροκροτάνε ενθουσιασμένοι, να μην την αφήνουν να φύγει απο τη σκηνή...Και αυτή, να μη μπορεί να το χορτάσει, να μη μπορεί να το πιστέψει....
Δεν πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία για έναν ηθοποιό φαντάζομαι...Αυτό το λυτρωτικό παρατεταμένο χειροκρότημα...Οξυγόνο...
*Μη τη χάσεις ούτε στο Νότο αν δεν την είδες...Θα επιστρέψει εκεί μέχρι των Βαϊων...

5 σχόλια:

  1. Από τις καλύτερες παραστάσεις που έχω δει.. Πριν δυο χρόνια την είδα.. και ακόμη θυμάμαι τα συναισθήματα.. Εκπληκτική η Μεντή..
    http://roadartist.blogspot.com/2008/10/blog-post_28.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το χειροκρότημα είναι η τροφή του καλλιτέχνη λένε και έχουν απόλυτο δίκιο γιαυτό κι εμείς όταν αγαπήσουμε κάποιον του το δείχνουμε με αυτόν ακριβώς τον τρόπο!!

    Η παράσταση πρέπει να ήταν υπέροχη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ναι συμφωνω με το ''τωρα''
    που να ναι ομως μια που ακομη κι η πρωτη λεξη που ξεκινησα γραφοντας το σχολιο μου εχει γινει ηδη παρελθον;;;

    πως να νιωσεις κατι που δεν υπαρχει;))

    καλημερα κοριτσι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. η Μεντή ειναι πολύ καλή σε αυτόν τον ρόλο, και η παρασταση καταπληκτική.!!!
    αξίζει τον κόπο οχι μόνο για την παράσταση αλλά για να δούμε και πως γράφτηκαν τα μεγάλα κομμάτια του ελληνικού τραγουδιού, που εφράζουν την πραγματική διασταση της ζωής και οχι σαχλαμαριτσες σημερινές.
    καλημέρα με φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @Roadartist
    Οπότε μπορείς να καταλάβεις τι ένιωσα...!!

    @Σταλαγματιά
    Εξαιρετική!!

    @❤
    Φυσικά και υπάρχει...Το'χεις βιώσει ήδη το κάθε δευτερόλεπτο που συμβαίνει. Γιατί το αναζητάς παραπέρα?

    @vasiliki
    Την είδες λοιπόν, έτσι? Σαχλαμαρίτσες υπήρχαν πάντα μωρέ, όπως και αριστουργήματα. Το ένα πάει με τό άλλο. Το θέμα είναι το λαικό τραγούδι. Και αυτό δεν ξέρω πώς μπορεί να γραφτεί χωρίς ΒΙΩΜΑ ουσιώδες και μεγάλο. Ίσως αλλάζει και αυτό μορφή, προφανώς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή