Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ....

Ψτ...Επέστρεψα...
Οι εικόνες βέβαια είναι ακόμη μέσα μου ζωντανές...Ωραίες εικόνες, ξεκούρασης, αναπόλησης, γεμάτες καλοκαιρινή αύρα και αλμύρα. Στιγμές με γέλιο (εκ των υστέρων ακόμη πιο πολύ...), άλλες με λίγη ταλαιπωρία, ορισμένες με έκπληξη...Ήταν μια γεμάτη εβδομάδα. Μακάρι να κρατήσει η γεύση...
...απο τις βόλτες στο γαλάζιο μέσα απο την αγκαλιά ενός πλοίου και την ελευθερία των γλάρων που πετάνε πλάι σου...
...απο τα γέλια με το θαλασσοταξί... Μας πέρασε στο Γαλατά (για να πάμε Ναύπλιο) και μόλις ταρακουνήθηκε απο ένα κότερο, οι...θαλασσόλυκοι -εγώ και το μάπετ δηλαδή- αρχίσαμε την υστερία "τώρα θα βουλιάξουμε, ένα βήμα απο την προκυμαία"! Ρεζίλι, αλλά αμα δεν είσαι συνηθισμένος αυτά πaθαίνεις...
...απο την έκπληξη ότι τα ενοικιαζόμενα που επέλεξες είναι ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετικά απο αυτά που είδες στο ίντερνετ (παραθυράκι τουαλέτας να βλέπει στο διάδρομο, έχεις πετύχει??)και τις νησιώτικες παρερμηνεύσεις (στα εκατό μέτρα είναι η θάλασσα...δηλαδή στα πεντακόσια και βάλε)
...απο το χάδι της θάλασσας...Μπορεί οι παραλίες στο καταπράσινο νησάκι του Πόρου να μη φημίζονται για την άμμο και το γαλάζιο χρώμα, ωστόσο ο κολπίσκος "Το λιμανάκι της αγάπης" είναι κουκλίστικος, ενώ δίπλα ακριβώς ο Ρώσσικος, όπου δεσπόζει ερείπιο ένας ρώσικος ναύσταθμος, ταίριαξε στα μέτρα μας...
Γαλήνιος, η μουσική απο την καντίνα της Μαρίας διακριτική, τα τραπεζάκια κάτω απο τα δέντρα ό,τι πρέπει για τις βαρβάτες ώρες του ήλιου, ο κόσμος λίγος, η θάλασσα δροσερή με ελάχιστο βοτσαλάκι και η διαδρομή "βουτάω- λιάζομαι- ξαναβουτάω" ατελείωτη, μέχρι που έδυε ο ήλιος...
...απο τα βραδάκια με το απαλό αεράκι, την περατζάδα στην παραλία με τα πολυτελή κότερα αραγμένα και τις λιχουδιές του Κώστα να ζαλίζουν τον ουρανίσκο...
...απο τον μεθυσμένο ζωγράφο με τα υπέροχα σκίτσα. "Δικά σας είναι;" τον ρώτησα. "Μέχρι να γίνουν δικά σας" μου απάντησε ζαλισμένα...
...απο την τσάρκα στην Αίγινα, με τα όμορφα σπίτια, τα λουλούδια και τα παϊτόνια...
...απο τον αποχαιρετισμό με τους νέους φίλους, Κώστα, Μαρία, Μανώλη, τον οδηγό του ΚΤΕΛ τον συναισθηματία...
..απο τη διαδρομή Γαλατά -Ναύπλιο μέσα σε ένα...μίνι-βαν που αφού πέρασε χωριά και χωριουδάκια στη μέση του πουθενά μας ανακοίνωσε ότι θα έχουμε...μετεπεβίβαση! Εκεί να δεις εικόνα...Φαντάσου να σε ξεφορτώνουν σε μια έρημο! Στους σαράντα βαθμούς Κελσίου, στη μέση ενός δρόμου, πλάι σε ένα πρατήριο βενζίνης- φάντασμα και ένα πρατήριο τυροκομικών να περιμένεις το μεγάλο λεωφορείο με τον Γιώργο...Και αφού περνά ο Γιώργος και βρίσκεσαι στο όχημα παρέα με δύο Αλβανούς, ο οδηγός να πηγαίνει με τριάντα, να ξεχνά σε ποιούς κόβει εισιτήρια ενδιάμεσα, να κινείται όπως ο ...βραδύπους...Πιο αργός απο την καθυστέρηση...
...Επιτέλους, όμως, ήρθαν οι εικόνες απο το Ναύπλιο. Κουκλίστικα σπίτια, όμορφα βαμμένα (αυτό το μπορντώ το θέλω, να ξέρεις...), στενάκια ζωντανά απο άλλη εποχή και το δωμάτιο με θέα την εκκλησία του Αγ. Σπυρίδωνα, εκεί όπου "κάποιοι ''καλοί'' Έλληνες, το έφαγαν το παληκάρι" όπως μας είπε μια γιαγιάκα, εννοώντας τον Καποδίστρια βεβαίως... ...Πολύ ζέστη όμως...Αφόρητη. Σίγουρα την επόμενη φορά θα επιλέξω άλλη εποχή ή να υπάρχει αμάξι για να μπορώ να ξεφύγω απο το καμίνι...
Βέβαια, απο το πέρασμα μου εκεί μπόρεσα να δω και την Επίδαυρο...
Μου έκοψε την ανάσα...
Τόσο που ούτε οι ανεγκέφαλες γκόμενες με τα ψηλοτάκουνα που πληγώνουν το μνημείο με εξόργισαν, ούτε οι... σελέμπριτις που ήρθαν να δούνε τους 'Αχαρνής' με ενόχλησαν (Λαζόπουλος, Διονύσης Φωτόπουλος, Άννα Βίσση, Παναγιώτης Μπουντούρης, Γιώργος Μαρίνος, Κάτια Μπαλανίκα, Ζωζώ Σαπουντζάκη κ.α.). Είναι ασσύληπτο το μεγαλείο αυτού του μνημείου...
Δυστυχώς, επιστρέφοντας Ναύπλιο η γκαντεμιά (οικονομικής φύσεως...) συνεχίστηκε (απο την αρχή του ταξιδιού με συνόδευε) και καλώς ή κακώς την πλήρωσε ένας σερβιτόρος ο οποίος δεν εννοούσε να καταλάβει ότι δεν λέμε...καλαμάκι το σουβλάκι (πρόσεχε τι θα πεις... θα βρίσω....)...Τώρα απο απόσταση, γελάω πολύ. Περισσότερο τουλάχιστον απ'οτι εκείνη τη στιγμή...
Τελευταία στάση, μια Αθήνα πυρωμένη...Ευτυχώς ο Παρούλης μας δρόσισε με μπυρίτσα και ψαράκι στην Ακτή Θεμιστοκλέους (βεβαιως, βεβαίως). Και αφού γελάσαμε, σχεδιάσαμε επόμενα ταξίδια και απολαύσαμε το γαλάζιο του κύματος, γυρίσαμε στο Βορρά.
Το μεθυσμένο νησί μου μου έλειψε...Συννεφιασμένο το βρήκα, με βροχές, δροσερό...Μια αλλαγή που την χρειαζόμουν επειγόντως μετά απο τον καύσωνα ημερών...
Και απο Δευτέρα, επιστρέφω στα της καθημερινότητας. Έχω λίγο ακόμη χρόνο να σκέφτομαι κύματα, γλάρους, ομορφιές...Λίγο πριν χαθεί και το μαυρισματάκι του ήλιου πάνω μου. Αλλά και εκεί που θα γυρίσω, μάλλον θα χρειαστώ ως αντίδοτο αυτές τις εικόνες...ε? Τις κράτάω λοιπόν...Ζωντανές, ένα βήμα πλάι μου...
Καλώς σε βρήκα...

14 σχόλια:

  1. χμ....ωστε ετσι λοιπον. Οι παραλιες του Πορου βλεπω οτι τιηθηκανε φετος απο ολο το μπλογκοχωρι. Υπεροχος ο Πορος τα ξερεις να μη στα λεω...στο Ναυπλιο ειχα παει με τον ακατονομαστο τον πατερα μου καποτε αλλα ειμουν μικρη και εχω και επιλεκτικη μνημη οποτε δνε θυμαμαι,
    Καλως ηρθες λοιπον μικρη μου πεταλουδα και απο βδομαδα θα ερθω για τα ουζα που ειπα στο προηγουμενο κομεντ μου.
    καλως ηρθε ςλοιπον ανανεω μενη και με πολλες εικονες
    φιλι φιλι φιλι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @Aunt Donna
    Καλώς ανταμώνουμε και πάλι μαγειράκι μου. Έλα να στα πω απο κοντά με τσιπουράκια και μεζέδες...:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Kαλώς όρισες και καλή ξεκούραση τώρα :))
    Θυμάμαι και γω το δέος που μου προκάλεσε η Επίδαυρος όταν την αντίκρυσα για πρώτη φορά...όλη η διαδρομή μέχρι να φτάσεις εκεί είναι μαγευτική...
    χαίρομαι που απόλαυσες τις διακοπές σου...και με τα καλά και με τα λιγότερο καλά (άσχημα ΔΕ τα λες!)

    και ΝΑΙ, σα γνήσια Σαλονικιά να πω και γω ότι το σουβλάκι το τρώμε...με το καλλλλαμάκι πίνουμε φραπέ!

    Φιλιά πολλά :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Λένα
    Ε, πες τα για...Αντε να δώσεις να καταλάβουν ορισμένοι τι σημαίνει φαγητό και πώς το διαχωρίζουμε απο αυτό που πίνουμε!! Καλώς σε βρήκα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πόρος - Επίδαυρος. Άγγιξες πολύ ευαίσθητες χορδές τώρα... Καλώς σε βρήκαμε. Βάλε σχέδια από τώρα. Αυτά είναι που θα μας κρατάνε παρέα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @moutro
    Ελπίζω μόνο να σου ξύπνησα καλές μνήμες μούτρο μου. Όσο για σχέδια, πάντα υπάρχουν, τροφή για το αύριο. Τον τρόπο πρέπει να ανακαλύψω που θα τα περάσει απο τη θεωρία στην πράξη...Κάτι θα γίνει όμως...Θα το βρούμε :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. χαίρομαι που πέρασες καλά. Ο Πόρος έχει γενικά φέτος μεγάλη πέραση. Εύχομαι και η επόμενη εξόρμηση να είναι ομοίως τέλεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @mahler76
    Φχαριστώ μάλερ μου. Εις υγείαν των ταξιδιών και των...ξυδιών (μη ξεχνιόμαστε)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Να σαι καλά βρε ξωτικούλη μου...κάποιες από τις εικόνες μου είχαν αρχίσει να σβήνουν, και τις ξανάδωσες ζωή.....
    Αχ Πόρος.....ένα από τα πιο μικρούτσικα και γλυκούτσικα μέρη που έχουμε πάει....οκ....με τις υπερβολές του κ. Γιώργου....(ιδιοκτήτης του δωματίου με το περίφημο παραθυράκι μπάνιου)....με τα παληκάρια του...δες Μήτσουλας, λαλίστατος και μάγκας...χιχιχι...παρ' όλα αυτά γοητευτικότατος εεεε;και με έναν ακόμα πιο γοητευτικό αδερφό...αχ μπαλκονάκι μας με τα ωραία σου..... αλλά παρ'ολα αυτά με τον πολύ όμορφο και ζωντανό,χαμογελαστό κόσμο του...έναν κόσμο που ευτυχώς έχει την νοοτροπία του βορρά, με την ζωντάνια και την θετική του ενέργεια, που σε κάνει να νιώθεις φιλόξενα και φιλικά! Ααααα και να μην το ξεχάσω, ένα νησάκι γεμάτο με πανέμορφες γατούλες, αλλά και ένα νησάκι που φημίζεται για την παραγωγή του....τους τεμπέληδες!! Γεια σου βρε Κώστα με τα ωραία σου!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ...Και από τον όμορφο Πόρο....στο ακόμα πιο όμορφο Ναύπλιο!!! Μάλλον ας μην τα συγκρίνω, το καθενα έχει την δική του ομορφιά...
    Ναυπλιο....ένα μέρος, βγαλμένο από παραμύθι...με τα όμορφα νεοκλασικά του κτήρια...την πέτρα στους τοίχους...τα πλακόστρωτα δρομάκια....άντε βρε και με τα ατελείωτα σκαλιά του....(που τα άτιμα δεν είναι και ότι καλύτερο κάτω από 40 βαθμούς κελσίου και πολύ πολύ υγρασία), αλλά παρ'όλα αυτά, δεν αρκούν για να σου χαλάσουν την ομορφιά γύρω σου. Αλλά είπαμε, η επόμενη επίσκεψη Οκτώβριο :) Και που είσαι ξωτικούλη μου, την επόμενη φορά θα πλησιάσουμε και τον κούκλο καβαλάρη....αχ.....
    Όσο για την Επίδαυρο, ότι και να πει κανείς είναι λίγο...σε μαγεύει, σου παίρνει την λαλιά....Βέβαια όπως είπα και εκείνη την στιγμή θα προτιμούσα να την δω αδεια από κόσμο, να νιώσω το μεγαλείο της να κυλά στις φλέβες μου....και να μου θυμίζει τον "θυμό" μου απέναντι στον καθόλα αξιοσέβαστο κύριο Παντερμαλή, που δεν εννοεί να αξιοποιήσει και το δικό μας θεατράκι να του δώσει την αξία που του πρέπει....Δεν ξέρω αν είναι θέμα πολιτικής, χρημάτων....ή οτιδήποτε άλλο, αλλά ας κάνει κάποιος κάτι, γιατί ματώνει η ψυχή σου βλέποντας τις διαφορές!!!
    Κράτα το απέραντο ταξιδιάρικο γαλάζιο μικρή μου, με οδηγό τον Ιονάθαν :) γιατί από αύριο μπαίνουμε πιο βαθιά στην καθημερινότητα....με την ευχη, σύντομα να μπορέσουμε να ξαναδραπετεύσουμε!
    Καλό ξημέρωμα, και καλό μήνα σε όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @nancy
    Οι εικόνες είχαν αρχίσει να σβύνουν??? Κιόλας? Απαράδεκτο μάπετ...Μη το επιτρέπεις...Ωραία ήταν και άλλα ωραιότερα είναι μπροστά. Όσο για το θέατρο του Δίου, ναι, θέλει ανάδειξη γιατί είναι εξαιρετικό, αλλά είπαμε...Αν βρεθεί πολιτική βούληση θα είναι θαύμα!!! Καλή μας επιστροφή λοιπόν....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Σε κάθε εξόρμηση υπάρχουν και τα απρόοπτα, παράγων ουσιαστικός για να σου χαλάσει τη διάθεση.
    Και ερωτώ αγαπητοί συναγωνιστές, τι εστί γκαντεμιά; Χρησιμοποιείται κυρίως να δηλώσει μικρής σημασίας άτυχα περιστατικά που συμβαίνουν στον ομιλητή για να δικαιολογηθεί για την ανικανότητα να φέρει θετική εξέλιξη σε ένα θέμα τωρινό ή του πρόσφατου παρελθόντος.
    Θέλεις Πόρο,Γαλατά,Ναύπλιο,Επίδαυρο; Βεβαίως! Δύσκολος συνδυασμός, αν μη τι άλλο, αλλά γιατί να ταλαιπωρείσαι; Χάθηκε ο κόσμος να πας στο Ευριπείδιο θέατρο της Ρεματιάς να δεις τον αγαπητικό της Βοσκοπούλας; Κατά τα άλλα, μας φταίει το ...καλαμάκι!
    Αυτά που μένουν όμως είναι ο Μήτσουλας, ο Κώστας, το ΚΤΕΛ, η παραλία... Άντε και του χρόνου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @Paris
    Βρε καλώς τον...Είπες να περάσεις τσάρκα και απο τα μέρη μας επιτέλους?? Λοιπόν αγαπητέ, πρώτον: σε κάθε γκαντεμιά υπάρχει και ένας γκαντέμης απο πίσω που έχει γλωσσοφάει κάποιον δεύτερον: δεν ταλαιπωρήθηκα, εκνευρίστηκα! Και αν ήταν να πηγαίνουμε μόνο στα δύο βήματα για να μην...ταλαιπωρηθούμε τότε δεν θα χρειαζόταν να βγαίνουμε και απο το σπίτι μας. Πού θα βρεις καλύτερη ξεκούραση?
    τρίτον: ναι, μας φταίει το καλαμάκι! Την κάναμε την ελληνική γλώσσα άντε να μην πω...
    Και του χρόνου με ακόμη καλύτερα θα ευχηθώ και βέβαια τα καλύτερα και σε σένα που φεύγεις οσονούπω (έτσι κάνουν οι καλοί φίλοι και δεν...γκαντεμιάζουν!!) :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Δεν αφήνετε τους εκνευρισμούς και τις γκαντεμιές στην άκρη λέω εγώ; ο καλός κόσμος (όπως εμείς....και δεν θέλω σχόλιο πάνω σε αυτό)κρατάει μόνο τα καλά από τις διακοπούλες του. Και εμείς περάσαμε καλά, και γεμίσαμε με όμορφες εικόνες! Ναι και ο Μήτσουλας καλός ήταν και θα τον θυμόμαστε για αρκετό καιρό, και οι ομορφιές πολλές...και μια και ακόμα είμαστε ελευθερα παιδιά, θέλουμε και περιπέτεια στην ζωή μας! Σωστά ξωτικούλη μου; Άλλωστε το ξαναείπα, προβλήματα που έχουν λύσεις, και μάλιστα εύκολες και άμεσες, δεν είναι προβλήματα! Όλα καλά λοιπόν, και πάμε για άλλα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή