Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ....

Είχε συννεφιά όταν φτάσαμε. Ένα αεράκι γλυκό χωρίς να σε κρυώνει, δρόσιζε και καλωσόριζε και φέτος στην πανέμορφη Άνδρο. Η θάλασσα απέραντη, γαλήνια. Το ταξίδι ήταν εξαιρετικό απο τη Ραφήνα. Ίσως η μοναδική φορά στα έξι χρόνια που πηγαίνω στο νησί, που δεν κατάλαβα καν ότι είμαι σε πλοίο. Απο το Γαύριο, ίσια στο ξενοδοχείο. Το πανέμορφο του 'Περράκη' που μοιάζει με καράβι πάνω στο πέλαγος! Άνοιξα το παράθυρο. Είδαμε με το Χόχο το υπέροχο, απέραντο γαλάζιο και ας ήταν συννεφιασμένο..

Γευτήκαμε σπιτικό φαγητό και σαλάτα δροσερή (τέλεια φέτα...), αλλά και μια κολοκυθόπιτα Ανδριώτικη όνειρο!! (κάποιο μυστικό έχει αυτό το ξενοδοχείο στο φαγητό του, δεν εξηγείται...)
Καφέ και λουκουμάδες στο Μπατσί στο ύψωμα (στην 'Επαυλη αν θυμάμαι το όνομα...)
Ο ήλιος στη δύση του και το ψαροχώρι που κουβαλά ακόμη το...μύθο του "Άναμπελ μύγδαλα" να ακολουθεί τους χαλαρούς, γλυκούς ρυθμούς της βραδιάς, καθώς όλοι αναζητούν φαγητό, ποτό, περαντζάδα.Στην πανέμορφη Χώρα (τι απόλαυση χωρίς τους αέρηδες...) το Μουσείο Γουλανδρή φιλοξενεί μια ενδιαφέρουσα έκθεση του Ισάμου Νογκούτσι (αμερικανοιάπωνας γλύπτης) και στα στενάκια μοσχομυρίζουν γιασεμιά...τα νεοκλασσικά σε ταξιδεύουν σε άλλες εποχές, αρχοντικές...
και το άγαλμα του ναύτη εκεί, φρουρός του νησιού, περιμένει το καράβι... Και η πανσέληνος εκεί. Και φέτος...Μάγισσα...
Όσες φορές και να βρεθώ στην Άνδρο δεν τη βαριέμαι. Πράσινο, θάλασσα, ηρεμία, υπέροχο φαγητό. Αν έχεις και υπέροχη παρέα, τι άλλο να ζητήσεις άραγε?

Υ.Γ.
Αυτό ήταν ένα τριήμερο. Η αναζήτηση για τις διακοπές όμως συνεχίζεται. Εξακολουθώ να ψάχνω στοιχεία για ΤΖΙΑ, αλλα τώρα έβαλα και άλλους προορισμούς στο ταξίδι. Μια ιδέα του Σπύρου, άναψε φωτιά: Γιατί όχι και μια βόλτα ΠΟΡΟ και ΝΑΥΠΛΙΟ και θέατρο ΕΠΙΔΑΥΡΟ? Λες όχι?? Δε λες...Συμφωνείς??

Υ.Γ2
Άκου....
"Καλοκαίρι, η γαλάζια προκυμαία θα σε φέρει
Καλοκαίρι. Καρεκλάκια, πετονιές μεσ'το πανέρι
Μεσ΄τη βόλτα αυτού του κόσμου που μας ξέρει. Καλοκαίρι.
Πλάι στα μέγαρα, στις τέντες με το αγέρι. Καλοκαίρι.
Με χρυσούς ανεμιστήρες μεταφέρει
τη βανίλια με το δίσκο του στο χέρι,
την κοψιά μιας προτομής μεσ'το παρτέρι. Καλοκαίρι.
Μ'ανοιχτό πουκαμισάκι στα ίδια μέρη...
Καλοκαίρι. Με μισόκλειστες τις γρίλιες μεσημέρι
Καλοκαίρι. Καθρεφτάκια και μια θάλασσα που τρέμει
στο ταβάνι και τους γύψους μεσημέρι
Καλοκαίρι. Με τον κούκο μεσ'τα πεύκα και στο αμπέλι
Καλοκαίρι. Στόμα υγρό, μικροί λαγώνες, καλοκαίρι
Με τη φέτα το καρπούζι στο'να χέρι, με φιλιά μισολιωμένα
Καλοκαίρι, καλοκαίρι. Λιγες φλούδες στης κουζίνας το μαχαίρι".
Οι παρακάτω στίχοι του τραγουδιού του Σαββόπουλου είναι σκληροί, αντίποδας στην ομορφιά...Εγώ όμως την ομορφιά θέλω να κρατήσω αυτή τη στιγμή. Αυτές τις εικόνες που θυμίζουν τα παιδικά μας χρόνια. Αυτή την ομορφιά σου χαρίζω και σένα...

Υ.Γ3
Απόψε μη ξεχνιέσαι...ΤΡΩΑΔΕΣ με Λυδία Κονιόρδου στο Θέατρο Δάσους. Τι μορφή...

8 σχόλια:

  1. ...ευχομαι καλη συνεχεια και λίγη "περιπετεια" στις επομενες καλοκαιρινες σας βολτες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αγαπημενη η Ανδρος παρα πολυ...!
    και δεμενη με αναμνησεις ξεχωριστες

    να περνας ομορφα!
    με μερακι να τρεχεις την Αγαπη μες τις εξορμησεις σου :)

    καλο απογευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Κυρ Αντρεας
    Ευχαριστώ πολύ. Εύχομαι έτσι να'ναι
    Καλώς περάσατε...

    @Νηφάλια Μέθη
    Μα είναι ιδιαίτερη! Αρχοντική και πράσινη! Σ'ευχαριστώ για τις ευχές σου καλό μου. Καλά να μου περνάς και εσύ με πολλές εξορμήσεις και πολύ αγάπη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. αντε και σε αλλα.. πολυ ομορφη αναρτηση.. και φωτος.. ναι ναι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @❤
    Έδωσα λίγη γεύση καλοκαιριού ελπίζω...Στα καλύτερα ταξίδια μπροστά μας, για όλους μας εύχομαι....:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Υπέροχα!! Πάντα τόσο όμορφα να περνάς..

    ΥΓ είχα δει το χειμώνα τις Τρωάδες στο θ.του νέου κόσμου, εξαιρετική παράσταση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Roadartist
    Ευχαριστώ!Το ίδιο εύχομαι και για σένα (σε επισκέφτομαι και εγώ πολλές φορές...καλώς όρισες).
    Όσο για τις Τρωάδες...Αχ, εσύ ήσουν τυχερή. Και άλλη αίσθηση φαντάζομαι σε κλειστό χώρο. Εμένα μου φάνηκε πολύ υποτονική παράσταση (δε μ'αρεσε η σκηνοθεσία), η πιο υποτονική ερμηνεία της Κονιόρδου που τη λατρεύω ωστόσο και δυστυχώς το...πάρτυ απο ένα κότερο (ναι, ναι, καλά άκουσες) στο Θερμαϊκό έφερνε ήχους τζαζ εν μέσω του θρήνου της Εκάβης!! Εξαίρετα ήταν, δεν μπορώ να πω....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κρίμα!
    ..Αρκεί να σου πω...ότι η Κονιόρδου έπαιζε αρκετό καιρό το έργο με σπασμένο το πόδι της..Είχε πάει ένας φίλος και είδε την παράσταση και δεν είχε καταλάβει πως είχε σπασμένο το πόδι της..ενώ ήταν στην σκηνή.. το συνειδητοποίησε μόλις την είδε στο τέλος της παράστασης να αποχωρεί από τη σκηνή με τη πατερίτσα.. Απίστευτο; Αυτό θα πει μεγαλείο και ταλέντο ηθοποιού.. Ευχαριστώ, θα χαρώ πολύ να τα λέμε :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή