Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΜΠΟΡΑ...

Είναι απίστευτα τα χρώματα στον ουρανό μετά απο μια μπόρα...Μια μεγαλειώδης καλοκαιρινή μπόρα και με το χαλάζι της και με τα μπουμπουνητά της (η τρομακτική δύναμη της φύσης...) και με τους δρόμους- ποτάμια και το τοπίο άλλαξε αμέσως.
Η αφόρητη ζέστη κόπασε και έδωσε τη θέση της σε μια γλυκειά δροσιά. Ο ουρανός μολυβένιος, αλλά σε σημεία σημεία ξεπροβάλλει ένα εκτυφλωτικό κίτρινο, να σου θυμίζει ότι ο ήλιος καίει ακόμη πίσω απο τα σύννεφα. Κάπου προς τον Όλυμπο μετακινείται τώρα το σύννεφο. Αλλάζει μονοπάτι...Μπορεί να έφτασε κιόλας όπως μου λέει ο Τόμμυ.
Χρειαζόταν αυτό το διάλλειμα απο τις καυτές ηλιαχτίδες τόσων ημερών. Μια ανάσα για παρακάτω. Και στο μυαλό κολλημένο ένα αγαπημένο τραγούδι που απόλαυσα προχθές στον Μάλαμα, σε μια ασφυκτικά ζεστή βραδιά και το σιγοψιθυρίζαμε χθες με τον Μελένιο...
"Όσα κομμάτια και αν μπορέσεις να ενώσεις
δεν θα σου φτάσουν μια ζωή για να με νιώσεις
στα είπα όλα...φίλα με τώρα"

2 σχόλια:

  1. μόνο εδώ δεν πιάνει μια βροχή ρε πούστη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @mahler76
    Και πάλι φορτωμένα είναι τα σύννεφα για γλέντι. Λες να τα φυσήξω προς τα εκεί? :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή