Τρίτη 6 Απριλίου 2010

ΤΣΑΡΚΕΣ...ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ

Ψτ...Το πάρτι φαίνεται να τελειώνει...Αυτό του Πυρετού λέω! Τριήμερο παιδάκι μου!! Φώναξε αυτή την αχώνευτη παρέα, αυτή τη Γρίππη ντε (τσ, τσ...), και τον άλλο τον γκρινιάρη τον Πονοκέφαλο και μου έχουν πάρει τα αυτιά και όλο το ρινικό μαζί! Να μη σου πω για τα κόκκαλα μου...Άστα να πάνε...Σαν να με έδειρε συμμορία!!
Λείπατε και εσείς...Όλοι αποδράσατε πουλάκια μου...Και καλά κάνατε, δεν το συζητώ। Μάλλον έτσι, μια που ήταν και μέρες κατάνυξης (και τάβλας κυριολεκτικά, ένεκα των περιστάσεων) μου δόθηκε και η ευκαιρία για εσωτερικές...βόλτες। Μια στο διαδίκτυο,
μια στο χειρόγραφο, μια σε βιβλία και μουσικές। Καλά ήταν...Γεμάτες μέρες। Βέβαια, καλά
να'ναι η βιβλιοφαγική εμμονή μου που δεν με εγκατέλειψε να πάει και αυτή στο
πάρτι...Κοίτα τι βρήκαμε λοιπόν τα δύο μας και σου προτείνω να τα δοκιμάσεις και
εσύ...
#Πρώτα απ'όλα το ήξερες ότι υπάρχουν "Νύχτες με ουρά" (Αντώνης Σουρούνης, εκδ. Καστανιώτη); Ναι λοιπόν και είναι όλες αυτές που σου ζητάνε μετά μανίας να βγάλεις στο χαρτί όσα τυραννάνε το μυαλό. Απολαυστικός ο λόγος του Σουρούνη. Λιτός, ουσιαστικός, με χιούμορ διακριτικό...Μια σειρά απο άρθρα για σχέσεις, για τη γενιά του χθες και του
σήμερα χωρίς ευχολόγια ή δογματισμούς. Ιστορίες για όσους αναζητούν μετά μανίας
"λεφτά με ουρά", για όσους "κουνάνε την ουρά τους", για όσους "βάζουν την ουρά
στα σκέλια"...
#Μετά, φάγαμε... "Κρέας απο σταφύλι" (εκδ. Πόλις) που δημιούργησε η Σταυρούλα Σκαλίδη! Ναι, την βλέπω τη γκριμάτσα, αλλά δεν είναι αυτό που φαντάζεσαι. Η νέα συγγραφέας (δεύτερη δουλειά της αυτή) διαθέτει καλή πένα. Περιγράφει μια ιστορία για το πού μπορεί να σε οδηγήσει ο πόνος και ο φόβος. Και ξέρεις, πολλές φορές, αυτό που φαίνεται δεν είναι...Οπότε μη βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα...
#Συναντήσαμε και τον Γρηγόρη Χαλιακόπουλο. "Αγαπώ τη δυσλεξία σου", (εκδ. Αιγέας) το βιβλίο του. Δεν είναι κακό, αλλά δεν με ενθουσίασε κιόλας. Πάει να παντρέψει την Ιστορία με τον έρωτα και το πρόβλημα της δυσλεξίας, αλλά...δεν με κράτησε εκεί.
#Όπως και να'χει..."Κάτι θα γίνει, θα δεις" που λέει και στα διηγήματα του ο Χρήστος Οικονόμου (εκδ. Πόλις). Ιστορίες ζόρικες, ποτισμένες σκοτάδι, αλλά με ένα φως στο βάθος...
Πρέπει να σου πω ότι όλα αυτά τα ταξίδια είχαν και μουσική επένδυση. Πολλά ακούσματα, ποικίλλα. Ανάμεσα τους και ο Δημήτρης Μητσοτάκης με τους Ευδαίμονες (ο δημιουργός των Ενδελέχεια). Αυτός είναι ο τίτλος του δίσκου και πραγματικά αξίζει να το ακούσεις. Επιτέλους όμορφος ήχος, με μεράκι και αλήθεια. "Αν..." το βρεις (που θα το βρεις..)...στάσου σ'αυτό το 'Αν...". Και στις δύο εκδοχές του: μία για ενήλικες και μια για παιδιά, στην αρχή και στο τέλος του δίσκου αντίστοιχα....Πανέμορφο...
Είδες τι παθαίνει κανείς κλεισμένος μέσα?? Ακατάσχετη φλυαρία.... Σταματάω λοιπόν και περιμένω εντυπώσεις. Και μην ξεχνιέσαι...Ραντεβού αύριο Κιχώτη για παρουσίαση του δίσκου του Μπίλυ. Εκτός και αν πας θέατρο ('Σλουθ' με Κιμούλη/Μαρκουλάκη ή 'Απόψε τρώμε στης Ιοκάστης" με Φιλιππίδου??). Εγώ θα τα δω αργότερα αυτά...Αποφεύγω τις πρεμιέρες...:)))
Υ.Γ. Σ'αυτό το εσωτερικό ταξίδι, έπισκέφτηκα και πολλούς αγνώστους- γνωστούς στη μπλογκόσφαιρα...Υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά γράφουν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ. Ο καθένας έχει τον τρόπο του. Άλλος έχει χιούμορ, άλλος ποίηση, άλλος σχολιάζει την πολιτική κατάσταση...Ολοι αναζητούν το ίδιο: επικοινωνία και ανταλλαγή απόψεων. Είναι μαγική διαδικασία όλη αυτή, αν και βέβαια, η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΕΞΩ. Φανταστείτε όμως να υπήρχε ένα κόμμα σκέψης και λόγου τόσο δυνατό όσο οι φωνές αυτές στο διαδίκτυο...Θα ήταν αλλιώς Αν...ήταν έτσι?

8 σχόλια:

  1. ΜΌΝΟ που εδώ οι φωνές μας είναι δυνατές και καθαρές διότι κανείς δεν μας βλέπει αφενός, και αφετέρου ξέρουμε εκ των προτέρων πως δεν επηρεάζουμε κανένα. Ένα κόμμα όμως είναι to real για να περιέχει πολύ σκέψη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @mahler76
    Το αν επηρρεάζουμε και δεν επηρρεαζόμαστε...Χμ...Εχω μια επιφύλαξη. Το ότι δεν φαινόμαστε, σίγουρα είναι σημαντικό άλλοθι. ΑΝ όμως όλο αυτό γινόταν απτό εκεί θα είχε άλλη ουσία και υπόσταση.Λέω τώρα, ένα σενάριο...Εξάλλου όσο ζει κανείς ελπίζει, σωστά? :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλησπερα! Χρόνια πολλά! όμορφες προτάσεις.. Περαστικα σου!

    Μαρουλοφιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Marouli
    Μαρουλάκι μου χρόνια πολλά και σε σένα. Φχαριστώ για τις ευχές..Σιγά σιγά επανέρχομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ενδιαφέρουσες οι προτάσεις σου.Το απόψε τρώμε στης Ιοκάστης το έχω δει, είναι τέλειο.Περαστικούλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @συνvεφάκι
    Ο κόσμος γύρω απο την Ιοκάστη καίγεται (κυκλοφορεί το φάντασμα του άντρα της, η κόρη της τα έχει κάνει σκατά, ο γιος της αποκαλύπτει ότι είναι κόρη) και αυτή έχει σοκαριστεί ανεπανόρθωτα με αυτό που μόλις πριν δύο λεπτά έμαθε: "Συνορεύουμε με την...Αφρική??? Τι ξεπεσμός!!". Η σύγχρονη Πάστα φλώρα και η Ελλάδα ολόκληρη στο μεγαλείο της! Χαίρομαι που έχεις δει το έργο και όποιος δεν το έχει δει δεν πρέπει να το χάσει!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΕΕΕΕ ΘΕΛΩ ΚΙ ΕΓΩ ΙΟΚΑΣΤΗ!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ΟΡΕΣΤΗΣ
    Ε, και μόνο αφού αποφάσισες να κάνεις μία τσάρκα εδώ, αξίζει να κάνουμε κάτι να το δεις! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή