Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

ΛΕΙΠΕΙ Η ΓΙΟΡΤΗ...

(φωτό απο την ταινία κινουμένων σχεδίων "Η κυρία και ο θάνατος" -Σαβιέ Ρέτσιο Γκράτσια, Ισπανία, που ήρθε πρώτη στο διεθνές διαγωνιστικό τμήμα και κέρδισε τον Χρυσό Ίππο...)

Επέστρεψα στο μεθυσμένο νησί...Καλή ήταν η απόδραση στη Λάρισα. Ωραία παρέα, ωραίες ταινίες και μάλιστα ορισμένες πολύ καλές. Παρ'ολα αυτά ο κόσμος δεν ανταποκρίθηκε πολύ...δυστυχώς.
Υπάρχει μάλλον εσφαλμένη η εντύπωση όταν ακούει κανείς για φεστιβάλ τέτοιου είδους ότι πρόκειται για βαρειά κουλτούρα. Όμως, μια γαλλική ταινία που μιλούσε για τους "καταπατητές ονείρων" γύρω μας (το σύστημα κοινώς) ή μια ισπανική που ανέλυε όλα αυτά που όλοι ψάχνουμε στις σχέσεις μας, ή ακόμη και μια ιταλική όπου ένας πιτσιρικάς νομίζει ότι ο γειτονας είναι δολοφόνος για να αποδειχτεί τελικά ότι δολοφόνος είναι ο...πατέρας του, ε, δεν είναι πια και ταινίες Αγγελόπουλου! Είναι αξιόλογες, καλοδουλεμένες ταινίες που μπορούμε να δούμε όλοι μας! Και έπειτα, οι μικρού μήκους αυτή τη χάρη έχουν: και καλή να μην είναι μια ταινία, τελειώνει γρήγορα, όπότε...
Πάντως αν η Λάρισα αξιοποιούσε όλη αυτή τη νεολαία που διαθέτει (αντί για τις καφετέριες, να την βάλει στο παιχνίδι της τέχνης...), θα είχε μια εξαιρετική γιορτή! Σίγουρα θα ήταν πιο ουσιώδες όλο αυτό και όχι μια εκδήλωση για 10 ανθρώπους. Θα μου πεις, τότε θες και χρήματα να φέρεις και κανά γνωστό όνομα για να 'τσιμπήσεις' κόσμο. Ναι, και αυτό χρειάζεται και μπορεί να γίνει. Κυρίαρχο όμως νομίζω είναι να αγαπήσεις εσύ όσα διαθέτει το σπίτι σου για να το αγαπήσουν- ίσως- εν συνεχεία και οι επισκέπτες...
Τες παντων...Στα λέω όλα αυτά για να μη λες ότι μόνο τσίπουρα έπινα στη Λάρισα!! Παρατηρούσα κιόλας ...:)))
Α, και βρήκα άλλα δυο πολύ όμορφα σημεία της πόλης. Το κάστρο της (ή φρούριο), με θέα προς το χιονισμένο βουνό (πολύ ωραίο καφεδάκι εκεί...) και το γύρω χώρο με καφέ και ταβέρνες (όπως "Τα τηγανάκια"), γεμάτος κόσμο, αλλά σε πιο χαμηλούς τόνους απ'οτι στο κέντρο. Είναι σαν να είσαι στην πλατεία Αριστοτέλους όταν είσαι στο κέντρο Λάρισας και στο Τσινάρι στην Άνω Πόλη όταν είσαι στο κάστρο...Έχει απ'ολα ο κάμπος ο απέραντος...

4 σχόλια:

  1. Πολλές φορές όταν γράφεις, νομίζω οτι μιλάς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @Tommy
    Ελπίζω να μην είναι κακό αυτό...ε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ... νομιζω οτι μιλας, σαν να σε εχω μπροστά μου! Παραστατικα!!!! (γκε γκε??)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Tommy
    Τότε φαντάσου τι γκριμάτσα έχω πάρει τώρα...:(
    Μια ερώτηση κάναμε...Ωχου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή