
Απόσπασμα απο το βιβλίο του Μιχάλη Γκανά "Γυναικών" (εκδ. Μελάνι). Ένα ταξίδι ενενήντα σελίδων με μικρές ιστορίες. Πρωταγωνίστριες γυναίκες γύρω μας. Κυρίως όμως πρωταγωνιστούν τα συναισθήματα. Και αυτά δεν έχουν φύλο.
Αγαπημένος ποιητής και στιχουργός ο Γκανάς. Αγαπημένο και αυτό το τραγούδι με τους στίχους του να τους ερμηνεύει η Έλλη Πασπαλά και να τους ντύνει με μελωδίες ο Παναγιώτης Καλατζόπουλος.
Αγαπημένα μωβ ζουμπούλια "έφερε"ο Seirioς, γιασεμιά εγώ...
Κάτι λευκό, να χαθεί στο μωβ, να δώσει πνοή για χρώματα παρακάτω...Ένα φως όταν νιώθεις να γεμίζεις σκοτάδι...
Αφιερωμένο σε φωτεινές αγάπες...
"...και όπως γυρεύεις να βρεις λίγο λευκό να πιαστείς, γιασεμί στο σκοτάδι σαν άστρο ανάβει...".
Ξεχωριστός ο Γκανάς.. Ευχαριστούμε για την πρόταση..θα ήθελα πολύ να το διαβάσω αυτό το βιβλίο.. Επίσης το "Λευκό μου γιασεμί" από τα πλέον αγαπημένα μου τραγούδια!
ΑπάντησηΔιαγραφήτα γυναικεια χερια, ακομη και ανεργα, παντα εχουν με κατι να δουλεψουν.. με κατι να ασχοληθουν..
ΑπάντησηΔιαγραφήπολυ μου αρεσε το αποσπασμα απο το βιβλιο..πολυ!
Καποια πολυ αγαπημενα μου τραγουδια ειναι του Μιχαλη Γκανα (μαθημα χορου, μικρος τιτανικος κτλ κτλ)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ηξερα καθολου για τις συγγραφικες του ιδιοτητες !
Ενδιαφερον προταση!
Καλημερα :)
Αααα κάτι γίνεται με εσένα! Από τη μια αγάπη (ζουμπούλια) με πας σε ετούτο το κομμάτι το οποίο είναι από τα ιδιαιτέρως αγαπημένα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα πες μου, δεν έχεις αισθανθεί αυτό που περιγράφει το κομμάτι τούτο;
Είναι φορές που χωρίς αφορμή,
κάτι γιορτάζει βαθιά στο κορμί,
και ξαναβλέπεις το φως,
σαν να 'σουν χρόνια τυφλός.
To παθαίνω αυτό, κάτι βράδια στο τέλος του χειμώνα ή ανοιξιάτικα πρωινά...είναι ένα περίεργο κάλεσμα...
και δε σου κάνει κανείς
κι όπως γυρεύεις να βρεις
λίγο λευκό να πιαστείς
γιασεμί στο σκοτάδι
Κι στίχοι ετούτοι; Πόσες φορές δεν έχουμε νιώσει έτσι...
Πέτυχες να σου αποκαλυφθώ με αυτή σου την ανάρτηση. Όσο για το βιβλίο, θα το έχω κατά νου και στην επόμενη επίσκεψη στο βιβλιοπωλείο θα το αναζητήσω! Τα συναισθήματα δε γνωρίζουν γένη, χρώματα ή ηπείρους...γνωρίζουν να φωλιάζουν εκεί όπου υπάρχει ψυχή!
http://www.youtube.com/watch?v=awvT2F0dh8c
Αν δεν κάνω λάθος σήμερα κάπου γίνεται μια εκδήλωση-αφιέρωμα στον Γκανά. Δεν ξέρω όμως περισσοτερες λεπτομέρειες. Ξέρω μόνο ότι θα είναι η Μαρία Λούκα και ο Νίκος Ζουρνής να πουν κάποια τραγούδια του.
ΑπάντησηΔιαγραφή@roadartist
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφιερωμένο λοιπόν καλλιτέχνιδα μου...Αξίζει να το αναζητήσεις. Κουβαλά την αύρα του ποιητή, σε μια πιο λιτή γραφή.
@❤
Αεικίνητα χέρια, πολύμορφα. Ξέχασα να γράψω ότι γίνεται και η παρουσίαση του βιβλίου στις 3 Φεβρουαρίου στον Ιανό (Αριστοτέλους 7). Πέρνα μια βόλτα να τον ακούσουμε ;)
@Dee Dee
Ναι λοιπόν, έχει και αυτή την ιδιότητα.
Καλημερούδια.
@Seirios
Μ'αρέσουν οι αποκαλύψεις ;))
Είναι αυτά τα καρμικά τα ανεξήγητα που τρομάζουν ε? Ίδιες αγάπες Seirie μου ανεξίτηλες...Και φυσικά έχω αισθανθεί αυτούς τους στίχους στο δέρμα. Κυρίως κάποια ανοιξιάτικα βράδια...Και το τραγούδι που έστειλες, πολύ όμορφο επίσης...Ευχαριστώ.
@eleni
Για Αθήνα θα λες ε? Εγώ ξέρω την παρουσίαση εδώ, που ανέφερα και πιο πάνω. Αν μπορέσεις πήγαινε όμως. Αξίζει...
μαρεσει ο Γκανας και θα το παρω το βιβλιο
ΑπάντησηΔιαγραφήυπεροχο το τραγουδι
Οι μικρές ιστορίες μ'αρέσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν χρειάζονται πολλά λόγια για να διηγηθείς μια ιστορία, ούτε κι ένα συναίσθημα. Κατά τη γνώμη μου όσα λιγότερα πεις τόσο πιο ατόφια θα είναι.
Θα το βρω το βιβλίο.
Φιλί
@ασωτος γιος
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να σου αρέσει...Πρόσφατα τελείωσα και το "Χαστούκι"...Θα γράψω γι'αυτό κάτι. Πολύ μ'αρεσε...
@meggie
Έχεις δίκιο μικρή μου. Η ποσότητα δεν εγγυάται πάντα την...ευτυχία! ;))