6 Δεκεμβρίου του 1990 ο Παύλος πέρασε στην άλλη όχθη έπειτα απο"αδέσποτες" μέρες.
6 Δεκεμβρίου του 2008 ο Αλέξης πέρασε στην άλλη όχθη απο αδέσποτες σφαίρες.
6 Δεκεμβρίου 2010 οι μέρες αδέσποτες και πάλι και οι "σφαίρες" τρόμου και αβεβαιότητας
αλωνίζουν. Μήπως είναι η ώρα να πούμε αντίο σε όσα πνίξανε την ψυχή;
"Εν κατακλείδι"....
"Και τώρα φίλοι μου είν' αργά, μια καληνύχτα στη μαμά και λίγη στάχτη στα μαλλιά καιρός να πούμε αντίο. Σκεπάσαμε όλους τους νεκρούς με αρρωστιάρικους ψαλμούς, κλόουν με σοβαρούς σκοπούς γυμνοί μέσα στο κρύο.
Κατά τ' άλλα εσείς που 'σαστε υγιείς και αξιοπρεπείς, βοηθήστε μας και λίγο, δώστε μας πνοή, στέγη και τροφή μια ιδέα στεγανή που να μη μπάζει κρύο.
Πουλάμε σώμα και ψυχή δώστε μας λίγη προσοχή, στα υπόγεια μαύροι ποντικοί λουφάζουνε δύο δύο. Παίρνουμε σβάρνα τους γιατρούς, αδύνατοι μπροστά στους δυνατούς και συναντάμε ξέμπαρκους θεούς που χάσανε το πλοίο.
Κατά τ' άλλα εσείς που 'σαστε υγιείς και αξιοπρεπείς, βοηθήστε μας και λίγο δώστε μας πνοή στέγη και τροφή μια ιδέα στεγανή που να μη μπάζει κρύο".
*Χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν έστω και αν αυτή η γιορτή εχει σημαδευτεί....
περίεργες μέρες κάνει...κρύωσε απότομα ο καιρός και τα φωτάκια που αρχίζουν να "ανατέλλουν" στα μπαλκόνια δεν φτάνουν να ζεστάνουν απολύτως τίποτε. Παρά μόνο να θαμπώνουν τα μάτια μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήμε δάκρυα.
ενίοτε.
Σημάδια πολλά και παντού ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς τα παρατηρήσουμε, ας σκύψουμε πάνω τους κι ας τα μελετήσουμε αλλά χωρίς πανικό.
Την καλησπέρα μου
@Aunt Donna
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, υπάρχει αυτό το συναίσθημα, έτσι όπως το περιγράφεις. Δεν πρέπει να τους κάνουμε τη χάρη όμως να χάσουμε το χαμόγελο, όσο και αν το παλεύουν...
@meggie
Δεν είναι εύκολο να αποφύγεις τον πανικό με όσα συμβαίνουν, αλλά έχεις δίκιο. Δεν ήταν ποτέ καλός σύμβουλος...
Αγάπη είναι αυτό που λείπει και μέσα απο αυτήν θα έρθουν κι όλα τα άλλα.Ούτε τα λεφτα και τα ληξειπρόθεσμα δάνεια σώζουν.Αν δεν σεβαστούμε τον εαυτό μας για όλα αυτά που έχει κάνει και μπορεί και επιβιώνει σήμερα κάτω απο τέτοιες συνθήκες(παντα για τους οχι λαμόγια μιλάω), τότε μπορούμε να ρίξουμε και μια ματιά για το τι καλύτερο μπορούμε να προσφέρουμε στον διπλανό μας για να εισπράξουμε κι εμείς κάτι απο αυτό που θα δώσουμε...έστω κι ένα χαμόγελο.Τουλάχιστον θα φύγει η μουντρουχιά που μας χαρακτηρίζει τον τελευταίο καιρό.
ΑπάντησηΔιαγραφήφίλε μου όλα είναι φλου...
ΑπάντησηΔιαγραφή@Ανώνυμος
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ μ'αρέσει αυτή η αισιόδοξη ματιά. Μας χρειάζεται, οξυγόνο για παρακάτω...;)
*χόχο μου δε βάζεις και ονοματάκι την άλλη φορά?
@Caesar
Πιο φλου δεν γίνεται...
Χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν...
ΑπάντησηΔιαγραφή...καλό ταξίδι σε όσους έφυγαν..
...καλή δύναμη για όσους αγαπάνε το να ζουν...
ναι τελικα αυτη η γιορτη σημαδευτηκε απο το αιμα του παιδιου
ΑπάντησηΔιαγραφή@Roadartist
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοίτα που θέλει δύναμη η αγάπη για να ζεις,ε; Ναι...συμβαίνει και αυτό.
@ασωτος γιος
Σημάδι ανεξίτηλο...