Σκέψου το...Ποιές γεύσεις κρατάς? Νομίζω είναι η εποχή με τις περισσότερες γεύσεις, απο τα παιδικά μας ακόμη χρόνια.
Τότε που σκαρφαλώναμε στη συκιά και τη μουριά στην αυλή του σπιτιού στο χωριό για να απολαύσουμε μοσχοβολιστά φρούτα, ανόθευτα τότε ακόμη. Είναι η εποχή με τα διάφανα στον ήλιο σταφύλια, τα κατακόκκινα κεράσια βαφή για τα χείλια, τις φράουλες τις βουτηγμένες στη ζάχαρη, τα μυρωδάτα πεπόνια και φυσικά τα καρπουζάκια με το δίχρωμο κόκκινο-πράσινο καλοκαιρινό ρούχο, που για μένα έχουν τιμητική θέση. Απο τις αγαπημένες μου στιγμές στις διακοπές ήταν όταν 'θάβαμε' ένα καρπούζι στην άμμο, να είναι δροσερό για τα απογεύματα, μόλις ο ήλιος θα έδυε. Καρπούζι που το τρώγαμε φέτες, πιο μεγάλες και απο τα χέρια μας, να στάζει πάνω στο σώμα χωρίς να σκέφτεσαι διόλου αν λερωθείς, αφού συνήθως ακολουθούσε βουτιά στην αλμύρα...
Μου έρχονται γεύσεις όμως και απο μέρη που πήγα. Και όχι απαραίτητα κάποιο ιδιαίτερο φαγητό, αλλά αισθήσεις ακόμη και απο μια τυρόπιτα...
Δεν θα ξεχάσω εκείνα τα μοναδικά καλαμαράκια (ολόκληρα παρακαλώ, όχι ροδέλες) στην Άνδρο-Ούτε στη Σύρο, εκείνο το ταβερνάκι το χωμένο σε μια παραλία, με την θεϊκή λεμονόπιτα του ή στην πλατεία τη "Νινέτα" με τις πατσαβουρόπιτες της για πρωινό-
Στην Νάουσα της Πάρου είχαμε σημείο αναφοράς μια κρεπερί να μας χορταίνει μετά τα ατελείωτα ξενύχτια και τις υπέροχες κρασο-μαζώξεις στα ταβερνάκια στο λιμανάκι-
Στη Σαντορίνη θυμάμαι εκείνο το φούρνο στο Καρτεράδος με την ζαμπονοκασερόπιτα να λιώνει στα χέρια και το στόμα στις 7 το πρωί! -Στη Σκιάθο, βρεθήκαμε καθημερινοί πελάτες ενός Θεσσαλονικιού σουβλατζή και σάστιζε ο νους απο τα ταβερνάκια σε κάθε στενάκι-Στο Πήλιο, στον Κισσό, αγάπησα τρελά τη γιαγιά στα "5 Φι" (φίλοι φέρτε φίλους φάγετε φύγετε), με το χειρόγραφο τεφτέρι της παραγγελίας και τον υπέροχο κόκορα της με χυλοπίτες...
Για όλα αυτά και άλλα τόσα, το καλοκαίρι είναι πάντοτε ΓΕΥΣΗ...Να φανταστείς ότι δεν είναι η λατρεμένη μου εποχή, αλλά μάλλον ο ήλιος και η αλμύρα κάνουν καλή δουλειά στις αισθήσεις...και τις μνήμες ;)
Ναι, έχουν γεύση τα καλοκαίρια. Και ανοίγει η όρεξη με τα καϊσια, τα ερίκια και τα κεράσια που βγαίνουν αυτή ακριβώς την εποχή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο καλοκαίρι μυρίζει καρύδα αντιηλιακό, μυρίζει χώμα μετά την καλοκαιρινή μπόρα όπως τη μικρή που έπιασε σήμερα. Είν'αλμυρό απ΄το αλάτι στα μπράτσα και εκνευριστικό όταν η καταραμένη η άμμος είναι παντού και δε μπορείς να την ξεφορτωθείς.
Για 'μένα το καλοκαίρι είναι πάνω απ'όλα Χαλκιδική...
Καλά μπάνια!
Αυτή η μυρωδιά της μπόρας, ναι...πολύ σημαντική λεπτομέρεια του καλοκαιριού. Και η άμμος που κολλάει, χαχαχα, εκνευριστική απόλυτα. Και να την ξεπλένεις με μια βουτιά και να φυσάει μποφόρια και να ξανακολλάει πάνω σου...μαρτύριο...χαχαχα
ΔιαγραφήΕπίσης!!!
Και ξαφνικά να τη βρίσκεις και στο σπίτι, πάνω στο σεντόνι!!!!
ΔιαγραφήΕννοείται...Αυτό θα πει "κολλιτσίδα μου'γινες"...χαχαχα
Διαγραφήδλδ που να το αγαπουσες κι ολας :P
ΑπάντησηΔιαγραφήγευσεις γευσεις τι να πρωτοδιαλεξεις κοριτσι, απο ροδακινο, καρπουζι ή πεπονι ή ολα μαζι;
συμπτωση σημερα ηθελα πολυ να δοκιμασω σκοπελιτικη στον τοπο της φυσικα!
νοσταλγησαμε σκοπελο!
τι να πρωτοδιαλεξω απο το πιατο με τα φρουτα σου; μια τσιμπια απ ολα; ολα;
πολυ ομορφα, σου πανε..
φιλι!
Σκοπελίτικη ε? Δε μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Πολύ λάδι ρε παιδί μου...Κολυμπάει! χαχαχα Περί ορέξεως όμως...
Διαγραφή*τσίμπα απο όλα, εννοείται ;)
βολτιτσα μου, αν ξανατυχει δωσε της ακομη μια ευκαιρια, ισως εξαρταται κι απο την ποιοτητα που προσφερει το καθε μαγαζι :)
Διαγραφήαλλα οπως και να το κανεις τηγανισμενη πιτα ειναι δεν θα εχει λαδι;
καλο βραδυ :)
Αν ξαναπεράσω απο εκεί, θα ξαναδοκιμάσω λοιπόν...;)
Διαγραφήφυσικα και εχουν γευση , καρπούζι και μοχιτο και αλμυρα φιλια , απο αλμουρα θαλασσας
ΑπάντησηΔιαγραφήΜοχίτο, αλλά να ξέρει ο άλλος να το φτιάξει σωστά, γιατί συνήθως νερομπλουμ το κάνουνε...Αν έρθω θα μου φτιάξεις? ;)
Διαγραφή*αλμύρα στα φιλιά και το βλέμμα...
και μεγάλη απόλαυση...να σαι καλά
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ ωραία πάλι η σελίδα σου.....
Βλέπεις καλό μου, προβλέπεται δύσκολο το φετινό καλοκαίρι. Οπότε ταξιδεύω νοερά...Και μαζί σας εννοείται...Καλησπέρες ;)
ΔιαγραφήΑπό μέρα σε μέρα παρακολουθώ την μικρή "μου" βερικοκιά, περιμένω να ωριμάσουν τα βερίκοκα της και να ορμίσω, κρατώ ακόμα τα κουκούτσια που έχουν μαγικές ιδιότητες!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει το καλοκαίρι γιατί λατρεύω τον ήλιο... και όταν λέω λατρεύω, ναι! του κάνω διάφορες υποκλίσεις (χιχιχι!) που στη γιόγκα τις λέμε, "χαιρετισμός στον ήλιο"!
Η ανάρτηση σου με γέμισε Χαρά... ξέρεις απ' αυτές τις απλές χαρές που τρέφουν τη καρδιά μας!
ΑΦιλάκια πολύ χαμογελαστά! :)))))))))))
Πώς χαίρομαι όταν αυτές οι απλές χαρές που λες χαρίζουν μεγάλο χαμόγελο...;) Να κάνεις μια υπόκλιση στο αλάνι τον ήλιο και απο μένανε...
Διαγραφή*αυτό με τα κουκούτσια του βερίκοκου μου το έχουνε πει πολλοί. Μα το πικρό του κουκουτσιού στο εσωτερικό του τρώγεται? Κάπου άκουσα ότι είναι...δηλητηριώδες. Βλακεία?
πίνω σχεδόν όλο το χρόνο χυμό καρπούζι κι έχω πάθει σύγχυση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣύγχυση? Γιατί βρε Coco μου? ;)
ΔιαγραφήΚαθε εποχη και η γευση της, αλλα μαλλον το καλοκαιρι εχει την πιο εντονη, για τους μερακληδες & μερακλουδες;))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι για τις ταξιδιάρες ψυχές Καίσαρα μου...Εκεί να δεις τι κάνει! Στροβιλίζει το σύμπαν...χαχα
ΔιαγραφήΌλα έχουν γεύσεις...και για κάθε έναν από εμάς ξεχωριστές :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλώ σε βολτούλα μου <3
Το σίγουρο είναι ότι αποτελούν ιδιαίτερα κομμάτια των αισθήσεων μας...;)
ΔιαγραφήΦιλώ σε επίσης...
μα τι κατάσταση είναι αυτή που άνοιξες τώρα κι είμαι μ έναν καφέ από τα ξημερώματα!...Μμμμμ,ωραίες γεύσεις!Κι άλλες τόσες μνήμες.Αυτή με το καρπούζι θα κρατήσω,που είναι πράγματι πολύ παιδική και άκρως δροσιστική.Κι έχεις δίκιο,τεράστιες φέτες ήταν το καρπούζι που κρατούσαμε και μας έτρεχαν από τα χέρια τα ζουμιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σαι καλά,καλό καλοκαίρι!
Στιγμές ελευθερίας...;)
ΔιαγραφήΚαλό καλοκαίρι και σε σένα καλή μου
1η φορα στο μπλογκ σου και βλεπω παραλια, φρουτακια και αιωρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήλεω να μεινω!!
καλο απογευμα :)
Καλώς τηνα...Και να μείνεις και να επιστρέφεις...;)
ΔιαγραφήBολτίτσα μου, προσωπικά λατρεύω το καλοκαίρι, μακάρι βέβαια να είχα τη δυνατότητα να ήμουν κοντά στη θάλασσα, σε κάποιο νησί. Η Αθήνα τα βράδια του καλοκαιριού μεταμορφώνεται σε μαγική πόλη, αλλά όμως τη μέρα και ιδιαίτερα τα μεσημέρια... δεν παλεύεται η ζέστη. :(
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε το βλέπω για διακοπές σε εξωτικά νησιά εφέτος, δε θέλω να το πολυσκέφτομαι. :)
Έτσι ακριβώς είναι και εδώ. Το καλοκαίρι στην πόλη είναι ένα πυρωμένο μπετόν που διψάει για βροχή. Πάλι καλά που βλέπω θάλασσα στις βόλτες μου...
Διαγραφή*ούτε εγώ μάτια μου. Δεν πειράζει. Ας πούμε ότι είναι ευκαιρία να ανακαλύψουμε άγνωστες γωνιές στα 'νησιά' μας...;)
Καλοκαίρι... με τη φέτα το καρπούζι στο ένα χέρι...
ΑπάντησηΔιαγραφή"τη βανίλια με το δίσκο του στο χέρι"...Ξέχασα το υποβρύχιο είδες? Καλά που μου 'τραγούδησες' το κομμάτι του Σαββόπουλου...;)
ΔιαγραφήΦιλί μεγάλο, γεμάτο καλοκαιρινή αλμύρα. Φέτος θα το χαρείς αλλιώς, θα δεις...;)